Road Trip στη Σκωτία - McRookie

[McRookie]

Φίλες και φίλοι καλησπέρα σας και καλή βραδιά! Μαζί (τρόπος του λέγειν) θα οργανώσουμε επιτέλους ένα όνειρο των τελευταίων 3 χρόνων που επιτέλους θα μπορέσω να πραγματοποιήσω με την παρέα της αγαπητής συζύγου. Τα αεροπορικά έχουν ήδη κλείσει όπως και δωμάτια σε B&B κι επίσης έχω ήδη αποφασίσει για το γενικό πλαίσιο του ταξιδιού. Απομένουν βέβαια κάποιες λεπτομέρειες κι εδώ ακριβώς θα χρειαστώ συμβουλές, προτάσεις και τιπς από όσους έχουν πάει ήδη, ή ξέρουν κα΄ποιον που ξέρει κάποιον, που ξέρει....

Μου πήρε πραγματικά αρκετές βδομάδες να καταλήξω στα μέρη που θα επισκευτώ αλλά τελικά κατέληξα με κριτήριο τα παρακάτω. Το ταξίδι θα πρέπει να είναι όντως ένα road trip (που σημαίνει 3-4 ώρες οδήγησης σχεδόν κάθε μέρα) και θα πρέπει να συνδυάζει φύση, κάστρα και αποστακτήρια σε πλήρη ισορροπία. Πράγμα που σημαίνει ότι οι επισκέψεις σε αποστακτήρια συμπεριλαμβάνονται αλλά δεν είναι αυτοσκοπός! Ο αυτοσκοπός είναι η επίσκεψη στο springbank για να μην ξεχνιόμαστε. Επίσης έχοντας ψαξει τόσο πολύ τη Σκωτία κατέληξα ότι αυτό θα είναι το πρώτο road trip εκεί αλλά σίγουρα θα ακολουθήσουν κι άλλα (τουλάχιστον άλλα 3 στο μέλλον)

Λοιπόν παρακάτω σας γράφω γενικά το πρόγραμμα στο οποίο κατέληξα και περιμένω τις προτάσεις σας για μπαρ, εστιατόρια, αποστακτήρια, κάστρα, αξιοθέατα κλπ....

27.09.2019: Άφιξη αργά το βράδυ στο αεροδρόμιο του Εδιμβούργου κι απευθείας φεύγουμε για Dunfermile για διανυκτέρευση και για να γλιτώσουμε την πρωινή κίνηση του Εδιμβούργου την επόμενη μέρα.

28.09.2019: Από Εδιμβούργο ξεκινάμε για Dufftown(διανυκτέρευση) μέσω του cairngorms national park. Με στάσεις στο δρόμο για να χαρούμε το τοπίο και μεσημεριανό υπολογίζουμε 4-5 ώρες. Κοντά στο dufftown θα επισκευτούμε το πρώτο αποστακτήριο. Αυτή τη στιγμή είμαι ανάμεσα σε 2 οπότε περιμένω προτάσεις σας. (glenlivet, aberlour ή κάτι άλλο;)

29.09.2019: Πρωινη επίσκεψη στο Cairngorm reindeer center   και αν είμαστε τυχεροί και βρούμε θέση 1,5 ώρα πεζοπορία στο βουνό παρέα με ταράνδους. Εναλλακτικά μια ώρα πεζοπορία στη Loch Morlich. Μετά από εκεί ξεκινάμε για Inverness(διανυκτέρευση) και στο δρόμο δεύτερη επίσκεψη σε αποστακτήριο (Tomatin). Αν υπάρχει χρόνος και διάθεση θα γίνει μικρή παράκαμψη στο cawdor castle.

30.09.2019: Ξεκινάμε από Inverness με πρώτη σύντομη στάση στο urquhart castle στη loch ness, έπειτα επίσκεψη στο eilean donan castle και 14-14:30 άφιξη στο carbost στο isle of skye και επίσκεψη στις 15:00 στο talisker. Διανυκτέρευση ακριβώς δίπλα στο αποστακτήριο.

01.10.2019: Όλη η μέρα είναι αφιερωμένη στο isle of skye (old man of storr, brother’s point,  rock and mealt falls, neist point, fairy glen...) προφανώς ανάλογα το χρόνο και τη διάθεση θα επισκεφτούμε κάποια από αυτά. Διανυκτέρευση στο portree

02.10.2019: περνάμε με ferry από armadalle στο mallaig και ξεκινάμε με Glenfinnan Viaduct για να νιώσουμε τη χαρά του Χάρυ του Πότερ, έπειτα Fort William και καταλήγουμε στο χωριό Oban για διανυκτέρευση. Επίσκεψη στο αποστακτήριο δεν προβλέπεται προς το παρόν, αλλά αν έχει πάει κάποιος και το προτέινει ίσως αν βγαίνει ο χρόνος να πάμε.

03.10.2019: επίσκεψη στη γη της επαγγελίας. στο εξωτικό campbeltown. Ξεκινάμε πρώι για να είμαστε εκεί στις 11 κι έχουμε: 11:30 kilkerran tour, 13:30 springbank tour και τέλος στις 15:00 Cadenhead warehouse tasting. Αποκαμωμένοι κι αφού έχουμε πιει τον πάτο μας διανυκτερεύουμε στο campbeltown (δυστυχώς δεν μας επιτράπηκε ο ύπνος μες στο ναό οπότε θα τη βγάλουμε σε ξενοδοχείο).

