Glenfarclas 40 y.o., 46%, OB

[Abulafia]

https://www.whiskybase.com/whiskies/whisky/15943/glenfarclas-40-year-old

Το τρίτο και τελευταίο whisky της πρώτης μας βραδιάς ώς HMWS στις 29/11/2010.

Χρώμα: Βαθύ κόκκινο. Χαλκός.

Μύτη: Σφιχτή μύτη, η οποία εμφανίζεται ως μια επιτομή του Glenfarclas. Σέρυ και σοκολάτα. Πιπέρι. Σιγά σιγά ανοίγει και δίνει δαμάσκηνο, κέικ, βύσσινο, δημητριακά. Μια δυνατή αλλά εφήμερη νότα διαλυτικού. Κονιάκ. Φράουλα και κεράσι. Σοκολάτα και μαρμελάδα. Νερό: Πιο δροσερό, σαν ευκάλυπτος.Πλαστικό. Και συνεχίζει να ανοίγει...

Στόμα: Πολύ δυνατό και σφιχτό. Ξύλο, πιπέρι, μπαχαρικά, κανέλα. Σε δεύτερο χρώμα σύκα και άλλα γλυκά φρούτα. Ξηρό αλλά όχι υπερβολικά. Γεμίζει το στόμα.

Επίγευση: Μακριά αλλά ασαφής. Κάτι από ξύλο και σύκο.

Εν κατακλείδι, ένα whisky που χωρίς σε καμία περίπτωση να είναι μέτριο, μας απογόητευσε λίγο. Είχαμε όλοι πολύ μεγάλες προσδοκίες μετά το 30y.o., αλλά το μεγάλο αδερφάκι φάνηκε λίγο πιο κάθετο και πιο 'μαζεμένο' στο χαρακτήρα του. Δεν πάυει όμως να είναι μια εμπειρία από ένα θρυλικό αποστακτήριο και μάλιστα σε τίμη η οποία ντροπιάζει όλα τα άλλα..

[mallios]

Ένα υπέρχο malt για τους λάτρεις του είδους.

Η περιγραφή είναι υπερπλήρης αλλά θα σταθώ και εγώ στο γεγονός ότι είναι ένα "μονοδιάστατο" malt. Έντονο sherry και φράουλες, όλος ο χαρακτήρας του Glenfarclas αλλά μετά το 30 y.o. περίμενα κάτι παραπάνω.

Θέλει σίγουρα και μία δεύτερη ευκαιρία και ίσως 1 με 2 ώρες ενασχόληση αφού είναι ένα πολύ σφιχτό και γενικά όχι έυκολο malt.

Ανοίγει μετά το 30λεπτο και σίγουρα κάθε σχόλιο πρίν από αυτή την χρονική περίοδο είναι μη ασφαλές ή πρώιμο.

Για μένα δεν ήταν ο νικητής της βραδυάς αλλά υπάρχει και ο "υποκειμενισμός" μου αφού το Glenfarclas κάπου μου δίνει αρώματα που θα τα ήθελά πιο πολύ σε ένα κονιάκ, μπράντυ παρά σε κάποιο malt.

Για τους αριθμολάγνους: 87/100

[ALEKOS]

Eντυπωσιακή η περιγραφή του Αmbu, προσδιορίζει πλήρως τι ήπιαμε ( xθες το βράδυ!

Θα προσθέσω στο στόμα τις νότες βερνικιού, τον espresso που προσωπικά με ταξίδεψε καθώς και ίχνη μεταλλικότητας με ή χωρίς νεράκι!!

Θα προσθέσω το ότι δεν με απογοήτευσε, όπως ανέφεραν οι προλαλήσαντες και θα το αιτιολογήσω ότι σού προσφέρεται ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ malt, πού θέλει το χρόνο του για να σου αποκαλυφθεί πλήρως, ( πού δεν του τον δώσαμε), σε τιμή έκπληξη πέριξ των 220 ευρώ!

Αν είχαμε πληρώσει τα διπλά, πού δεν είναι και τόσο δύσκολο, τότε θα είχαμε λόγο να το κατακρίνουμε έστω και μερικώς!

Εκτός των άλλων, να προσθέσω ότι μύριζα ολόκληρος όταν πήγαινα για ύπνο, η αναπνοή μου, τα χέρια, κινούμουν σε ένα συννεφάκι Glenfarclas !!

Aπίστευτο!!!!!!!

[o_koulos]

[Celtic]

Πολύ καλή μαρμελάδα κεράσι....εεεεεεε, sorry , malt ήθελα να πω......

