McRookie

Καλησπέρα! Αν μπορεί κάποιος να κάνει την κατάθεση για μένα και να στείλω τα χρήματα με PayPal, θα ήθελα το 10 παρακαλώ😀

Ορισμένες εμπειρίες όσο και να τις περιγράψεις με λέξεις δεν πλησιάζουν στο ελάχιστο το πώς τις βιώνεις. 29.11.2022: Κάπου μεταξύ αλλαγής πάνας και προετοιμασίας βραδινού γάλατος στους 37,3 βαθμούς αυστηρώς για να μην χάνονται οι λιπαρές νότες καζεϊνης (όποιος γνωρίζει, γνωρίζει), λαμβάνω συγχαρητήριο email ότι οι εγγραφές για το Springbank Whisky School είναι και πάλι ανοιχτές και αυτή τη στιγμή υπάρχουν 35 θέσεις για 50 άτομα που έλαβαν το ίδιο email. Κάνω γρήγορη αναδρομή πίσω στο μακρινό 2019 που είχα κάνει την πρώτη αίτηση και αρχίζει να λειτουργεί πάλι ο εγκέφαλος. Κάπου στο βάθος ακούω τον ψηφιακό σπαραγμό του τραπεζικού μου λογαριασμού που αρχίζει ήδη να ματώνει σιγά σιγά και δουλεύω στο μυαλό μου σχέδιο απόδρασης διάρκειας μιας εβδομάδας. Ξέρω από τώρα ότι αυτό θα μου κοστίσει γύρω στους 2 μήνες αποκλειστικού baby sitting την άνοιξη του 23. Να σημειωθεί, για τη συνέχεια της ιστορίας, πως μέχρι αυτή τη στιγμή στη ζωή μου τα χέρια μου δεν έχουν πιάσει το φτυάρι ούτε από τα κουβαδάκια της κόρης μου. 19.03.2023: το ξυπνητήρι χτυπά στις 3.30πμ. Στις 4 είμαι στο νυχτερινό λεωφορείο, στις 4:30 μπαίνω στο τρένο για το αεροδρόμιο. 7 πετάω, 8:45 φτάνω Άμστερνταμ. Έχω 3 ώρες μπροστά μου να πλακωθώ στις βάφλες με καραμέλα μέχρι την επόμενη πτήση αλλά τελικά με κερδίζει το άχαστο μενού στα macdonalds του αεροδρομίου. Με τα πολλά, κατά τις 2μμ φτάνω Γλασκώβη αλλά όχι δεν είμαι κάνας τζιτζιφιόγκος να αναζητήσω την άνεσή μου και να πετάξω σαν κύριος για Campbeltown - όοοοοχι θα πάρω 4,5 ώρες λεωφορείο γιατί δε μου φτάνει που ταξιδεύω ήδη 10 ώρες από το πρωί. Με κιμπάρικο τουπέ ζητάω από τον οδηγό του λεωφορείου να μου κόψει εισιτήριο για να με πληροφορήσει πώς είναι ήδη φουλ. Τι εννοείς έπρεπε να κλείσω θέση από πριν;;;; Ποιός πάει Κυριακάτικα τέρμα Kintyre γωνία με λεωφορείο ρε Χριστιανέ; Το επόμενο λεωφορείο φεύγει στις 6μμ για να φτάσεις κάπου 11 παρά το βράδυ στην πρωτεύουσα της κατάθλιψης. (Ποιός έχει πάει Campbeltown και δεν σφίχτηκε η καρδιά του από τη μιζέρια..;) Δε βαριέσαι λέω, ευκαιρία να δω λίγο Γλασκώβη και στο πήγαινε, αφού το πλάνο ήταν να μείνω και 2 βράδια στο γυρισμό. Τί να ταξιδεύεις 15, τί 20 ώρες... Με μια πρώτη ματιά η Γλασκώβη φαίνεται αρκετά έντιμη αλλά ένα επίπεδο κάτω του Εδιμβούργου σε επίπεδο αρχιτεκτονικής ομορφιάς και τουριστίλας. Καλύτερη από