04.10.2019: αφήνουμε τον παράδεισο πίσω μας και κλαίγοντας ξεκινάμε για inveraray castle, loch lomind, stirling castle και φτάνουμε Εδιμβούργο όπου αφήνουμε το αυτοκίνητο

05-06.10.2019: 2 μέρες για τουρισμό στο Εδιμβούργο. περιμένω προτάσεις από τους γνώστες αν και προβλέπω μισή μέρα να την τρώω για να πακετάρω τα μπουκάλια που θα χω μαζέψει και να μου τα στείλω με ταχυδρομείο στη Γερμανία. Καμιά πρόταση για ταχυδρομείο ή courier;

 

Αυτά τα λίγα και περιμένω προτάσεις. Εννοείται πως όταν επιστρέψω θα μοιραστώ φωτογραφίες κι εμπειρίες μαζί σας!!

 

[mallios]

Με μια απλή ανάγνωση στο Edi πρέπει να επισκευτείς το Hollyrood Distillery.

Αξίζει να πας για φαγητό και ποτό στο The Vaults της SMWS. Αν δεν είσαι μέλος της, μιλάμε. Ίσως να μπορέσουμε πρόσκληση.

Μια μονοήμερη σε Γλασκώβη για Glasgow και Clydeside distillery.

Εννοείται Glenlivet αλλά θα έλεγα να δεις και τα αποστακτήρια στο Pitlochry.

[ioannis]

Με το καλό να πάς, με το καλό να'ρθείς...με το καλό να μας τα πείς...δεν έχω να προτείνω κάτι μιάς και δεν την έχω επισκεφθεί...να το χαρείτε όποιο κι αν είναι το πρόγραμμα.

[o_koulos]

μια χαρά, περιμένουμε εντυπώσεις, και αν θες ενα κοστολογιο ποσο πήγε το μαλι, οταν με το καλο τελειώσει η περιπέτεια.

για τα distillery tour πόσο καιρό έχεις κλείσει tickets ή δεν χρειάζεται σε αυτά που θες να πάς;

[DMTK]

καλά να περάσετε @McRookie! Φρόντισε εκτός το νερό της ζωής, να πίνετε και λιγάκι απ' το άλλο, το κανονικό...

[mallios]

16 hours ago, McRookie said:

05-06.10.2019: 2 μέρες για τουρισμό στο Εδιμβούργο. περιμένω προτάσεις από τους γνώστες αν και προβλέπω μισή μέρα να την τρώω για να πακετάρω τα μπουκάλια που θα χω μαζέψει και να μου τα στείλω με ταχυδρομείο στη Γερμανία. Καμιά πρόταση για ταχυδρομείο ή courier;

Νομίζω ότι ο τύπος έχει τις καλύτερες τιμές. https://www.transglobalexpress.co.uk/

Δεν χάνεις κάτι να ψάξεις.

[McRookie]

23 hours ago, mallios said:

Με μια απλή ανάγνωση στο Edi πρέπει να επισκευτείς το Hollyrood Distillery.

Αξίζει να πας για φαγητό και ποτό στο The Vaults της SMWS. Αν δεν είσαι μέλος της, μιλάμε. Ίσως να μπορέσουμε πρόσκληση.

Μια μονοήμερη σε Γλασκώβη για Glasgow και Clydeside distillery.

Εννοείται Glenlivet αλλά θα έλεγα να δεις και τα αποστακτήρια στο Pitlochry.

smws δεν είμαι μέλος φέτος αλλά θα το ψάξω και θα ενημερώσω αν τελικά θελήσουμε να πάμε μήπως μπορεί να γίνει κάτι. Η Γλασκώβη δεν βγαίνει δυστυχώς στο πρόγραμμα αλλά θα μπει στο επόμενο ταξίδι σίγουρα.Κι εγώ προς glenlivet έκλεινα έχοντας διαβάσει κριτικές. Στο piltrochy αν έπρεπε να διαλέξεις μόνο ένα θα πήγαινες στο edradour ή blair athol;

[McRookie]

13 hours ago, o_koulos said:

μια χαρά, περιμένουμε εντυπώσεις, και αν θες ενα κοστολογιο ποσο πήγε το μαλι, οταν με το καλο τελειώσει η περιπέτεια.

για τα distillery tour πόσο καιρό έχεις κλείσει tickets ή δεν χρειάζεται σε αυτά που θες να πάς;

σίγουρα θα γράψω λεπτομέρειες όταν γυρίσω μαζί με φωτογραφικό υλικό. Όσον αφορά στο budget προς το παρόν έχω κλείσει 7 μέρες αυτοκίνητο vauxhall (η opel στο νησί) corsa με ασφάλεια πλήρης απαλλαγής 180€ σύνολο και τα B&B που κλείσαμε είναι 70-100 ευρώ τη βραδιά με πρωινό για 2 άτομα. Στο isle of skye και campbeltown είναι τα πιο ακριβά καθώς υπάρχει μικρή προσφορά σε καταλύμματα ενώ στα υπόλοιπα μέρη βρίσκεις με 60-70 τη βραδιά.