χωρίς πλάκα τώρα, εκείνη η πολυπλοκότητα, η διευρυμένη αρωματική και γευστική παλέτα του 30yo (ή ακόμα και του 21yo θα έλεγα) είναι δύσκολο να ξεπεραστεί.

Αυτό το 40yo είναι ένα παρα πολύ καλό malt που μπορείς να περάσεις ένα ολόκληρο βράδυ με 2 drams καθότι είναι πυκνό, γεμάτο, χορταστικό αλλά είναι σχεδόν σαν να δοκιμάζεις ενα αραιωμένο "105". Κατοχή της μπάλας 70% τα κεράσια και οι φράουλες και 30% το ξηρό σέρυ.

και θέλει υπομονή, πολύ υπομονή για να φανερωθεί πλήρως, γύρω στα 40 λεπτά..... τι σου είναι αυτά τα 40άρια τελικά....

[tomy]

ο νικητης της βραδιας για τα δικα μου γουστα.

χωρις να με ενοχλει τομονοδιαστατο που αναφερατε οι πιο πολλοι,

μου πλυμυριζει τις αισθησεις με γλυκοφρουτενιες νοτες,μπαχαρια,

σερρυ,ανακατεμενα με ουισκυ 40 ετων,παλαιωμενο και εντεχνα

με μερακι δουλεμενο για να δωσει αυτο το υπεροχο αποτελεσμα.

ειναι ενα απο τα κορυφαια για speysiders και οχι για peatfreaks.!!!!!

αξιοτιμο 40αρι σε σπεσιαλ τιμη.ΜΠΡΑΒΟ !!!!!!

[o_koulos]

Βγήκαν και τα ΜΜ βραβεία.......

Thumbs Up Award 2010 (Ultra Premium)

(Most exciting new release in this price category)

Glenfarclas 40yo (46%, OB, Bottled +/- 2010)

και φυσικά χρυσό!!!!!

και μου λέτε οτι η τύρφη δεν εχει καταστρέψει την παλέτα σας..... λολ

[Celtic]

H παράγκα του μπαρμπαΣερζ........

[Wisdom]

Εγώ θα συμφωνήσω με τους μετριοπαθείς παραπάνω. Ένα ποιοτικό ουίσκυ που δεν ενθουσιάζει.

Ένα χαρακτηριστικό του που θα ήθελα να προσθέσω στα παραπάνω είναι ότι σου δίνει την αίσθηση ότι είναι "πηχτό" και ότι αν το αφήσεις λίγο στο ποτήρι θα αφήσει ίζημα (κατακάθι) όπως ο ελληνικός καφές! Ενώ όμως σε ξεγελάει ως πυκνό, η προσθήκη νερού απογοητεύει, γιατί ενώ ζωηρεύει λίγο τα αρώματα, ουδετεροποιεί ακόμα περισσότερο τη γεύση.

Και βέβαια μην παρεξηγηθούμε, δεν είπε κανείς ότι δεν πίνεται, απλά δεν ανταποκρίθηκε στις μεγάλες προσδοκίες που μας είχαν αφήσει τα νεότερα αδελφάκια του.

[Wisdom]

Ρε παιδιά, τώρα που το ξανασκέφτομαι, μήπως το αδικούμε; Ποιος φελλός ήταν ξεραμένος και τον έβγαλε κομμάτι κομμάτι ο Tomy; Του Springbank ή του Glenfarclas; Γιατί αν ήταν του Glenfarclas, ίσως να είναι μια εξήγηση...

[ALEKOS]

Tου παλιοSpringbank!!!!

[o_koulos]

κριτική δεν κάνω, πως να κρίνεις το αγαπημένο σου αποστακτήριο;

απλά να πώ οτι το εν λόγω whisky χωρίς να σταθώ στην σχέση ποιότητας προς τιμή, αλλά καθαρά γευστικά, φωνάζει glenfarclas all over, και σου δίνει απίστευτη χαλάρωση οσο το έχεις στο ποτήρι και το περιφέρεις περιξ της μύτης σου.

στο στόμα , αν κάνεις το λάθος να το παίξεις λίγο δυνατά με την γλώσσα στον ουρανίσκο, απλά σε απογειώνει, και σου ξυπνά την πελώρια λαχτάρα για glenfarclas!!!!!

o ALEKOS δοκίμασε το παραπάνω tip, τον είχα βάλει και στο τριπακι να ψάχνει το χαμένο κόκκο του εσπρέσσο, και νομίζω οτι εκτίμησε αυτό που πίναμε.

τέλος για το hint των 40 λεπτών, αφού δεν μιλάμε για straight from the cask, δεν μπορώ να πω οτι ισχύει απόλυτα, αλλα σίγουρα πρόκειται για ενα wkisky που θέλει τον χρόνο του για να ανοίξει.