τη Λάρισα πάντως, δεν λέω! Περίπατος με τη βαλίτσα στο κέντρο, κάθομαι για καφεδάκι για να φορτίσω το κινητό και για φρεσκάρισμα στις τουαλέτες. Εδώ να σημειωθεί πώς η μεγαλύτερη πρόκληση όταν ταξιδεύεις μόνος είναι να κόψεις τη σωστή φάτσα στο μαγαζί που θα της εμπιστευτείς τις βαλίτσες σου όσο θα φρεσκαρίζεσαι. Και προτού πάρω το λεωφορείο αποφασίζω να ζήσω γαστρονομική εμπειρία σε ένα Μεσογειακό εστιατόριο του κέντρου με ζηλευτή συλλογή μουσικών δίσκων που περιελάμβαναν μια μίξη Θάνου Πετρέλη best of 2002, Παντελίδη, Σαρμπέλ του Μαρόκου και Γιαννάκη Κότσιρα. Τι πιο παραδοσιακό Σκωτσέζικο; Η διαδρομή Γλασκώβη - Καμπ-μπελταουν (μια ομορφιά όταν το γράφεις στα Ελληνικά) με λεωφορείο διαρκεί περίπου 4,5 ώρες, έχει τροπικό κλίμα (όπως αποφάσισε ο οδηγός) με θερμοκρασίες που αγγίζουν τους 28-30 βαθμούς Κελσίου εσωτερικά, περίεργες αναταράξεις σαν να πετάς πάνω από το Ντάβος της Ελβετίας και στροφές. Πολλές στροφές. Να ασφαλτοστρώσεις σε ευθεία λογικά κοστίζει σε αυτή τη γωνιά της γης. Αν είναι δε και βράδυ και δεν βλέπεις τίποτα έξω, μιλάμε για μια ομορφιά το ταξίδι. Αυτά παθαίνεις όταν νομίζεις πως δεν είσαι τζιτζιφιόγκος και δεν πετάς σαν άνθρωπος. Αφού κατάφερα και δεν έβγαλα τα συκώτια μου, 11 παρά φτάνω χλωμός αλλά ολόκληρος στο "κοσμοπολίτικο" Campbeltown. Όπως φαντάζεστε, προφανώς βρέχει και προφανώς δεν κυκλοφορεί ούτε ποντίκι στο δρόμο. Αλλά κάπου εδώ ξεκινάει η μαγεία και παρά την όποια μιζέρια του ερημικού δρόμου αρχίζεις να μυρίζεις την ατμόσφαιρα, κάνεις εικόνα του τι σε περιμένει που είναι μόνο μερικές ώρες μακριά και ξεχνάς αυτόματα την όποια ταλαιπωρία από τις 20 ώρες ταξίδι. Για τις επόμενες 5 μέρες θα μείνω στο the Still Guesthouse, που εδώ και κάποια χρόνια είναι ο ξενώνας που ανήκει στο αποστακτήριο. Στο ίδιο μέρος θα φιλοξενηθούν και οι υπόλοιποι 5 (τελικά 4, καθώς κάποιος δεν κατάφερε να έρθει όπως έμαθα την επόμενη μέρα) άγνωστοι που θα ζήσουμε μαζί αυτή την εμπειρία. Ο ξενώνας είναι πολύ όμορφος και φροντισμένος. Κάθε ένα από τα 6 υπνοδωμάτια έχουν το όνομα μίας από τις βασικές εμφιαλώσεις. Θα μείνω στο πράσινο δωμάτιο, Springbank 15. Ωραία αρχίζουμε σκέφτομαι. Γρήγορο ντουζ και πέφτω για ύπνο. Την άλλη μέρα έχω ξύπνημα στις 7 παρά, πρωινό στις 7 και στις 8 πρώτη συνάντηση με τον Gavin McLachlan (production manager) και τον ξεναγό μας τον Αλύ, που θα μας συνοδεύει όλες τις μέρες. Ξεράθηκα στον ύπνο σαν το κούτσουρο. Οι ώμοι μου θα με ευγνωμονούν γι' αυτό τις επόμενες μέρες...