Η basic επίσκεψη στα πιο πολλά αποστακτήρια κοστίζει 10-15 λίρες εκτός αν διαλέξεις special tour. Τα πιο πολλά θέλουν να κλείσεις θέση από πριν. Στο talisker έχω κλείσει και πληρώσει εδώ και 3 βδομάδες ενώ στο springbank και glengyle και cadenhead tasting πριν λίγες μέρρες αλλά δεν χρειάζεται να πληρώσεις από πριν. Glenlivet και tomatin θα κλείσω αυτή τη βδομάδα κι από ότι είδα έχουν ακόμα θέσεις. Γενικά πάντως σχεδόν όλα θέλουν να κλείσεις, με εξαίρεση το edradour από ότι είδα που απλώς μπορείς να πας. Ας μας πουν βέβαια και οι υπόλοιποι που έχουν εμπειρία

[mallios]

19 minutes ago, McRookie said:

smws δεν είμαι μέλος φέτος αλλά θα το ψάξω και θα ενημερώσω αν τελικά θελήσουμε να πάμε μήπως μπορεί να γίνει κάτι. Η Γλασκώβη δεν βγαίνει δυστυχώς στο πρόγραμμα αλλά θα μπει στο επόμενο ταξίδι σίγουρα.Κι εγώ προς glenlivet έκλεινα έχοντας διαβάσει κριτικές. Στο piltrochy αν έπρεπε να διαλέξεις μόνο ένα θα πήγαινες στο edradour ή blair athol;

Blair Athol. Γλασκώβη είναι 45 λεπτάκια. Αφού θα μείνεις 2 μέρες  Εdi, αξίζει. Και Rosebank ίσως προλάβαινες. Στα άλλα θεματάκια, στο Edi είναι ωραία εμπειρία το Camera Obscura και ακριβώς απέναντι, whisky experience.

[McRookie]

Πήγαμε, γυρίσαμε, να ‘ταν κι άλλο. Βασικά σίγουρα θα υπάρξουν πολλά ακόμα στο μέλλον! Ξεκινάμε λοιπόν με την περιγραφή του ταξιδιού ελπίζοντας πως για κάποιους θα είναι ένας ενδιαφέρον και για άλλους ένας χρήσιμος οδηγός για road trip στη Σκωτία. Για πολλούς δε, ίσως ένα ευχάριστο κείμενο να διαβάσουν εκείνα τα μοναχικά, σκοτεινά λεπτά που περνάνε στην τουαλέτα. Εναλλακτικά βέβαια υπάρχουν και τα μπουκάλια απορρυπαντικών να διαβάσετε, τα λεγόμενα κι ως χεστικά.

Φυσικά ότι θα διαβάσετε εδώ είναι μέσα από τα μάτια ενός ενθουσιώδη φρίκουλα του springbank, οπότε οποιαδήποτε αντικειμενικότητα αποκλείεται εξαρχής. Ξεκάθαρα, όμορφα και νοικοκυρεμένα.

Όπως είχα γράψει στα αρχικά ποστ ο στόχος αυτού του ταξιδιού ήταν να συνδυάσει σε ισορροπία φύση, κάστρα και επισκέψεις σε αποστακτήρια. Μπορώ να πως ότι τελικά ο στόχος εκπληρώθηκε με επιτυχία και αν το ξαναέκανα θα άλλαζα μόνο ένα πράγμα. Θα έμενα άλλη μια μέρα στο isle of skye αλλά περισσότερες πληροφορίες για αυτό αργότερα.

ΗΜΕΡΑ 1^η

Για την ακρίβεια δεν υπήρξε ποτέ η ημέρα πρώτη. Τι εννοώ; Η πτήση μας ήταν προγραμαμτισμένη να φύγει από το Μόναχο στις 21:50 και να φτάσει στο αεροφρόμιο του Εδιμβούργου στις 23:00 τοπική ώρα. Καλά να είναι η easyjet φυσικά και είχαμε σχεδόν 1,5 ώρα καθυστέρηση. Οπότε φτάσαμε 00:30 ξημερώματα της επόμενης μέρας. Όπως κάθε ταξίδι που έκανα μέσα στο 2019 και κατέληξε να είναι φανταστικό στο τέλος, έτσι κι εδώ ξεκινάμε με αναποδιά οπότε σκέφτομαι καλό σημάδι. Το αεροδρόμιο εν τέλει είναι μεσαίου μεγέθους κι αρκετά εύκολο να περιηγηθείς.

Εδώ έχω κάποιες χρήσιμες πληροφορίες για ενδιαφερόμενους. Αν έχετε κλείσει αυτοκίνητο και η πτήση σας φτάνει μετά τις 00:00 λόγω καθυστέρησης θα πρέπει οπωσδήποτε να καλέσετε να ενημερώσετε την εταιρία ενοικίασης καθώς όλα τα γραφεία στο αεροδρόμιο του Εδιμβούργου κλείνουν στις 00:00. Δεν είχαν κανένα πρόβλημα να μείνουν παραπάνω με το αζημίωτο βεβαίως! 60 λίρες πρόστιμο για παραλαβή αυτοκινήτου εκτός ωραρίων λειτουργίας. Καθώς όμως είχα κλείσει το αυτοκίνητο μέσω rentalcars, με διαβεβαίωσαν ότι θα μου επιστρέψουν τα χρήματα γιατί δεν ευθύνομαι για την καθυστέρηση. Σήμερα έστειλα το αίτημα και σε λίγες μέρες θα ξέρω αν όντως το εννοούσαν. Την rentalcars την προτείνω ανεπιφύλακτα καθώς έχουν πολύ καλή εξυπηρέτηση πελατών και η ασφάλεια ολικής απαλλαγής, ή όπως λέγεται, που σου δίνουν είναι φθηνότερη από την αντίστοιχη των εταιρειών ενοικίασης.

