sir mihas

Το Saburomaru ειναι ακομα μια κλασικη περιπτωση ιαπωνικου αποστακτηριου το οποιο, αν και ειχε αδεια αποσταξης (οπως και καμποσα αλλα) μεταπολεμικα, συντομα επιλεξε να το γυρισει σε παραγωγη μπυρας,sake και shochu. Αν και δεν ειναι ευκολο να βρεθουν στην Ευρωπη φιαλες για να το γευτει καποιος, παραταυτα οι πρωτοι λαλησαντες περιγραφουν ποιοτικο αποσταγμα, αρκουντως peaty για τα ιαπωνικα γευσιγνωστικα κριτηρια. Οι γνωστες του απωανατολικου σιδηρουν υδατος αναφερουν ακομα και την ουσιαστικη διαθεση των ιδιοκτητων για παραγωγη "ψαγμενων" φιαλων και οχι μια πλασματικη οσο και τσεποκεντρικη προσεγγιση του ουισκοφιλου κοινου. Προς επιρρωση των λεχθεντων, η χρησιμοποιηση Zemon pot stills και η καινοτομοτατη -για τα σχιστοματικα ηθη και εθιμα παντα- συνεργασια των master blenders τριων αποστακτηριων καθως και η ανταλλαγη βαρελιων για την δημιουργια japanese blended whiskies - τα οποια ειρησθω εν παροδω ειναι λιγοτερα και απο μια χουφτα βοτσαλα- , καταδεικνυει εκκωφαντικα την, καταρχας, ειλικρινη εμπορικη "τοποθετηση" των παραγωγων. Ελπιζουμε δε, οι πιστοι του υπερωκεανιου αποσταγματος, οτι αναδυεται μια καινουργια δυναμη και, μαζι με μερικους αλλους φιλοδοξους οσο και παθιασμενους "παιχτες", θα συμβαλλουν στην αποκαθαρση και ανανεωση της ομιχλωδους παραγωγικης δραστηριοτητας στα κειθε μερη.

Πατος ορθανοιχτος μετα απο κολονοσκοπηση με τριποδη καμερα εχει καταντησει η κοινοτης ανευ της κρισαρας μου. Μπαινει απο καμπια μεχρι JCB και, δυστυχως, η εποχη του αφαλοκοψιματος και της χουφτομετρησης παρηλθε ανεπιστρεπτι.

Και εγω περιμενω χορηγια της HMWS για την εκδοση. Αλλα, μαλλον, θα παραμεινω ανεκδοτος. Quo usque tandem abutere, Catilina, patientia nostra?

Θα μπορουσε να ηταν κατι τετοιο.! Ομως ειναι απλα ενα χρηστικοτατο ανοιχτηρι με μερακληδικη λαβη που χρησιμοποιειται και απο την αναποδη για απαιτητικες καταστασεις.

Μιας και θυμηθήκατε τα περασμενα...⚰️ https://issuu.com/commonsense/docs/whiskymag σελιδες 36-37 https://issuu.com/commonsense/docs/issue3issuumones σελιδες 86-87

...για να ακολουθησει σταθερος βηματισμος μπροστα. Προσωπικοι λογοι, δυσαναστρεψιμες καταστασεις, παλαιοθεν μουδιασματα και φλεγομενα αδιεξοδα με υποχρεωνουν να αποχωρησω για ενα ευλογο χρονικο διαστημα απο τις συγκεντρωσεις μας. Αναστοχασμος, αναδομηση, αναπτερωση, ανατροφοδοτηση (τυχαια σειρα) και επανασυνταξη, επαναπροσδιορισμος, επαναδιαπραγματευση, επαναπροτεραιοποιηση, (οχι τυχαια σειρα) αποδεικνυονται αναποδραστες αναγκαιοτητες οι οποιες απαιτουν αφοσιωση, αυτοσυγκεντρωση για τη στοχευση λεπτεπιλεπτης πλην πειστικης εσωτερικης διαφυγης. Απολιθωνω την κοκκινη μυτη, αποδεσμευω χωρο και χρονο, απομαγευω βαθια ριζωμενους, ατερμονους θορυβους, ασπαζομαι προσωρινα την απομονωση για τη φιλοδοξια μιας καθαρης ανασας. "Πισω απο τις φυλλωσιες του ενθουσιασμου κειτεται το δεινοπαθημα απονηρευτης ληθης κι η οχλαγωγια προσγειωνεται στους τοιχους αλογιστων επιθυμιων σαν ειμαρμενη που σφιχταγκαλιαζεται με φωτισμενα χαμογελα."