το αν θα το έβαζα στο τοπ-10 των whisky που έχω πιει στο 2010; ναι σίγουρα. δεν είναι ο μάγος των malt, αλλά είναι το sherry monster Που σου υπενθυμίζει πως πρέπει να είναι ενα malt απο της περιoχές δίπλα στον spey ποταμό!!!

[Theo]

Χθες βρήκα την κούτα με τα δείγματα (ήταν η τελευταία κούτα από την μετακόμιση), τα αραδιάζω σαν στρατιωτάκια μπροστά μου (παίζοντας και λίγο με τα νεύρα της γυναίκας μου), και αποφασίζω να δοκιμάσω 1-2. Σημειώνω ότι πλέον πίνω 0-1 dram την εβδομάδα (η διάθεση μου τον τελευταίο χρόνο είναι στα δεύτερα υπόγεια). Παίρνω ένα απλό ποτήρι και βάζω πρώτα ένα Glen Mhor 21yo του 1979 (μέτριο, πολύ ξύλο χωρίς ουσία, λίγα ζαχαρωτά) το οποίο δεν με ικανοποίησε καθόλου, και πέφτω στο Genfarclas 40yo, το χρώμα του σου φτιάχνει την διάθεση... Ανοίγω, βάζω στο ποτηράκι, τραβάω μια μυτιά και κοκκινίζω από ντροπή. Ανίερος και ανόσιος απέναντι σε ένα απόσταγμα που περίμενε 40 χρόνια στην ξύλινη κοιλιά για να φανερωθεί. Φέρνω ένα glencairn και μεταφέρω το ιερό απόσταγμα μέσα. Καπακώνω και περιμένω λίγο. Μυρίζω. Όλα είναι εκεί... το sherry, η φράουλα, η σοκολάτα, ο καφές, το μπαλσάμικο, έρχονται και φεύγουν παιχνιδιάρικά. Πρώτη γουλιά, ξηρό, έντονο θέλει να οξειδωθεί λίγο για να μαλακώσει. Σε 15 λεπτά η οξύτητα έχει υποχωρήσεις και εμφανίζεται το sherry και στο στόμα. Έντονο, παχύ, οξύ (παρά τα 40 χρόνια η χαρακτηριστική οξύτητα του Glenfarclas υπάρχει!!! - για μένα Glenfarclas = φρούτα+οξύτητα). Νιώθω και δέρμα και καπνό, όπως μόνο τα sherry μπορούν να αναδείξουν, όχι σαν βόμβα που διαλύει τα πάντα αλλά με κοφτές ριπές. Υπέροχο, απλά υπέροχο. Δυο ώρες το έπαιζα στα χέρια μου. Σιγά σιγά να μην τελειώσει, αλλά τελικά τελείωσε... και έμεινα να μυρίζω το ποτήρι.

Υποκλίνομαι o_koulos στο αγαπημένο σου αποστακτήριο. Glenfraclas rules. (μαζί με το Glen Grant για μένα)

Παιδιά μάλλον έχετε κάψει τελείως τις μύτες και τους γευστικούς σας κάλυκες με αυτά τα καπνιστά που πίνετε.

Αυτά τα whisky δεν είναι για chain dramming. Θέλουν την βραδιά αποκλειστικά δική τους...

[o_koulos]

και έλεγα τι θα πιω σήμερα....

λοιπόν, μεγάλη κουβεντα λέω αλλά αυτό το αποστακτήριο πρέπει να το ξαναεισαγει κάποιος. δεν μπορώ να το χωνέψω οτι δεν εισάγεται επίσημα Ελλάδα(αν δεν κάνω λάθος).

[sir mihas]

Υπέροχο, απλά υπέροχο. Δυο ώρες το έπαιζα στα χέρια μου. Σιγά σιγά να μην τελειώσει, αλλά τελικά τελείωσε...

Βαθια συμπαγης μεσα στην φαινομενικη ασυνειδητοτητα του και σαφεστατα κοινωνικοπολιτικος ο λογος του Theo αποκαλυπτει,θεμελιωνει και ομογενοποιει την αποσταγματικη γευσιγνωσια,τον ατομικο αυτοερωτισμο και την καλλιτεχνικη δημιουργια/κουλτουρα σε αδιαρρηκτη συνθεση υψηλης αισθητικης και νοησης.Δραττομαι της ευκαιριας και δικαιολογω τον αδικαιολογητο ισχυρισμο με το εξης αποσπασμα...