Η κράτηση που είχα ήταν στην keddy (ανήκει στην europcar) για ένα opel (που στην Αγγλία δεν λέγεται opel αλλά κάτι άλλο) corsa με ταχύτητες. Με το που έφτασα στο γκισέ με ρώτησαν αν θα είχα πρόβλημα τελικά να μου δώσουν χωρίς επιβάρυνση ένα toyota chr hybrid αυτόματο. Με βαριά καρδιά που θα μου κάνανε τζάμπα αναβάθμιση σε αυτόματο υβριδικό mini suv το δέχτηκα. Πολύ ευχάριστη η εμπειρία οδήγησης του και πολύ οικονομικό εν τέλει. Μετά από 7 μέρες οδήγησης υπολόγισα ότι η κατανάλωσή του ήταν 5lt/100km. Και το σημαντικότερο; Δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα από το να οδηγείς αυτόματο όταν για πρώτη φορά στη ζωή σου οδηγείς δεξιοτίμονο σε μια εγκεφαλικά βιασμένη χώρα όπου τα κάνουν όλα ανάποδα. Οπότε πρότασή μου, αν σας δώσουν αυτόματο κάντε για λίγο τον δύσκολο για τα μάτια του κόσμου και για το prestige σας γιατί δεν είστε τίποτα τυχαίοι αλλά τελικά δεχτείτε το! Για αρχή η οδήγηση στην αντίθετη πλευρά πρέπει να πω πως είναι τεράστιο mindfuck αλλά ευτυχώς συνηθίζεται γρήγορα!  

Αφού πήραμε το αυτοκίνητο φτάσαμε στο ξενοδοχείο μας το Hill Park Hotel στο Rosyth στις 2 τα ξημερώματα. Η περιοχή επιλέχθηκε γιατί θα βόλευε να ξεκινήσουμε την επόμενη μέρα το ταξίδι μας στα highlands. Το ξενοδοχείο δεν θα το πρότεινα τελικά παρά την καλή του βαθμολογία. Επίσης φρόντισαν να μας βάλουν κατευθείαν στο κλίμα της Σκωτίας καθώς η θέρμανση ήταν κλειστή, έξω είχε ομίχλη και 2530%  υγρασία και τις 6 ώρες που κοιμηθήκαμε τον ψιλοδαγκώσαμε. Welcome to Scotland λοιπόν!!!!

 

Συνεχίζεται….. με τον ευσεβή και απατηλό πόθο να ολοκληρωθεί μες στο 2019

 

[DMTK]

56 minutes ago, McRookie said:

.... ίσως ένα ευχάριστο κείμενο να διαβάσουν εκείνα τα μοναχικά, σκοτεινά λεπτά που περνάνε στην τουαλέτα..

ρε φίλε έχεις βάλει κάμερες στο σπίτι μου; 

[McRookie]

Ας πούμε λοιπόν πως μετά από 6 ώρες ύπνου (ο Θεός να τον κάνει) ξυπνήσαμε όλο χαρά για να ξεκινήσουμε τη 2^η ΜΕΡΑ.

Εντός 2,5 δευτερολέπτων έχουμε καταφέρει μέσα στο δροσερότατο δωμάτιο να φορέσουμε 7 στρώσεις ρούχων για να φτάσουμε στο όσο πιο δυνατόν κοντινότερο αποτέλεσμα σε ανθρώπινο κρεμμύδι. Η αλήθεια είναι πως έξω δεν έκανε δα και τόσο κρύο (5-6 βαθμούς) αλλά και μέσα δεν έκανε δα και τόσο κρύο (5-6 βαθμούς). Χαρωπός που θα κατέβαινα για πρωινό σκέφτομαι δεν βάζω να φορτίσω και το κινητό για ένα μισαωράκι και όπως πάω να το φορτ… ωωωωωωω να σου γαααα….. Θέλει αντάπτορα ρε φίλε μα τον Άγιο Κολούμπα! Υπολόγισε άλλη μισή ώρα που θα χρειαστεί να πας στο μαγαζί με τα ηλεκτρικά να ψωνίσεις και δαύτο. Γι αυτό αγαπητέ ταξιδιώτη που με διαβάζεις καθισμένος (στη λεκάνη; - ξέρεις εσύ ποιος είσαι) βάλε το μαραφέτι πρώτο στη λίστα σου όταν θα φτιάχνεις βαλίτσα. Η εν λόγω χώρα (Αγγλία) που πότισε με αναπηρία και τους συμπαθέστατους Σκωτσέζους (που μην κάνετε το λάθος και τους πείτε Άγγλους) έχει μια κατηγορία πριζών δικιά της που ούτε με τις ευρωπαϊκές αλλά ούτε και με τις αμερικάνικες ταιριάζει. Λευτεριά στη Σκωτία!