+ Sir

Δεν νομιζω να υπαρχει το βιντεο ανεβασμενο στο φορουμ. Ωραια ευρεση, κατατοπιστικο στο περιεχομενο αν και σε μερικα σημεια σχετικα συνοπτικο, μεσα σε λιγα λεπτα καταφερνει να παρουσιασει ικανοποιητικα και ευληπτα την ιστορια και το παρον του ιαπωνικου αποσταγματος.

Αμπελοφιλολογοντας ως ειθισται να καμνω, οφειλω να υπομνησω (αποκαλυψω?) στο ευαριθμο φορουμικο πληθος οτι η λεξη "τριβη" ειναι εξ ορισμου παθοδιεγερτικη και φαντασιακα καταφορτη σε ολες τις προφορικες μορφες και ενρρητες εκφρασεις της. Συντριβη, εντριβη, προστριβη, διατριβη, κωλοτριβη, χρονοτριβη αποτελουν εννοιες κινητικες, ρευστες, εμφορτες ενεργειας, ζηλου, αυτοπροσωπης ή διαπροσωπικης κενωσης αισθηματος/εργου. Η τριβη, προσφυματικη ή μη, εμπεριεχει στη δομικη καταβολη της την ενταση, την παντοιοτροπη μεθεξη, την ενσταλαξη του προσωπικου στο αντικειμενικο διαμεσω μιας αμφιδρομης επικοινωνιακης οδου, οπως τουλαχιστον αυτη στοιχειοθετειται και οριοθετειται απο τον εκαστοτε πολυπαραγοντισμο της σχεσης. Συνοπτικα, προτεινω την αβαριακη ελασσονοποιηση της συνιστωσας της εντασης και της χρονικης διαρκειας του τριψιματος και την παραλληλη στοχοθεσια στην κεντρομωλα επικεντρωση της συγκινησιακης προσεγγισης της τριφτικης χειροπρακτικης καθεαυτη.

Μηπως το περιφημο "μαγαζακι γωνια" ?

Βουρ!!!

"Το πρωτο εσωρουχο στον κοσμο που ειναι ειδικα κατασκευασμενο γα τις γυναικες οι οποιες θελουν να απολαμβανουν το στοματικο σεξ, χωρις να υπαρχει κινδυνος να μολυνουν τον/την παρτενερ τους με καποιο σεξουαλικα μεταδιδομενο νοσημα ενεκρινε ο αμερικανικος οργανισμος Τροφιμων και Φαρμακων. Συμφωνα με την αποφαση του FDΑ, τα γυναικεια εσωρουχα της Lorals μπορει να διασφαλισουν το ασφαλες στοματικο σεξ σε οποια το φοραει. Ειναι εξαιρετικα λεπτα ωστε να μη μειωνεται η απολαυση της γυναικας, ενω η κατασκευη τους απο Latex διασφαλιζει οτι τα σωματικα υγρα τους δεν θα ερθουν σε επαφη με το στομα του/της παρτενερ που του/της προσφερει ηδονη. " Η προστασια απο τις σεξουαλικα μεταδιδομενες ασθενειες μπορει να ειναι σεξι" υποστηρζει εταιρια με εδρα στο Λος Αντζελες που πλεον εχει και τη βουλα του FDA που επιβεβαιωνει τον ισχυρισμο της. Οπως αναφερει σε ανακοινωση της, τα γυναικεια εσωρουχα Lorals for Protection κυκλοφορουν τοσο σε αισθησιακη γραμη που παραπεμπει σε μπικινι οσο και σε πιο φαρδια, που βαζει πρωτα την ανεση οποιας τα φοραει . Απευθυνονται στις γυναικες που δεν θελουν να χασουν την απολαυση του στοματικου σεξ αλλα πασχουν απο καποιο σεξουαλικα μεταδιδομενο νοσημα (ΣΜΝ) ή επασχαν στο παρελθον και νιωθουν την αναγκη να συνεχισουν να ειναι προσεκτικες ή τελος, μπορει να εχουν καποια αλλη παθηση που τις κανει να ανησυχουν για το στοματικο σεξ." Στη συγχρονια της πολλαπλα σεξουαλικης δυνητικοτητας μας, ικανοποιουνται καθημερινα ολοενα και περισσοτερες συνθηκες επιτευξης ολοκληρωμενης ερωτικα επιμελειας εαυτου. Οι (σχεδον οντολογικες) διαστασεις της επικρεβατιας διακονιας καθιστουν πρακτικα αναντιρρητη την αποδοχη της, αρα το στοιχημα μεγιστης διασφαλισης της υγειας αποτελει ιερο προταγμα για τους χρηματεμπορικα παροικουντες τα μεσομπούτια πεδια. Ουτε σταλα γευσης, ουτε δευτερολεπτο γλωσσηδονης δεν στερουνται πλεον οι παθητικοι προνομιουχοι. Αναμενουμε σαλιαρες ανακυκλωσης της σιελικης υπερεκκρισης, ωτικους ανταπτορες αντιβαρων για καλυτερη κατευθυνση της κεφαλης, υποκωλομαγουλα σιλικονης για αριστη γεωμετρια.