"Οι ανθρωποι ενστερνιστηκαν τον αυνανισμο ως τροπο απελευθερωσης,ως διεκδικηση της αυτονομιας,της απολαυσης για την απολαυση,ως διαφυγη απο το κοινωνικα προδιαγεγραμμενο μονοπατι προς την ομαλη ενηλικιωση.Απο παρεκκλινουσα σεξουαλικοτητα της λαθος κοινωνικης ταξης εγινε θεμελιωδης σεξουαλικοτητα φαντασιακων κοινοτητων νεου ειδους,βαση για ενα νεο συμβολαιο -ή της ελλειψης του-αναμεσα στον εαυτο και τον αλλο.Εγινε εντελει φορεας των νεων φιλοδοξιων να δημιουργηθουν εναλλακτικοι αστερισμοι 'σωματων και απολαυσεων'".

( Aπο το βιβλιο Sex for one: The joy of self loving)

[Uisge-Beatha]

...Αυτά τα whisky δεν είναι για chain dramming. Θέλουν την βραδιά αποκλειστικά δική τους...

Συμφωνώ και επαυξάνω το έχουμε ξανασυζητήσει να περιορίσουμε τον αριθμό των μπουκαλιών στις συναντήσεις

αλλα νομίζω ότι σε αποστάγματα πάνω των τριάντα ετών πρέπει να βάλουμε αυστηρό πλαφόν τα δυο μπουκάλια μαξιμουμ

[Theo]

Βαθια συμπαγης μεσα στην φαινομενικη ασυνειδητοτητα του και σαφεστατα κοινωνικοπολιτικος ο λογος του Theo αποκαλυπτει,θεμελιωνει και ομογενοποιει την αποσταγματικη γευσιγνωσια,τον ατομικο αυτοερωτισμο και την καλλιτεχνικη δημιουργια/κουλτουρα σε αδιαρρηκτη συνθεση υψηλης αισθητικης και νοησης.Δραττομαι της ευκαιριας και δικαιολογω τον αδικαιολογητο ισχυρισμο με το εξης αποσπασμα...

"Οι ανθρωποι ενστερνιστηκαν τον αυνανισμο ως τροπο απελευθερωσης,ως διεκδικηση της αυτονομιας,της απολαυσης για την απολαυση,ως διαφυγη απο το κοινωνικα προδιαγεγραμμενο μονοπατι προς την ομαλη ενηλικιωση.Απο παρεκκλινουσα σεξουαλικοτητα της λαθος κοινωνικης ταξης εγινε θεμελιωδης σεξουαλικοτητα φαντασιακων κοινοτητων νεου ειδους,βαση για ενα νεο συμβολαιο -ή της ελλειψης του-αναμεσα στον εαυτο και τον αλλο.Εγινε εντελει φορεας των νεων φιλοδοξιων να δημιουργηθουν εναλλακτικοι αστερισμοι 'σωματων και απολαυσεων'".

( Aπο το βιβλιο Sex for one: The joy of self loving)

Πωπω τι πάσα σου'δωσα... και δεν ήταν εσκεμένο (νομίζω φαίνεται). Ας πρόσεχα...

[o_koulos]

και ξαναματαεπανέρχομαι

μετά απο μερικές μέρες χαλαρώνω και πίνω ενα dram απο ενα μπουκάλι που άνοιξα τα Χριστούγεννα και δεν βρήκα χρόνο να το ξεπατώσω.

"...όσο νυχτώνει η εμπειρία μεγαλώνει!!!!..."

τέλος, δώστε του τον χρόνο του και θα βρείτε απέναντι σας ενα υποδειγματικό whisky.

:dance3:

[gebdra]

Μύτη: μπανάνα, μανταρίνι, sherry, καφές, σοκολάτα, καραμέλα

Γεύση: Δυναμικό, σφιχτό, βουτυρώδες. Στην αρχή βγάζει ξηροκάρπια και πιπέρι, στη συνέχεια μαλακώνει και αναδύεται το sherry, η καραμέλα, ο καφές, μαύρη σοκολάτα και στο τέλος ξηραίνει κάπως. Ίχνος κανέλας.

Επίγευση: Μακρύ το τελείωμα, μπερδεμένο όμως, ξεχώρισα τον καφέ και μια φρουτώδης επίγευση, ίσως εξωτικα φρούτα.