Για το πρωινό που φάγαμε δε θα μακρηγορήσω. Είχε την τεράστια ποικιλία που θα έχουν και τα πρωινά όλων των επόμενων. Σύμφωνα με έγκυρες πηγές κάθε φορά που πατάει το πόδι του ένας τουρίστας στο νησί τα παγκόσμια αποθέματα αυγών και βουτύρου μειώνονται κατά το ήμισυ. Τι είχε λοιπόν; Έναν μπουφέ με ψωμιά, βούτυρο, μαρμελάδες, βούτυρο, γιαούρτια, βούτυρο, δημητριακά, βούτυρο και μετά μπορούσες να παραγγείλεις ένα κοτέτσι αυγά, 2 χοιροστάσια σε μορφή μπέικον ή άνοστου λουκάνικου, 2 λοφοπλαγιές μανιτάρια, 3 διαδρόμους σουπερ μάρκετ φασόλια κονσέρβα και μάξιμουμ μέχρι 31 γραμμάρια wanna be ντομάτας καλλιεργημένης σε μέρος σκιερό, καλά προστατευμένο από τον ήλιο. Αυτά. Κάθε μέρα. Κάθε. Και βούτυρο.

Τρώμε, βρίσκουμε το μαραφέτι για την πρίζα σε ένα κοντινό πολυκατάστημα και ξεχυνόμαστε στο δρόμο με προορισμό το Blair Athol, ένα αποστακτήριο που μέχρι πριν 2 βδομάδες πρόφερα λάθος και του οποίου ουίσκι δεν είχα πιει ποτέ πιο πριν. Αλλά ήταν στο δρόμο μας και είναι ιδιαίτερα γραφικό και όμορφο οπότε γιατί όχι. Το τουρ το είχα κλείσει κάποιες βδομάδες πιο πριν αν κι απ’ ότι φάνηκε δεν ήταν απαραίτητο καθώς δεν είναι από τα πιο δημοφιλή στους τουρίστες. Πολύ όμορφο πετρόχτιστο κτίριο με πανέμορφο αναρριχητικό φυτό στην πρόσοψή του, που όπως μας είπαν ευνοείται από τα αέρια που παράγονται κατά τη διαδικασία παραγωγής του ουισκιού. Η αλήθεια είναι πως η πρώτη σου επίσκεψη σε αποστακτήριο είναι μοναδική εμπειρία που δεν την ξεχνάς όσο μικρό ή μεγάλο, σημαντικό ή όχι είναι το αποστακτήριο που επισκέπτεσαι. Αυτό ακριβώς και μου συνέβη. Άρχισα να φωτογραφίζω από την αρχή τα πάντα, μόνο οι καθαρίστριες μου ξέφυγαν που κάνανε διάλειμμα, και είχα ένα χαζό χαμόγελο κοιτώντας σαν χάνος τον εξοπλισμό και τους διαφορετικούς χώρους. Όλα αυτά για τα οποία είχα διαβάσει και ήξερα στη θεωρία αλλά πρώτη φορά έβλεπα από κοντά! Η ξεναγός μας φιλικότατη και αν βρεθείτε προς τα εκεί αξίζει μια ωρίτσα από το χρόνο σας. Το αποστακτήριο -όχι η γλυκύτατη ξεναγός!

Έπειτα αφού πήρα ως οδηγός τη μερίδα που μου αντιστοιχούσε σε μπουκαλάκι ξεκινήσαμε για τον επόμενο προορισμό the Glenlivet distillery. Ωστόσο είχαμε 4,5 ώρες ακόμα μπροστά μας και φυσικά σε ένα road trip η διαδρομή είναι ίσως πιο σημαντική από τον προορισμό (εκτός κι αν ο προορισμός είναι το springbank). Έτσι δεν ακολούθησα τον πιο γρήγορο δρόμο αλλά τον εναλλακτικό που περνάει από την καρδιά του cairngorm national park. Ένας δρόμος παλιός, σε αρκετά σημεία με μόνο μια λωρίδα και για τα 2 ρεύματα κυκλοφορίας για αρκετά χιλιόμετρα. Αλλά αυτό φυσικά είναι πολύ σύνηθες στη Σκωτία και κάθε λίγα μέτρα υπάρχει άνοιγμα στο δρόμο όπου σταματάς όταν διασταυρωθείς με άλλον για να χωρέσετε να περάσετε. Κι αν χρειαστεί θα κάνεις και όπισθεν για να βρεθείς στο σημείο που θα υπάρχει αρκετός χώρος και για τους 2. Κι εκεί ο ντόπιος θα σε ευχαριστήσει χαιρετώντας σε και το ίδιο θα κάνεις κι εσύ. Αυτή η διαδρομή λοιπόν που στο πιο ψηλό σημείο της περνάει και από χιονοδρομικό κέντρο θεωρείται από τις πιο χαρακτηριστικές και γραφικές για roadtrip σε ολόκληρο το νησί! Και πραγματικά ήταν πανέμορφη. Ρυάκια, γυμνοί λόφοι με πολύ χαμηλή ή ελάχιστη βλάστηση σε καφέ αποχρώσεις και το μάτι σου έβλεπε τον δρόμο να στριφογυρίζει και να ξετυλίγεται για αρκετά χιλιόμετρα μπροστά σου. και πρόβατα, πολλά πρόβατα παιδιά. Και αγελάδες! Κάθε τρεις και λίγο στάση για φωτογραφία (με ή χωρίς τις αγελάδες) και συνεχίζεις. Και κάπου στη μέση της διαδρομής το Braemar, πολύ όμορφο γραφικό χωριό και ιδιαίτερα τουριστικό όπως φαίνεται, καθώς δυσκολευτήκαμε να βρούμε τραπέζι για μεσημεριανό. Αλλά καταφέραμε και αποζημιωθήκαμε με πεντανόστιμο βοδινό, αν και ελαφρώς ανάλατο όπως τα περισσότερα Σκωτσέζικα φαγητά. Και βούτυρο.