Σιγα μην εφυγε το ξεκουμπωτο. Πυραυλωσε σε νανοσεκοντ, ξεχειλισε η φουρκα απο βαρθολινεια γελη και, ως θεραπαινιδα του δοσιληθου ακροφυσιου (ξεκαθαρα τετοια μοιαζει η φυσιογνωμια της), στοιχηματιζω οτι γλίστρησε υποτραπεζια για να μπουκωσει τρυφερα τον εξαδαχτυλο εικονικο συμφορουμιτη μας.

Ομολογουμενως ενδιαφερον το (εκτενες) αρθρο, περιγραφει με (φλυαρη) παραστατικοτητα και ψαγμενη ακριβολογια την απολυτα συγχρονη οσο και ιστορικη στιγμη οπου το ιαπωνικο ουισκυ, ωριμο απο την (σχεδον) εκατονταετη πορεια, συνειδητοποιημενο για τις ενεστωτικες και μελλοντικες επιλογες, αυθαδες και υπεροπτικο απο την παγκοσμιοποιημενη αποδοχη και πυραυλωση του, αναζητα μεθοδευσεις και ρηξικελευθες καινοτομιες επαναπροσδιοριζοντας εκ θεμελιων το προϊον καθεαυτο. Η παρουσα δημοσιευση εχει και μια επιπλεον θετικη αξια : αναποδογυριζει κριτικα την "κοινωνικη ιεραρχια" της ουισκοπαραγωγης στην Ιαπωνια και μας παρουσιαζει την σκοπια "απο τα κατω", απο την "λαΐκη" βαση των μικρομεσαιων αποσταγματοποιων, οπως ακριβως αυτοι αντιλαμβανονται τη θεση τους στην επικαιροποιημενη δομη του συστηματος. Ετσι, αναφερεται στον ενθουσιασμο, στον ζηλο, στη χαρα και στη θεληση τους να συνεισφερουν - και να απολαυσουν -βεβαια- το μεριδιο τους στην περαιτερω βελτιωση, παραγωγη, διασπορα του ιαπωνικου ουισκυ καθως και στις ειλικρινεις προσπαθειες τους να απεμπλακουν -κατα το δυνατον- απο τις ασφυκτικες παραδοσεις και τους αναχρονιστικους εγκιβωτισμους σε αδιεξοδα και αλυσιτελη περιβαλλοντα. Εδω, ομως, εντοπιζεται και το αφελες ή, καλυτερα, μια αγωνιωδη προσπαθεια που τελικα υποβαθμιζει την ιδια την τελικη ποιοτητα του αρθρου και απομειωνει την γνωστικη του μεριμνα. Ο εξωραΐσμος μιας εμπνευσμενης μεν αλλα πρωτολειας και απροβλεπτης -στο αποτελεσμα της- κινησης, η κεκαλυμμένη δαιμονοποιηση των μεγαλων εταιρειων, η παραβλεψη της ελλειψης στοιχειωδους πειρας και εκπαιδευσης πανω στο αντικειμενο και η πληθωροποιηση οσο και καπως καταχρηστικης "ηρωοποιησης" του νεαρου επιχειρηματια, μαλλον αμηχανια και καχυποψια δημιουργει στην κριτικη σκεψη και αφηνει πικρογλυκη γευση. Ουσιαστικα, στο προσωπο και στις -πραγματικα- παραγωγικες και εμπροσθοβαρεις κινησεις του, αποτυπωνεται ο αυτονοητος ρεαλισμος μιας νεας γενιας, θαρραλεας και γεματη προοπτικη, η οποια αφουγκραζεται τις αναγκες της αγορας, ζυγοσταθμιζει τις αντίροπες τασεις, εκμεταλλεύεται μοντερνες δυνατοτητες και ιδεες προσδοκωντας την ανανεωση της σκεψης και την διατυπωση μιας φρεσκιας προτασης, ελκυστικης και προσοδοφορας, που μονο ενας νεανικος, ανοικτος και πολυσυλλεκτικος νους μπορει να διατυπωσει !

