Dalwhinnie 15 y.o., 43%, OB c.2010

[cheese]

https://www.whiskybase.com/whiskies/whisky/301/dalwhinnie-15-year-old

Ανάμεσα στα δώρα που δέχτηκα λόγο γιορτής και γενεθλίων είναι και το εν λόγο Malt και αν και μέτριο κατά την κρίση μου σκέφτηκα να μοιραστώ με τους υπόλοιπους malt lovers του φόρουμ!!

Ένα "μετρίου αναστήματος" μπουκάλι με έναν εκνευριστικά κοντό φελλό! Σε σημείο που να αναρωτιέμαι εάν θα παράγει κάποιο ήχο κατά το άνοιγμα, σήματα κατατεθέν των σκοτσέζικων!

Χρώμα: ένα ανοιχτό μελί χρώμα δεν παραπέμπει σε καμία περίπτωση σε κάποιο sherry αλλά ούτε και τα ανοιχτά, λευκού κρασιού, των τυρφώδες whiskies .

Μύτη: ένα κομμάτι που πραγματικά με μπέρδεψε, γιαυτό και έδωσα όσο περισσότερο χρόνο μπορούσα στο whiskey να ανοίξει. Στην πρώτη επαφή μαζί του θα έλεγα πως η μύτη του είναι απογοητευτική! Μου θύμιζε έντονα ένα άλλο, απογοητευτικό στην μύτη, highland whisky το δωδεκάρι HP !! Βγάζει μια έντονη ξινίλα στην αρχή που είναι πραγματικά αποκρουστική! Γιαυτό και του έδωσα χρόνο, πολύ χρόνο να ανοίξει. Η ξινίλα αρχίζει σταδιακά να αποκτάει προσωπικότητα και όνομα. Πρόκειται για φρούτα και μάλιστα όλα τα ξινά φρούτα. Στην αρχή ξεχωρίζει το λεμόνι, ξινό και πικρό σαν να θέλει να με τιμωρήσει που δεν το διέκρινα από την αρχή και αφήνοντάς το λίγο ακόμα το λεμόνι αποκαλύπτει και την παρέα του αχλάδι λίγο ξινό κάπως άγουρο ακόμα και λίγο παρακάτω η πρώτη γλυκιά νότα η οποία ανήκει στην σταφίδα, λίγες οσμές παρακάτω και κάπως ξαφνικά εμφανίζεται ένα ζεστό άρωμα μελιού που διαπραγματεύεται σχετικά με την γνώμη μου για την συγκεκριμένη μύτη, μια διαπραγμάτευση πραγματικά επιθετική μέχρι να με αφήσει ικανοποιημένο ζητώντας μου να αναθεωρήσω την γνώμη μου!!

Ανακεφαλαιώνοντας το κεφάλαιο Dalwhinnie 15 y.o. μύτη, σε ένα ξύλινο μπώλ κόβεται σε μικρά κομματάκια μερικα ξινά φρούτα, ελαφρός άγουρο αχλάδι, πράσινο μήλο, ακτινίδιο, πορτοκάλι, λίγο σταφίδα στύβεται και ένα λεμόνι, τώρα ένα κουταλάκι μέλι και μια ιδέα κανέλα!

στόμα: Το στόμα είναι άλλο ένα κεφάλαιο που θέλει προσοχή. Αρχικά είναι απαλό και ευχάριστο αφήνοντας τελικά μια έντονη εντύπωση φθινοπωρινού δάσους, δίνοντας παράλληλα μια πικάντικη νότα που θα το συνοδεύει έως το τελείωμα σχεδόν. Διέκρινα λίγο ξύλο που έκανε την εμφάνισή του αμυδρά, σχεδόν πέρασε απαρατήρητο στην μύτη τώρα όμως επιβεβαιώνει την ύπαρξή του!

σώμα: μέτριο σώμα

επίγευση: η μέτρια, σε διάρκεια, επίγευση ενώ έχουν επισκιαστεί τα περισσότερα σημεία του whisky από την πικάντικη νότα στο στόμα πιο πριν, όσο το απόσταγμα κυλάει προς το τελείωμα τόσο καταλαγιάζει το ελαφρύ πικάντικο κάψιμο, δίνοντας την θέση του σε μια νότα φρούτων, ξεχωρίζει ένα πιο ώριμο αχλάδι τώρα και το μέλι αλλά και μια κάπως απογοητευτική ξηρότητα .

Σε γενικές γραμμές δεν πρόκειται για κάποιο πολύ σπουδαίο malt αλλά πραγματικά δεν περνάει και απαρατήρητο! Το δυνατότερο σημείο του είναι η μύτη, αλλά θέλει χρόνο πολύ χρόνο για να ανοίξει. Έχει κάποια δυνατά σημεία όπως επίσης και κάποια μελανά σημεία!