Από εκεί και πέρα η διαδρομή εξακολούθησε να είναι το ίδιο όμορφη μέχρι το Glenlivet distillery, που μας περίμενε για το τελευταίο τουρ της ημέρας. Το γκρουπ μας αποτελούταν από εμάς τους 2 και μια παρέα 8 τρελοαργεντίνων που έκαναν τόσες χιλιάδες χιλιόμετρα για να βρεθούν εκεί. Κι ο ξεναγός μας είχε ακριβώς αυτή τη διάθεση που θέλεις σε ένα τέτοιο τουρ. Με αυξημένη αίσθηση του Αγγλικού χιούμορ μας ξενάγησε σε όλα τα στάδια της παραγωγής και καταλήξαμε στο wharehouse νούμερο-δεν-θυμάμαι όπου μας κέρασε από το βαρέλι εξαιρετικό glenlivet 7 ετών που σε γευστική δοκιμή θα στοιχημάτιζα ότι έχει τουλάχιστον τα διπλά χρόνια! Ευτυχώς που οδηγούσα οπότε μου έδωσε γενναία ποσότητα να πάρω μαζί μου και ξέρω ήδη πιο θα είναι το επόμενο ντραμ την ερχόμενη Κυριακή στο σπίτι. Στην ίδια αποθήκη μας είπε πως φυλάνε το πιο παλιό βαρέλι τους και μαζί με τους τρελολατίνους καταστρώσαμε σχέδιο να το κλέψουμε. Δυστυχώς 2 εβδομάδες μετά κι ο ξεναγός ακόμα να φανεί με περεταίρω πληροφορίες για το μεγάλο κόλπο. Μάλλον ήταν απατεώνας. Στο τέλος του τουρ σου σερβίρουν άλλα 2 δράμια από το core range τους κι αφού βεβαιωθήκαμε πως οι τρελοαργεντίνοι επιβιβάστηκαν ασφαλείς στο φορτηγάκι που είχαν νοικιάσει φύγαμε κι εμείς τελευταίοι από το πάρκινγκ των επισκεπτών με προορισμό το Dufftown, την γνωστή ουισκομάνα που θα μας φιλοξενούσε για το βράδυ.

 

Μισή ώρα δρόμος και γύρω στις 18:30 φτάνουμε στο Dunvegan B&B όπου μας περίμενε η οικοδέσποινα μας η φιλικότατη Teresa με τσάι και φανταστικά κουλουράκια που φτιάχνει μόνη της. Αν ποτέ βρεθείτε στα μέρη της προτείνω ανεπιφύλακτα την διανυκτέρευση εκεί! Μας έπιασε λοιπόν την πάρλα κάνα μισάωρο και μας πρότεινε να δοκιμάσουμε την τύχη μας για φαγητό στhn seven stills pub. Που τέτοια τύχη όμως να βρεις εκεί τραπέζι. Εν τέλει καταλήξαμε να ξεκοιλιαζόμαστε στο a taste of speyside, λίγα μέτρα παραπέρα. Εντιμότατο! Και χρησιμοποιούσαν και βούτυρο στο μαγείρεμα! Και κάπου εκεί ένας λογικός άνθρωπος θα έλεγε ας πάμε για ύπνο αδερφέ, αρκετά για σήμερα!

Αλλά όχι! Έχεις φτάσει μέχρι εκεί, έχεις μόνο ένα βράδυ και στο δίπλα χωριό στα 5 χιλιόμετρα είναι το craigellachie hotel με το περίφημο whisky bar: the quaich. Ξεκάθαρα θα πας για σύντομο προσκύνημα στις 9 το βράδυ. Ε και πήγαμε. Αν μου άρεσε; Ναι! Αν με εντυπωσίασε; Εδώ δυσκολεύομαι να απαντήσω. Το περίμενα πολύ διαφορετικό. Φυσικά και η τεράστια συλλογή του ήταν εντυπωσιακή αλλά το περίμενα για κάποιον λόγο να έχει μια άλλη μαγεία. Μου φάνηκε ίσως πιο τουριστικό απ΄ ότι θα ήθελα. Αλλά σίγουρα αξίζει μια επίσκεψη, έστω και σύντομη.  

Αποκαμωμένοι γυρίσαμε στο όμορφο δωμάτιο στο φιλικότατο σπίτι της teresa, όπου πριν κοιμηθούμε μας περίμενε στο δωμάτιο ένα dram with her compliments. Ο ύπνος εκεί ήταν γλυκός και το πρωινό της επόμενης ημέρας νοστιμότατο, χωρίς να παρεκκλίνει από την γνωστή ποικιλία. Είχε και βούτυρο! Αλλά σε λίγο μας περιμένουν οι τάρανδοι διάολε! Hell yeah!!!