Συγκινητικό καλωσόρισμα από όλους σας! Παραμένω στο Μόναχο να φυλάω ολημερίς το σκρίνιο με τα springbank! Πετάξου εσύ ρε @Corry Vreckan, σειρά σου είναι!

Σύμφωνα με τα κιτάπια ετούτου εδώ του πανάρχαιου φόρουμ η τελευταία δημοσίευσή μου ήταν αυτή εδώ (Μιλάμε για φοβερή συνεισφορά στην όλη συζήτηση). Η τελευταία πραγματική δημοσίευσή μου ούτε που ξέρω πότε ήταν. Είναι εύλογο λοιπόν να ξανασυστηθούμε. Είμαι ο Θάνος, είμαι καλά και πριν λίγες μέρες γύρισα από εξωτική βδομαδούλα στο Campbeltown. Θα μου επιτρέψετε λίγες μέρες να κουράρω το ταλαιπωρημένο συκώτι μου και να ρίξω τη χοληστερίνη κάτω των 300 μονάδων για να επανέλθω με ριβιού του ταξιδιού μου. Χαίρομαι που σας ξαναβρίσκω😄

Ναι

Ευχαριστώ κι εγώ για τις ευχές! Υγεία σε όλους!

Καλώς μεταφέρθηκε το μήνυμα γιατί ήταν εκτός θέματος αλλά αναρωτιέμαι έχει διαβάσει κανείς τι γράφω στο τελευταίο; Το θέμα μου (στα πλαίσια του φόρουμ) είναι ότι έγινε μια δημοσίευση από μέλος χρησιμοποιώντας όρο που θεωρώ προσβλητικό. Το θέμα μου δεν ήταν μέσω του φόρουμ να προσπαθήσω να πείσω κανέναν ότι η γη δεν είναι επίπεδη. Το ότι το ένα μήνυμα μεταφέρεται ενώ το αρχικό δεν το πειράζουμε (λόγω λογοκρισίας... ) ακόμα κι αν προσβλήθηκε κάποιος εδώ (και πείτε με ευθικτο αλλά ναι προσβαλλομαι με τον όρο μπολιασμενος σε περίοδο πανδημίας) με ενοχλεί ακόμα περισσότερο.

Έχει χαθεί λίγο το δάσος σ' αυτή τη συζήτηση. Το θέμα μου αρχικά δεν ήταν η αντίθετη άποψη (που εν τέλει τη θεωρώ άκρως εγωιστική σε συνθήκες θανατηφόρας πανδημίας αλλά δεν θα κάτσω να το συζητήσω σε ένα φόρουμ). Το θέμα μου ήταν ο χαρακτηρισμός μπολιασμενος που για εμένα είναι προσβλητικός είτε ως πλάκα είτε ως σοβαρός. Όπως αντίστοιχα προσβλητικός για άλλους μπορεί να είναι ο χαρακτηρισμός ψεκασμενος, παπάρας, τραχανοπλαγιας κλπ. Κι όλοι αυτοί οι χαρακτηρισμοί μπορεί να χρησιμοποιούνται και για πλακιτσα αλλά η πλακιτσα του ενός μπορεί να ξεπερνάει τα όρια του άλλου. Το administration σε ένα φόρουμ θα πρέπει να γίνεται με βάση κάποιους κανόνες κι όχι με βάση το προσωπικό χιούμορ η την άποψη/συμπάθεια του κάθε αντμιν. Αν λοιπόν οι κανόνες του φόρουμ δεν θεωρούν το αρχικό σχολιακι προσβλητικό μάλλον είναι σε αντίθεση με τους δικούς μου κανόνες οπότε κακώς είμαι εδώ. Παρακαλώ να με ενημερώσετε μετά τα 2 event για τα έξοδα αποστολής και για τα μπουκαλακια για τα δείγματα μου.

