Lagavulin 16y.o., 43%, OB

[Celtic]

https://www.whiskybase.com/whiskies/whisky/9/lagavulin-16-year-old

Σε συνέχεια των παρουσιάσεων γνωστών "στάνταρ" malts στα οποία είχαμε αμελήσει να αναφερθούμε στο φόρουμ, δοκιμάζω σήμερα το Lagavulin 16y.o., ένα single malt που μεγάλωσε "γενιές και γενιές" παγκοσμίως και που οι Έλληνες τουλάχιστον είμαστε τυχεροί που το βρίσκουμε ακόμα και σε mini markets.

MYTH - βαθύ, πυκνό άρωμα με αρχική μυρωδιά παλιού ξύλινου επίπλου, στην αρχή ξηρό και στεγνό, μετά από λίγο όμως βρεγμένο και αμέσως μετά ποτισμένο στο ιώδιο. Ιώδιο, ιώδιο, ιώδιο "να μυρίσουν κι οι κότες", συνδυασμένο με αποξηραμένα φρούτα, με γλυκό καπνό πίπας, με μέλι και βανίλια και στο βάθος ίχνη σέρυ. Θαλασσινή αύρα με μελένια γλυκύτητα και δρύινη ξηρότητα. Αυτό το άρωμα είναι σκέτη κ@..@, τι να λέμε τώρα, τόσο πολύπλοκο και συνάμα τόσο ισορροπημένο, πραγματικά ένα άρωμα για υψηλού επιπέδου masterclass. Δε χορταίνω να το μυρίζω. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, το καλύτερο άρωμα που βρίσκει κανείς σε νησιώτικο στανταράκι malt ως 16 ετών.

ΣΑΓΗΝΗ ΚΑΙ ΔΕΟΣ - RESPECT

Πάμε και στο ΣΤΟΜΑ, κάπως απαλό, θα το ήθελα στους 46%abv για καλύτερο feeling. H πολυπλοκότητα υπάρχει κι εδώ με έμφαση στο γλυκότυρφώδες αρχικά και στο ξηροπικάντικο έπειτα και προς το τελείωμα. Γεμάτο και απολαυστικό, σε κάνει να παίζεις με το παχύ "γλάσο" που αφήνει στη γλώσσα και τον ουρανίσκο.

Η ΕΠΙΓΕΥΣΗ με έχει μπερδέψει, άλλοτε έχω την αίσθηση οτι κρατάει ικανοποιητικά, άλλοτε μου φαίνεται οτι η όλη αίσθηση του συγκλονιστικού αυτού malt κόβεται απότομα "με το μαχαίρι", αφήνοντας απλά μια υποψία αρμύρας.

ΟΠΟΤΕ το καλύτερο που έχετε να κάνετε, είναι να πάτε να το προμηθευτείτε τάχιστα και να γράψετε και οι ίδιοι την άποψη σας για το ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΕΣ αυτό single malt του αποστακτηρίου ΓΙΓΑΝΤΑ που συγκατοικεί στο νότιο Islay με τους άλλους 2 γίγαντες του νησιού (Laphroaig & Ardbeg), εκεί που σκάει το κύμα στα γκρίζα βράχια που αναπαύονται τα ερείπια του κάστρου Dunnyvaig. Kύμα, το οποίο με το πέρας του χρόνου έχει διαβρώσει τον πελώριο βράχο που κάποτε ενθρονίζονταν "King of the Isles" τα μέλη της φατριάς MacDonald.

"Where are thy pristine glories, Finlaggan?

The voice of mirth has ceased to ring thy walls,

Where Celtic lords and their fair ladies sang

Their songs of joy in Great MacDonald's halls.

And where true knights, the flower of chivalry,

Oft met their chiefs in revelry-

All, all are gone and left thee to repose,

Since a new race and measures new arose."

[cheese]

Αν και άλλο τυρφώδες κατέχει τον τίτλο του "αγαπημένου μου whisky" για μένα το καλύτερο whisky που έχω δοκιμάσει ποτέ. Κάθε φορά που το γεύομαι αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν, τέτοια ισορροπία, τέτοια μαγεία, δυστυχώς το lagavulin μου τελείωσε πολύ γρήγορα, είναι ένα όμως από τις φιάλες που σίγουρα θα ανανεωθεί με την πρώτη ευκαιρία!

Celtic πολλά respect για μια (ακόμα) υπέροχη περιγραφή!

[Wisdom]

Θα διαφωνήσω κάθετα ως προς την επίγευση. Θεωρώ το Lagavulin ως το κλασικότερο παράδειγμα ουίσκυ με πολύ μακριά επίγευση. Come on Celtic, it lasts for ever!!!