 Του μπι κοντινιουντ…

[mallios]

Δώσε πόνο!! Bravo @McRookie !

[DMTK]

1 hour ago, McRookie said:

Γι αυτό αγαπητέ ταξιδιώτη που με διαβάζεις καθισμένος (στη λεκάνη; - ξέρεις εσύ ποιος είσαι) βάλε το μαραφέτι πρώτο στη λίστα σου....

κάτι ξέρω εγώ, που έχω πάντα ένα διαθέσιμο αντάπτορα στη τουαλέτα 

α και μην κάνεις άμεσα εξετάσεις αίματος, ασε να περάσει λίγος καιρός, τώρα μόνο βούτυρο θα κυκλοφορεί στις φλέβες σου.

[Celtic]

Διαβάζω και ξαναδιαβάζω, με ένα μόνιμο χαζοχαρούμενο χαμόγελο από την εξαιρετική αφήγηση σου, που μου φέρνει στο νου ένα δικό μου παρόμοιο road trip εκεί πριν από χρόνια, και στο τέλος μένω με την αίσθηση οτι κάτι λείπει....

Τί του λείπει?...τι του λείπει????..... Α, ναι ρε, επίσκεψη σε κάστρο !!! Και μετά λέω στον εαυτό μου "....κάτσε ρε Celtic, ακόμα στη 2η μέρα είμαστε......." 

[mallios]

@McRookie το μετέφερα σε νέα κατηγορία για να είναι όλα τα road trip συμμαζεμένα.

[McRookie]

Και φτάσαμε αισίως στην 3^η ΗΜΕΡΑ. (χειροκρότημα)

Φάγαμε λοιπόν το διαιτιτικό πρωινό της αγαπητής Teresa, την ευχαριστήσαμε και πήραμε των ομματιών μας γι άλλη γη άλλα μέρη. Προορισμός μας τα ταρανδάκια ή αλλιώς The Cairngorm Reindeer Center. Η αλήθεια είναι ότι αυτή τη μέρα την περιμέναμε με ανυπομονησία αντίστοιχη που είχαν κι ορισμένοι 5χρονοι μπόμπιρες που επίσης είχαν την ίδια ιδέα με μας. Η διαδρομή από το Dufftown ως εκεί ήταν σχετικά σύντομη (περίπου 1 ώρα) και πολύ όμορφη με αρκετές εναλλαγές τοπίου (δάση, χωριά, λόφοι και πολλά αποστακτήρια). Το χωριό aberlour από το οποίο περάσαμε μας φάνηκε πολύ όμορφο κι εμένα πραγματικά μ’ έτρωγε ο κ….αρπός του δεξιού χεριού μου να κόψω αριστερά το τιμόνι και να παίζει στο background „κι όπως θα παίρνω τις στροφές εσύ αν θέλεις κοίταζέ με“ αλλά με σεβασμό στις παντόφλες μιτσούκο που κουβαλούσε μαζί της η Μαίρη συγκρατήθηκα και δεν έστριψα. Με τις μιτσούκο δεν παίζουμε. Κι όποιος έπαιξε έχασε.

Στο γραφείο εισιτηρίων του ταρανδόπαρκου φτάσαμε λίγα λεπτά πριν τις 10, όπως και μας παρότρυνε η σελίδα τους για να έχουμε καλές πιθανότητες να βρούμε εισιτήριο για το τουρ των 11. Πόσο Γερμανοί έχουμε γίνει μωρή καταραμένη ξενιτιά. Με χιπστερικές κινήσεις αποκτήσαμε το φιλικό προς το περιβάλλον εισιτήριο κι αφού είχαμε μια ώρα μπροστά μας και 10 λεπτά με τα πόδια μακριά μας τη λίμνη Loch Morlich κατευθυνθήκαμε προς τα εκεί για να εμπλουτίσουμε το Instagram μας. Όμορφη λίμνη που κατέχει και το ρεκόρ της παραλίας με το μεγαλύτερο υψόμετρο στο ΗΒ. (Σ‘ αυτό το σημείο εσύ αλκοόλα που μας διαβάζεις να ξέρεις ότι ΗΒ δεν σημαίνει Hofbräuhaus. Τουλάχιστον όχι πάντα).

Αφού παρακολουθήσαμε με ελαφριά αποχαύνωση 3 ανώμαλες ψυχές να κολυμπάνε στη λίμνη με θερμοκρασία περιβάλλοντος 7 βαθμούς, ξεκινήσαμε για το σημείο συνάντησης για το τουρ μας στο βουνό όπου ζουν οι κερατάδες φίλοι μας. Τι εμπειρία ρε φίλε!! Και μαμώ! (μας διαβάζουν μικρά παιδιά άραγες;) Πάρτε τον φίλο σας, τον σύντροφό σας, τη γυναίκα σας, το φλερτ σας, τον εραστή σας, τα παιδιά σας, τον παράνομο κι αν είναι ο δεσμός σας κι όταν βρεθείτε στη Σκωτία να πάτε οπωσδήποτε! Το μοναδικό σημείο στο νησί που υπάρχουν ελεύθεροι τάρανδοι και το πάρκο το διαχειρίζεται μια ομάδων μερακλήδων χίπηδων με πραγματική αγάπη για τα ζώα. Καθημερινά και σχεδόν ολόκληρο το χρόνο γκρουπάκια χαζοχαρούμενων τουριστών πηγαίνουν στο τουρ με τους χαρωπούς χίπηδες στο  βουνό και δωροδοκώντας τους τετράποδους κερατάδες με τσάμπα φαί καταφέρνουν να τους φέρουν κοντά τους. Απίστευτη η εμπειρία να ταΐζεις τάρανδο με τα χέρια σου. Τέτοιο γλείψιμο τις παλάμης μου είχα να νιώσω από τότε που με έγλειφε ο σκύλος του μακαρίτη του παππού μου. Άραγε ακούστηκε κάπως περίεργο αυτό που μόλις έγραψα;