Απο μνημη , σκιζεις. Απο εκει προηλθε το nick του @ambu.

Τοπος μαζωξης το Corte, Ηρακλειου 7 , σε εναν απο τους πεζοδρομους της πλατειας Χαλανδριου. Συμπαθητικο μερος, σεμνο, λιτο, φιλοξενο, με προσβαση σε απεριοριστο φως/νερο/τηλεφωνο και τουαλετα που δεχεται μεχρι και ζευγαρια. Ωρα αφιξης η συνηθισμενη 21.00, ας κανουμε και την γνωστη καταμετρηση για να δουμε τις δυναμεις μας σε εμψυχο δυναμικο και εμφιαλωσεις. 1. (+ φιαλη).

(Παρα)ωριμασε ο καιρος και εχει γινει πλεον επιτακτικη μια νεα μαζωξη προκειμενου να μετρηθουμε, να ζυγιστουμε και να γευσιγνωσισουμε λογης υγρα καλουδια σε περιβαλλον ευαερο, ευηλιο και προθυμο να φιλοξενησει ημας και το παθος μας. Σε εναν απο τους πεζοδρομους του Χαλανδριου, λοιπον, ημερα -κατα προτιμηση- καθημερινη (ουχι Πεμπτη ), συμπαθεστατη μπαροκαφετερια εν ονοματι Corte ανυπομονει να συνοδοιπορησει μαζι μας σε μια ακομα συναντηση λαϊκης κορυφης. Γραφτειτε οσονουπω, μπας και επισημοποιησουμε τη συναξη. Οι πρωτοι 6 (εξι) κερδιζουν μια προσκληση για το πασχαλινο LGΒTQ+ παρτυ με θεματικη "Πιαστε τον λαγο".

Αλωνεται ολοενα και πιο ταχυρυθμα το ιρλανδεζικο οχυρο και υποκυπτει στις σαγηνευτικες γιαπωνεζικες λοβιτουρες. Καλλιο αργα παρα καποτε, οι ακολουθοι του Κολουμπα και του Καλπορνιου ( ) ανακαλυπτουν την αξια των απωεξωτικων δασων, αντιγραφουν και αναπαραγουν (με κακαισθητο, θαρρω, γουστο ) την παραδοσιακη ιαπωνικη σχεδιαστικη αποψη και θεματολογια, κορφολογουν ιδεογραμματα για να "επιβεβαιωσουν" το "ιαπωνογενες" της εμφιαλωσης, την σφραγιδα που θα προσδωσει περισσιο κυρος και "χαρακτηρα" στην ομολογουμενως συμπαθητικη προσπαθεια. Αναμενουμε την κλιμακωση της αλλοτριωσης και - γιατι οχι? - την παραγωγη ιρλανδεζικου ουΐσκυ βασισμενου στα ποιοτικα κριτηρια και κατευθυνσεις του σεισμοπαθου λαου.

2022. Ο μουστακαλης ταπερμαν Jack, ο κιλτακιας ορεσιβιος παππους, ο συμφοριασμενος πατριδοσχιστης O"Irish, ο τραβοβλεφαρος Μασατακας με τη ντουγκλα στο μουστακι, ολοι τους αισθανονται (?) το χωμα να βαραινει στα ολοχωνεμενα κοκκαλα τους καθως οι κληρονομιες τους αποβαλλουν σταδιακα την πατριαρχικη εσανς βαρβατιζουσας καβαλινας και, αντι για σκελεες ξεχειλες μεζεακου αναγλυφου προβαρουν φουρο και πρωκτοκοφτες, σιλικονες, κραγιον και σερβιετες. Η γυναικεια χειραφετηση πολιορκησε τα αποστακτηριακα οχυρα, μπουκαρε απο αμβυκοσχημες κερκοπορτες, αλωσε τις σεξιστικες συνειδησεις και, απελευθερωμενη πια απο τις φαλλικες προκαταληψεις και τις μονοδαχτυλες παραινεσεις, διεκδικει την ισοτιμη συμμετοχη στην παραγωγη, εμπορια και γευσιγνωστικη απολαυση του αποσταγματος. Ωριμασαν οι χρονοι, λοβοτομηθηκαν κοινωνικα οι χαινουσες μισαλλοφυλια ιδεοληψιες και - παραγωγικα ασυνειδητα και δημιουργικα ανομολογητα- μπολιαζουμε με τους χυμους μιας ιδιοτυπης επαναστασης τον ροζιασμενο κορμο της ουισκοβιομηχανιας και -ηδη- απολαμβανουμε τις αποτοκες ευεργεσιες αυτης της ανεμφυλικης επαναπροσεγγισης. https://www.gearpatrol.com/food/drinks/a39342730/women-in-whiskey/