Αν και το αγαπημένο μου everyday είναι το Talisker 10yo, όποτε βγαίνω έξω, η πρώτη μου επιλογή είναι πάντοτε το Lagavulin. Το Bourbon bar στη Γλυφάδα πρέπει να αγοράζει χαλαρά ένα μπουκάλι το μήνα μόνο για μένα (μάρτυράς μου ο SimoG).

[tomy]

Κελτη με προλαβες ,καθως ενα 16αρι παιζει ανοικτο αυτη τη στιγμη

στο σπιτι.σκοπος μου σημερα να εγραφα ,αλλα οκ ,εχω την ιδια αποψη

την οποια φροντισες να την στολισεις με ιστορικες μυθικες δοξασιες

και εικονες ενδοξου παρελθοντος.

μαζι σου!!!!!!!!!!!

η επιτομη του islay για μενα.

[fotisdespina]

Κέλτη η περιγραφή σου είναι σε άλλη σφαίρα, απλά υποκλίνομαι.

Προχτές φάγαμε με τη σύζυγο σε ένα εστιατόριο, θεωρητικά καλό (λέω θεωρητικά γιατί ενώ το φαγητό ήταν αντίστοιχο της τιμής δεν νοείται εστιατόρια της τάξης των 50-60€ το άτομο να μην έχει μία γκάμα ποτών και κάποιον άνθρωπο να ξέρει 3 βασικά πράγματα γύρω από αυτά), κοντά στο σπίτι μας. Σκέφτηκα να μην πιω κρασί και πήρα ένα Laga 16. Λίγες φορές έχω ευχαριστηθεί τόσο ένα ουίσκυ, και η εμπειρία είναι ακριβώς όπως την περιγράφεις.

Πιστεύω πως εάν η diageo έχτιζε ένα προφίλ "παραδοσιακού" γύρω από αυτή τη μπράντα (όχι χρώμα, όχι φιλτράρισμα) και το δυνάμωνε και λίγο θα είχε θάψει τον ανταγωνισμό.

Τα λέμε το βράδυ,

Φώτης

[mallios]

Όπως γνωρίζετε είμαι από τους τυχερούς που όταν ξεκίνησαν να καταλαβάινουν - ψάχνονται στο malt (το 1988-9) είχα την τύχη να πιω το συγκεκριμένο.

Είναι επίσης γνωστό ότι Laga και Dalwhinnie ΠΑΝΤΑ υπήρχαν και υπάρχουν στην κάβα μου.

(έχω πιεί όλες τις στάνταρντ εμφιαλώσεις από το 88 και μετά - μιλάω για το 16 και 15 Dalwh).

Απλά respect σε αυτό το τεράστιο αποστακτήριο και νομίζω ότι ο συνδυασμός του με θαλασσινά ή με κριτσινάκι και Μετσοβόνε ΣΚΟΤΩΝΕΙ!

[Celtic]

..έχω πιεί όλες τις στάνταρντ εμφιαλώσεις από το 88 και μετά - μιλάω για το 16..

Πιστεύω θα είχε ενδιαφέρον άν θυμάσαι και μπορείς να συγκρίνεις εκείνο το 16άρι των αρχών του 90 (το λεγόμενο και "White Horse Lagavulin 16") με τα μεταγενέστερα και πιο πρόσφατα (τα λεγόμενα "Port Ellen Lagavulin 16").

Εγώ δεν θυμάμαι, έχω την αίσθηση οτι παλιότερα ήταν πιο "βαρύ", πιο "καυτερό", αλλά και πάλι δεν είμαι σίγουρος, μπορεί να οφείλεται στο οτι η γλώσσα μου δεν ηταν τόσο έμπειρη τότε.

[Celtic]

ΤΑΡΑΜ ΤΑΡΑΜ

ΝΑ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΑΖΕΥΕΙ ΣΠΙΤΙ ΤΑ ΜΠΟΥΚΑΛΙΑ ΜΕ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

Πάω χθες το βράδυ να ξαναπιώ ένα δράμι από αυτό το μπουκάλι, κι ενώ το απολαμβάνω, λέω να χαζέψω και το μπουκάλι λίγο, καιρό είχα.....

Και τι βλέπω??????? Η πίσω ετικέττα γράφει

ΠΡΟΪΟΝ: ΟΥΙΣΚΥ ΜΟΛΤ ΣΚΩΤΙΑΣ

ΠΑΡ/ΤΗΣ ΟΙΚΟΣ: ΛΑΓΚΑΒΟΥΛΙΝ ΝΤΙΣΤΙΛΛΕΡΥ

ΕΙΣΑΓΩΓΕΑΣ: ΓΙΟΥΝΑΪΤΕΝΤ ΝΤΙΣΤΙΛΕΡΣ & ΒΙΝΤΝΕΡΣ ΕΛΛΑΣ Α.Ε. !!!!!!