Θα βαθμολογούσα τη μύτη με ένα γενναίο 85, ένα 82 για το στόμα αλλά ένα ταπεινό 75 για το τελείωμα!

Γενικό βαθμό ογδόντα !

[Guest]

Ευχαριστούμε cheese που έγραψες για μια εμφιάλωση που βρίσκει κανείς σχεδόν παντού, αλλά την οποία κανείς δεν είχε περιγράψει. Το συγκεκριμένο εμένα μου αρέσει, όπως άλλωστε και το ΗΡ 12.

[Celtic]

Μπράβο κι απο μένα cheese, σιγά σιγά καλύπτουμε τα κενά που εχουμε ως φόρουμ και αφορούν πολλά "everyday" ευπρόσιτα whiskies.

To συγκεκριμένο εχω καιρό να το δοκιμάσω, θυμάμαι όμως οτι μου άρεσε και οτι εβρισκα και τη μυτη και το στόμα γλυκά με κυρίαρχο στοιχείο το μέλι.

[cheese]

Ευχαριστούμε cheese που έγραψες για μια εμφιάλωση που βρίσκει κανείς σχεδόν παντού, αλλά την οποία κανείς δεν είχε περιγράψει. Το συγκεκριμένο εμένα μου αρέσει, όπως άλλωστε και το ΗΡ 12.

κατέχει θέση αρκετά χαμηλότερα από τα πλέον αγαπημένα, δεν περνάει ωστόσο απαρατήρητο, ίσα ίσα που μου κρατάει πολύ ευχάριστη συντροφιά εδώ και μερικές βραδιές, όσο για το HP12 δεν μου αρέσει η μύτη του αλλά σε γενικές γραμμές είναι ένα every day που δεν απορρίπτω σε καμία περίπτωση!

περί ορέξεως κολοκυθόπιτα... και κάθε whisky έχει την προσωπικότητά του....

[Uisge-Beatha]

Σίγουρα περί ορέξεως... αλλα θα πρέπει να τονίσουμε ότι είναι ένα πολύ καλο εισαγωγικό whisky

για κάποιον που ξεκινάει το ταξίδι του στον κόσμο των malt

[mallios]

Να πω ότι το στγκεκριμένο malt είναι από τα πλέον αγαπημένα μου everyday με σταθερότατη σχέση ποιότητας/τιμής και το οποίο πάντα βρίσκεται στην προσωπική μου κάβα από το 1989 και μετά.

Προσωπικά το θεωρώ πολύ καλό Introductory malt και διατηρώ λίγο τις αμφιβολίες μου για το θέμα "ξυνίλα" που αναφέρει ο Cheese (ίσως να έιχε επηρεαστεί το μπουκάλι από έκθεση σε ήλιο ή να έιχε χαλάσει ο φελλός - Cheese ας του δώσουμε μία ακόμα ευκαιρία).

Είναι κλασσική περίπτωση μελιού, φύλου και λίγης γλυκιάς κάπνας στο βάθος.

Αν ποτέ έπρεπε να επιλέξω τα top 5 από κάθε κατηγορία (everyday) θα ήταν σίγουρα μέσα.

[avaton]

συμφωνώ απόλυτα με τους αγαπητούς φίλους U.B. & mallios

είναι εξάλλου ένα από τα whiskies που με οδήγησαν στην ανακάλυψη του single malt και του ποιοτικού whisky

ετοιμάζω tasting φόρο τιμής στο υπέροχο αυτό whisky - αντιδιαμετρικά αντίθετο του - επίσης - αγαπητού φίλου cheese

[Celtic]

Με την ευκαιρία του πρόσφατου κεράσματος αυτού στο Xmas gathering '12 από τον Nek (thanks φίλε!), να πω οτι πρόκειται για πολύ καλή επιλογή. Μελένιο άρωμα και γλυκιά κρεμμώδης γεύση, είναι κρίμα που αυτό το διαμαντάκι των Highlands έχει υποτιμηθεί επειδή συνήθως είναι από τους "κομπάρσους" στη σειρά "Six Classic Malts" της Diageo.

Απο τα ιδανικότερα "εισαγωγικά" malts, Συνιστάται ανεπιφύλακτα απο μένα.

[Thodoris]

Αυτές τις μέρες είπα να δοκιμάσω κι εγώ το Dalwhinnie 15 y.o. μιας και προτείνεται για εισαγωγικό malt.

Θα κάνω μια προσπάθεια περιγραφής, δείξτε λίγη κατανόηση!

Ανοίγοντας το μπουκάλι διέκρινα ένα πλούσιο μπουκέτο γλυκών αρωμάτων φρούτων και βανίλιας.