Συμφωνώ όσον αφορά στο ποιον βαραίνει η χρήση του όρου. Διαφωνώ όσον αφορά στο θέμα της λογοκρισίας (ποιός ο ρόλος των admins αν όχι να ελέγχουν για άμεσα ή έμμεσα προσβλητικά σχόλια) και περισσότερο στο θέμα του αστεϊσμού. Εν μέσω πανδημίας, που κρατάει 2 χρόνια πλέον και έχουν πεθάνει και θα συνεχίζουν να πεθαίνουν εκατομμύρια άνθρωποι διότι πολλοί αγνοούν ότι το να είσαι μέλος μιας κοινωνίας σημαίνει ότι έχεις και υποχρεώσεις εκτός από προνόμια, δεν μπορούν να περνάνε αψηφιστα τέτοια σχολιακια και καλά έλα μωρέ μια πλακιτσα κάναμε. Η ανθρώπινη ζωή δεν είναι πλακιτσα και ο κάθε γιατρός του καναπέ δεν μπορεί να μηδενίζει το έργο της επιστήμης χωρίς να ακούγεται κι η άλλη γνώμη. Συγχωρέστε με λοιπόν αν χαλάω το καλό κλίμα και για την offtopic τοποθέτηση αλλά επιλέγω να λέω τα πράγματα με το όνομα τους. Εκτός βέβαια αν έχουν αλλάξει τα πράγματα αλλά την τελευταία φορά που τσεκαρα δεν ειχαμε νέα μέλη-δεντρα στη society ούτε είδα κάποιον να αυτοπροσδιορίζεται ως φυτό εδώ μέσα. Κλείνει η παρένθεση καθώς δεν χρειάζεται να υπερεξηγούμε τα αυτονόητα

Πέρασε λίγο απαρατήρητο αλλά ο ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ εδώ και δεκαετίες σώζει ζωές και χωρίς εμβόλια δε θα συζητούσαμε σήμερα καν αν θα κανονίσουμε συνάντηση η όχι.... Ο όρος "μπολιασμενος" προσωπικά με προσβάλει και παρακαλώ να γίνει edit το μήνυμα παραπάνω. @DMTK στο μήνυμα σου πάτησα no γιατί δεν θα μπορέσω να παραβρεθώ, ούτως ώστε να μην γράφουμε όλοι όχι από κάτω

Μυρίζει νοθεία...

Αν και δεν ψηφίζω, ξεκάθαρα πρέπει να αναδειχθεί νικητής η κοκκινομαλλικη πανκισσα!!

Δεν πατάω αν δεν μπει Δεκέμβριος!