Μεγαλεπηβολος και πιασαρικος ο τιτλος του αρθρου, σιγουρα κλικαδορικος, σιγουροτεροτερα υπερβολικος και αμετροεπης στην λεκτικη του αποτυπωση, ομως δεν παυει στην (διπλη) θεματικη του να παραθετει πραγματικα γεγονοτα και να περιγραφει με ρεαλιστικη σαφηνεια τις ιδιοτυπες οσο και απαισιοδοξες -τοτε- προοπτικες του αμερικανικου αποσταγματος και τις βαθιες ανασες ανανηψης που του εμφυσησε στα αναιμικα του πνευμονια ο μικροστοματος λαος. Ο μιτος ξετυλιγεται μεταξυ ιστορικης εξελιξης, οχλικης ψυχολογιας, καταναλωτικης τασης, οικονομικου πραγματισμου και προοδευτικα μετασχηματιζεται στην καλουμπα που συγκρατει, αναδιπλωνει και απελευθερωνει παραλληλα το αμερικανικο υδωρ φωτιας στους εμπορικους αιθερες εν ειδει φιαλοσχημου χαρταετου. https://malt-review.com/2022/03/02/how-japan-saved-bourbon-part-1-evan-williams-black-old-ezra-12-and-evan-williams-12/ https://malt-review.com/2022/03/03/how-japan-saved-bourbon-part-2-i-w-harper-aged-12-years/

@zoubov, επειδης δεν βλεπω να στριμωχνεται οπισω μου ουδεις εκ των συμφορουμιτων (καθοτι, ισως, οτιδηποτε μη Σκωτικο - αντε και Ιρλανδικο- προκαλει σχετικη θυμηδια και ελεγχομενη αποστροφη ) και αισθανομαι μοναξια να φτιαχνω μονηρη ουρα, εθελοντω να αγορασω τα 17 δειγματα και να καμουμε τα δυο μας πριβε γευσιγνωσια (ειτε στην ταβερνα Κουνελια ειτε αλλου, οψομεθα).

Επειδη οτιδηποτε "εξωτικο", διαφορετικο και ανακολουθο μιας (ανεπισημης) παγκοσμιας ουισκικης σταθερας προκαλει το ενδιαφερον και εξαπτει τη φαντασια μου, μπαινω μπροσταρης και καπαρωνω το πρωτο τεμαχιο.

Ευχαριστω ολα τα φυλα και τους φιλους για τις viberικες και φορουμικες ευχες τους και υποσχομαι στα επομενα γενεθλια (ελπιζω συντομα) να κληρωσω προσκληση ενωπιος ενωπιω σε bdsm apartment δικης σας επιλογης.

Βαμβακουλεια λογικη.! Top5 whiskies με δεκα εμφιαλωσεις.

Απολογουμαι για την απουσια μου απο τη θεματικη του νηματος διοτι α) το ασθενες μνημονικο μου και β) η ανοργανωσια, η τσαπατσουλοσυνη και η κλιμακουμενη κουφονοια μου δεν επιτρεπουν μητε να θυμαμαι μητε να καταγραφω τι μπουκωνω, πολλω δε μαλλον τι γευσιγνωσιζω επι του ποτηρικου πεδιου. Εξαιρουνται ευαριθμες εμφιαλωσεις/δειγματα που μου καμουν ιδιαιτερη εντυπωση (για κακιστους ή καλλιστους λογους), αρα και μοιραζομαι με το φορουμικο κοινο. Ως καλικαντζαρος του νηματος, ομως, θελω να επισημανω μια παραδοξοτητα...Οι φιλτατοι συμφορουμιτες καταλογογραφουν με ζεση και ενθουσιασμο τα αποσταγματα που ταρακουνησαν τεκτονικα τους καλυκες και τα λαρυγγια τους. Παραταυτα ομως - και στην συντριπτικη τους πλειοψηφια-, οι προτιμησεις και οι επιλογες δαυτες δεν συνοδευονται απο ουδεμια κριτικη στην αντιστοιχη ενοτητα, με αχαρο αποτελεσμα οι θαυμαστες ανθολογησεις να παραμενουν γευστικα μασονικες και μυστηριωδεις στους μη προνομιουχους της κατοχης τους. Θα ηταν, λοιπον, θεμιτη και ευπροσδεκτη εστω και μια ολιγολεκτη υποψια αναφορας για το ποιον της καταποσης, προκειμενου να σαλιαρισουμε ετι περαιτερω τα πηγουνια και τα ανωενδυματα μας.