Στο ποτήρι, η πρώτη εντύπωση ήταν ένα κάπως άγουρο και σκληρό, αλλά μυρωδάτο και φρεσκοκομμένο αχλάδι.

Δυνατό άρωμα στην αρχή, σαν να ήθελε να σου αποσπάσει την προσοχή ζητώντας να ασχοληθείς περισσότερο μαζί του.

Στη συνέχεια και αφήνοντάς το για λίγο στο ποτήρι, το ανώριμο αχλάδι άρχιζε σιγά-σιγά να ωριμάζει δίνοντας μια πιο πλούσια και "στρογγυλή" αίσθηση, με λίγες νότες μπανάνας. Όσο το αφήνω, τόσο μου δίνει πλούσια αρώματα βανίλιας.

Αυτά τα έντονα φρουτώδη αρώματα, ίσως εν μέρει να δικαιολογούνται από την εκτεταμένη διάρκεια ζύμωσης των 72 ωρών

Νομίζω πως το επόμενο που πρέπει να δοκιμάσω από τα Highlands να είναι κάποιο Glengoyne ώστε να αντιληφθώ τυχόν διαφορές που προκύπτουν από την βραχύτερη ζύμωση του συγκεκριμένου αποστακτηρίου, των 54-56 ωρών.

Ενώ στη μύτη ήταν ξεκάθαρο και πολύ ευχάριστο, στο στόμα με μπέρδεψε λίγο.

Σε καλωσορίζει με μία απαλή γλυκύτητα την οποία διαδέχεται μια ελαφριά πικάντικη υφή που διαρκεί.

Στην επίγευση, νομίζω ότι τα μυρωδάτα φρούτα που δίνει στην αρχή, τώρα ωριμάζουν, στρογγυλεύουν και χάνουν κάπως την αρχική τους σπιρτάδα.

Στο τέλος, χάνεται η πικάντικη υφή, οι περισσότερες γεύσεις χάνονται σχετικά γρήγορα και μου δίνει μία απαλή γεύση ζεστού τσαγιού με μέλι.

Πράγματι είναι πολύ καλό ως εισαγωγικό malt, μιας και σου δίνει ξεκάθαρες απαντήσεις που σε βοηθάνε να επιβεβαιώνεις αυτά που διαβάζεις από τους ειδικούς. Από την άλλη το Edradour cask strength με έχει δυσκολέψει κάπως..

[chameleon]

ισχύει ότι το αποκαλούν στην Σκωτία ως: ''the woman's malt?''

[Celtic]

Δεν έχω ακούσει/διαβάσει κάτι τέτοιο, ούτε βέβαια το αμφισβητώ, αλλά και πάλι δε μου λέει κάτι. Ξέρω γυναίκες που πίνουν χαλαρά κάποια πολύ 'αντρίκια' malts, όπως και άντρες που γουστάρουν ήπια malts. Περι ορέξεως κολοκυθόπιτα λοιπόν. Επίσης ξέρω οτι πολλοί Σκωτσέζοι (άντρες) δεν πίνουν καν ουίσκυ.......

[Wisdom]

Ανατρέχοντας στις σημειώσεις μου από τη βραδιά 17/12/12 και το κέρασμα του nek, θα ήθελα να συμπληρώσω ότι έχει εξαιρετική και μακριά επίγευση.

[gebdra]

Μύτη: Βανίλια κυρίως, γλυκιές νότες αλλά και λεμόνι.

Γεύση: Γλυκιές νότες, λεμόνι, βανίλια και ακόμα διακριτικό ξύλο και ξηροκάρπια

Επίγευση: Μέτριο τελείωμα, γλυκιές πινελιές και εδώ, λεμόνι, μέλι και λίγο καπνό!

Συνοπτικά: Ελαφρύ, καθημερινό, ευκολόπιοτο. Βαθμολογία 81/100

[George TdR]

Αγαπημένο γλυκόπιοτο, με γεμάτη γεύση, που μπορείς να το βρεις σχεδόν παντού. Από τα πρώτα που δοκίμασα, που με κέρδισαν από το πρώτο ποτήρι και συνεχίζει να μου αρέσει. 

[valasios]

24 minutes ago, George TdR said:

Αγαπημένο γλυκόπιοτο, με γεμάτη γεύση, που μπορείς να το βρεις σχεδόν παντού. Από τα πρώτα που δοκίμασα, που με κέρδισαν από το πρώτο ποτήρι και συνεχίζει να μου αρέσει. 

Συνέχισε με τον ίδιο τρόπο, θα δεις ό,τι σιγά-σιγά θα αλλάζουν πολλά. Να έχεις ανοιχτή την πόρτα για τις αλλαγές σου. ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.