Συνοπτικά: Αν θα έλεγα με απογοήτευσε θα ήταν γιατί περίμενα πολλά περισσότερα απο ένα 40άρι, μετά απο τη "μετριότητα" των μικρών αδερφών 15,21,25 (β. 84,83,84 αντίστοιχα). Απογοήτευση βεβαίως σε αναλογία με την ηλικία του. Ειδάλλως μιλάμε για ένα πολύ καλό και δυναμικό ουίσκι. Δεν ξέρω αν αφήνει το στίγμα και την προσωπικότητα του, μου άρεσε πάντως ένα σχόλιο του Wisdom πιο πάνω που τα λέει όλα "Ένα ποιοτικό ουίσκυ που δεν ενθουσιάζει." Μπορεί απλά το αποστακτήριο να μην ταιριάζει στα γούστα μου. Βαθμολογία: 86/100

[o_koulos]

μπορεί να μην είναι το καλύτερο glenfarclas εκεί έξω, αλλά λιγο respect ρε παιδιά....

μετριότητα το 15 ? απογοήτευση το 40άρι ? σε τι κόσμο ζούμε ρε γμτ...

[φυσικά καλά κάνεις και βάζεις βαθμούς, προσωπικές κριτικές κάνεις, να πω τον πόνο μου θέλω κάπου ]

[gebdra]

o_koulos καταρχήν respect στην κοιλάδα δεν έχουμε κάτι να χωρίσουμε εμείς του νησιού! (Islay)

Αντικειμενικά ακόμα δεν έφτασα στο επίπεδο σας να κάνω λεπτομερή κριτική, θέλω να πιστεύω όμως πως το παλεύω και βοηθώ απο τη μεριά μου με όποιο τρόπο μπορώ. Σίγουρα η γευσηγνωσία είναι υποκειμενική, όπως και οι κριτικές. Προσωπικά μπορώ να πω, περισσότερο κλείνω προς Highlands παρά Speyside.

Αν τώρα πάμε στο συγκεκριμένο αποστακτήριο και συνεχίσουμε την ωραία αυτή συζήτηση, η άποψη μου είναι η εξής. Χαλαρά παίρνει την πρώτη θέση σε τιμή-προσφορά για 40 ετών ουίσκι και είναι αξιοσημείωτο! Μάλιστα διαβάζοντας πρώτα τα σχόλια εδώ μέσα, προσπάθησα να του δώσω το χρόνο του για να μην το αδικήσω. Δυστυχώς δεν έχω πιεί άλλα 40άρια για να κάνω παράλληλη σύγκριση και ζητώ κατανόηση. Πως να φτάσω άλλωστε σε τέτοιο επίπεδο, αφού μόνος "παίζω μπάλα" (ούτε παρέες, ούτε tasting πάω).

Για τα υπόλοιπα 15,21,25 που αναφέρθηκα, δε νομίζω η κριτική ή η βαθμολογίες μου να είναι τόσο άσχημες. Η αναφορά έγινε σε σχέση με το 40αρι του αποστακτηρίου, καθώς και με τόσα άλλα ουίσκι της ίδιας χρονολογίας πάνω κάτω (Glenmorangie 12 Nectar D' Or, Glendronach 15 Revival κλπ.... ακόμα και το Macallan 12 sherry, αν πάμε όπωσδηποτε σε speyside). Για μένα παράδειγμα τα 10ακια του νησιού Talisker, Laphroaig, Ardbeg, όπως και το Laga 16 -τα κλασσικά δλδ- δεν τα βάζω σε σύγκριση και με τα 3 προαναφερθέντα (15,21,25)....είναι ένα επίπεδο πάνω. Ντάξει πάει μακρυά η βαλίτσα και επανερχόμαστε στα γνωστά club....ολορόσσοι -καπνιστές, κάτι που δεν επιδιώκω. Υπάρχουν απίστευτα ουίσκι σε όλες τις γωνιές της χώρας!

[Celtic]

Sorry αλλά θα μπω σφήνα στην off-topic κουβέντα. Άσχετα από αποστακτήριο-περιοχή-στυλ κλπ, λέμε respect στις πολυετούς ωρίμανσης (ας πούμε άνω των 25 ετών) εμφιαλώσεις, αλλά απο κει και πέρα η μύτη και η γλώσσα του καθενός είναι ο κριτής. Θυμάμαι που κάποτε είχα την τύχη και την τιμή να δοκιμάσω, παρέα με κάποιους απο σας, το μοναδικό Laphroaig 40y.o. και επίσης θυμάμαι την απογοήτευση που μου έδωσε.....

[Theo]

Πάντα το'λεγα ότι είσαι κατά βάθος ολορόσος.

[o_koulos]

χάζευα σήμερα τις τιμές του εν λογω μπουκαλιού.

έγινε κάτι στο νησι που δεν το σχολιάσμαε και εκτοξεύτηκε στα 800 + ευρώ;

[giorgos]

3 φορές επάνω μοναχά...εαν θυμάμαι καλά.