Έτσι όπως μας τα κάνε ο κορόνας αν κάτι μας έλλειψε είναι τα μπαρ και τα ταξίδια. Εδώ και λίγες βδομάδες τα πράγματα άρχισαν να στρώνουν σε Γερμανία και Αυστρία και με αφορμή τις καλοδεχούμενες αργίες του Μαίου βρέθηκα πριν δύο βδομάδες για τριημερακι στο υπέροχο χωριό Zell am Ziller (στην κοιλάδα του ποταμού Τσίλλερ) στο Τιρόλο της Αυστρίας, 50 χιλιόμετρα ανατολικά της πόλης Innsbruck. Υποχρεωτικό κορονοτεστακι (pcr ή rapid test) ανά 2 μέρες και μπορείς να ταξιδέψεις χωρίς καραντίνα και φυσικά να μείνεις σε ξενοδοχείο και να μπεις σε μπαρ σε εσωτερικό χώρο (τουλάχιστον στην Αυστρία, η Γερμανία είναι λίγο πιο αυστηρή σ'αυτά). Παρένθεση. Τα τεστ και στις 2 χώρες είναι δωρεάν κι απεριόριστα για όλους. Έχουν φυτρώσει παντού κέντρα που κάνουν τεστ σε κάθε πόλη. Κυριολεκτικά μπορείς να τεσταριστεις καθημερινά και δωρεάν. Κλείνει η παρένθεση. Το ξενοδοχείο που επιλέξαμε τυχαία ήταν το Hotel Englhof. Προτείνεται ανεπιφύλακτα για διαμονή, πεντακάθαρο, άνετο με πολύ καλό εστιατόριο που τιμά την τοπική κουζίνα (μόνο στο επιδόρπιο μας το χάλασε λίγο αλλά χαλάλι) και υπέροχο φιλικότατο προσωπικό με ακόμα πιο φιλική διεύθυνση. Το highlight όμως είναι το μπαρ του... Ακόμα κι αν δεν μείνετε εκεί, αν βρεθείτε ποτέ στην περιοχή πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να επισκεφτείτε το μπαρ. Ένα από τα καλύτερα μπαρ στην Αυστρία κι ίσως σε ολόκληρη την κεντρική Ευρώπη με τεράστια ποικιλία αποσταγμάτων κάθε λογής και αμέτρητες ετικέτες ουίσκι. Επίσης βραβευμένο για τα κοκτέιλ του. Επίσης η όλη διακόσμηση είναι πολύ ατμοσφαιρική, μια μίξη τιρολεζικης αρχιτεκτονικής με έντονο το ξύλινο στυλ και αμερικάνικο μπαρ της δεκαετίας του 20. Κι οι τιμές κάτι παραπάνω από απόλυτα λογικές! Ο Andi Hotter ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου και ταυτόχρονα barman, είναι ο ίδιος συλλέκτης ουίσκι και ρούμι και γνώστης του χώρου. Όταν κατάλαβε την τρέλα που κουβαλάω κι εγώ προσφέρθηκε να μας ξεναγήσει στη μικρή αλλά σπάνια προσωπική του συλλογή σε ένα δωμάτιο του ξενοδοχείου. Φωτογραφίες δεν έβγαλα αλλά ακόμα θυμάμαι πώς μου έπεσε το σαγόνι όταν είδα μεταξύ άλλων ένα μπουκάλι Jameson που χρονολογείται στον Α ΠΠ. Η όλη εμπειρία έγινε ακόμα πιο μαγική δεδομένων των συνθηκών. Λόγω πανδημίας τα μπαρ πρέπει να κλείνουν στις 10 στην Αυστρία. Για τους πελάτες του ξενοδοχείου ωστόσο, και για να πω την αλήθεια δεν ειμασταν πολλοί (2-3 τραπέζια) γινόταν μια εξαίρεση. 10 η ώρα χαμηλωναν τα φώτα, κλείνανε οι κουρτίνες για να μη φαινόμαστε από έξω και τοπαρ γινόταν απευθείας μια πριβέ κατάσταση που σε μετέφερε νοερά σε εποχές ποταπαγορευσης. Θα αφήσω εδώ χωρίς πολλά πολλά ένα λινκ του ξενοδοχείου για να τσεκαρετε όσοι θέλετε τις φωτογραφίες του μπαρ και τον κατάλογο και θα παρακινησω τον φίλο @Corry Vreckan στην επόμενη ευκαιρία που θα βρεθεί σε κεινα τα μέρη για εκδρομή να με ενημερώσει. 1,5 ώρα δρόμος από εμένα, σίγουρα θα ξαναπεράσω πολλά σαββατοκύριακα στο ξενοδοχείο και στο μπαρ του Andi https://www.englhof.at/en/

Σας ευχαριστώ πολύ όλους από καρδιάς!