Όπως καταλαβαίνετε μιλάμε για μπουκάλι δεκαετίας.....WOW!!

Τomy, αν το δικό σου είναι φρέσκο, πρέπει να βρεθούμε για σύγκριση !!!!

[ALEKOS]

Πάμε και ψαχνόμαστε από δω κι από κει και ο θησαυρός είναι μεσ'στα πόδια μας!

Lagavulin 16 y.o. σε μεγάλο ποτήρι του κονιάκ, απόλαυσα χθες το βράδυ!

Η αρχική περιγραφή του Celtic καταγράφει το μεγαλείο του, χωρίς υπερβολές!!

[mallios]

Πιστεύω θα είχε ενδιαφέρον άν θυμάσαι και μπορείς να συγκρίνεις εκείνο το 16άρι των αρχών του 90 (το λεγόμενο και "White Horse Lagavulin 16") με τα μεταγενέστερα και πιο πρόσφατα (τα λεγόμενα "Port Ellen Lagavulin 16").

Εγώ δεν θυμάμαι, έχω την αίσθηση οτι παλιότερα ήταν πιο "βαρύ", πιο "καυτερό", αλλά και πάλι δεν είμαι σίγουρος, μπορεί να οφείλεται στο οτι η γλώσσα μου δεν ηταν τόσο έμπειρη τότε.

Σύντομα, όχι και τόσο (το προσεχή Σεπτέμβριο) θα ανοιχτεί ένα "White Horse Lagavulin 16" παρέα με ένα φίλο.

Επιφυλάσσομαι για την γευστική αντιπαράθεση (πριν από ένα μήνα που είδα το μπουκάλι, ήταν σε άριστη κατάσταση).

Κατά τα άλλα,.....για εμένα αυτό και το Talisker 10 είναι τα best value for money and best duration overall malt whisky που έχω πιει.

Σταθερά από το 1988 και μετά η ποιότητά τους είναι εξαιρετική.

Αυτό βέβαια με κάνει να σκεφτώ:

Πολλές εμφιαλώσει ή

Στάνταρτ εμφιαλώσει με σταθερή αξία?

[Uisge-Beatha]

...Αυτό βέβαια με κάνει να σκεφτώ:

Πολλές εμφιαλώσει ή

Στάνταρτ εμφιαλώσει με σταθερή αξία?

Από πλευρά μου μου αρέσει να δοκιμάζω πολλά και διαφορα (ποτε δεν ξέρεις τι θα ανακαλύψεις) αλλα στο σπίτι

υπάρχουν ανοιχτά πάντα ένα Glenlivet Nadura και ένα Ardbeg 10

[gebdra]

Μύτη : μια ισορροπία μεταξύ καπνού, θάλασσας, ξύλου καθώς και γλυκών αρωμάτων.

Γεύση : ισορροπία γέυσεων και εδώ, καπνός, γλυκιά γεύση με καραμέλα και μέλι, καθώς και αρκετή δόση δερματίλας

Τελείωμα : δε θα έλεγα τόσο μακρύ, με τη γλυκάδα, την αίσθηση του δέρματος κυρίως και ίχνη απο καφέ, να αργοσβήνουν αρμονικά.

Συνολικά, ένα πολύ ισορροπημένο ουίσκι, μια αρμονία αισθήσεων, το οποίο άνετα το κατατάσουμε ΚΑΙ σαν καθημερινό αγαπημένο. Βαθμολογία (89/100)

[DMTK]

 

[Nicolas]

Το Lagavulin είναι ένα single malt whisky, 16 ετών παλαίωσης. Έχει εμφιαλωθεί στους 43 αλκοολικούς βαθμούς και είναι ένα ωραίο πάντρεμα ex-bourbon και ex-sherry βαρελιών.

Χρώμα: Βαθύ χρυσό, κεχριμπαρένιο χρώμα.

Μύτη: Απόλαυση, επιβεβαιώνει την φήμη του ως ο αριστοκράτης του Islay. Γλυκός και έντονος καπνός πίπας ή πούρου. Θαλασσινός αέρας, ιώδιο και φύκια.

Στόμα: Γεμάτο σώμα, έντονο, τυρφώδες και πολύπλοκο. Μακριά και παρατεταμένη επίγευση.

Καταληκτικά: Φοβερό ουίσκι, εξαιρετικά απολαυστικό και γεμάτο. Αν ήταν 46% abv εκτιμώ πως θα ήταν ακόμα καλύτερο, αλλά και σίγουρα 10-15 ευρώ πιο ακριβό στο ράφι.

Υ.Γ. Απαλή μουσική υπόκρουση στο backround για τον φίλο @Celtic που ζήτησε.