Επόμενος προορισμός το συννεφιασμένο Inverness  στο οποίο και φτάσαμε μεσημεράκι με σκοπό να λιώσουμε στο φαί και το ποτό όλη μέρα γιατί η επόμενη μέρα θα έχει πολλή οδήγηση. Αν βρεθείτε εκεί να πάτε να μείνετε στο Carisbrooke Guesthouse, στο οποίο η Ana τουλάχιστον σερβίρει και πρωινό με καπνιστό σολομό. Καλά εννοείται και αυγά. Και βούτυρο. Για μεσημεριανό θα φάτε σίγουρα στο the waterfront, στο οποίο με 10 λίρες θα σας φέρουν μισή οικογένεια μπακαλιάρου στο πιάτο αν πάρετε fish and chips. Και οι μπίρες σωστές και τα malts σωστότερα.

Μετά θα περιηγηθείτε 3 ώρες στην πόλη. Για την ακρίβεια μισή ώρα φτάνει καθώς δεν έχει και τόσα να δεις στο κέντρο. Αλλά λέμε 3 ώρες για να δικαιολογήσουμε το μπέργκερ που έπεται. Στις 3 αυτές ώρες θα φάτε λογικά πολλή βροχή αλλά δεν κωλώνετε. Για να σκοτώσετε την ώρα σας θα μπείτε σε μια από τις πολλές ελεύθερες εκκλησίες της χι-ψι αίρεσης που θα βρείτε στην πόλη. Αλλά θα πάτε εν ώρα λειτουργίας αλλιώς χάνετε τη μισή χαρά. Ευαγγελιστές, μοιρολατριστές, θα σας γελάσω δεν έχω ιδέα. Γουατέβα. Θα προσποιηθείτε πως σας ενδιαφέρει η λειτουργία και θα απολαύσετε 10 λεπτά παράνοιας κατά την οποία ένας τύπος στο μικρόφωνο διαβάζει τη δικιά τους βίβλο (που λογικά έγραψε ο ίδιος το προηγούμενο βράδυ). Έπειτα βγαίνει ο προτζέκτορας σε 3 σημεία παρακαλώ και ξεκινάει το εκκλησιαστικό καραόκε. Στον τοίχο προβάλλονται οι στίχοι του θρησκευτικού τραγουδιού τους, που πιθανώς έγραψε ο 4χρονος γιος του νεοκόρου κανά 2 ώρες πριν τη λειτουργία. Και δως του όλοι μέσα τραγούδι.  Ήμασταν μια ευχάριστη ατμόσφαιρα.

Αφού αντέξετε την παραπάνω δοκιμασία χωρίς να ξεράσετε από τα αυτιά θα αναζητήσετε εναγωνίως την επόμενη παμπ για να πιείτε και να ξεχάσετε ότι ζήσατε. Μάταια θα ψάξετε για τραπέζι στο MacGregor’s και θα καταλήξετε στο δε-βαριέσαι-μωρέ Hootananny. Έντιμο αλλά δεν σπέρνει κιόλας. Τουλάχιστον από μπίρες καλά τα πάει. Και κάπου εκεί θα τελειώσει η μέρα σας γύρω στις 9 το βράδυ και θα πάτε να ψοφήσετε στον ύπνο. Σλάντζαβα!    

Σπόιλερ αλέρτ για το επόμενο επεισόδιο: Το ζητήσατε και θα το κάνουμε πράξη! Έρχονται κάστρα.

[Celtic]

Ρε τι δύναμη εχει αυτη η Mitsuko.....μιλάμε οτι ο φίλος μας @McRookie πέρασε σύριζα από τα μισά σχεδόν αποστακτήρια του Spey σε μια μέρα, και η μόνη επαφή με υγρό στοιχείο ήταν .......τα σάλια ενός τάρανδου......

[McRookie]

ΗΜΕΡΑ 4^η

Το Inverness ενώ μας υποδέχτηκε με βροχή, μας αποχαιρέτισε με μια φανταστική λιακάδα το πρωί της επόμενης μέρας. Η πρώτη στάση ήταν το Urquart Castle που δεσπόζει σε περίοπτο σημείο στη μέση της Loch Ness. Θέλαμε να φτάσουμε ακριβώς την ώρα που ανοίγει για να γλιτώσουμε την πολυκοσμία και να μείνουμε εντός προγράμματος καθώς η μέρα έχει πολύ ψωμί μπροστά της. Η διαδρομή από το Inverness είναι περίπου μισή ώρα και πολύ όμορφη περιμετρικά της λίμνης. Σε πολλά σημεία η βλάστηση σου επιτρέπει να θαυμάσεις τη λίμνη, χωρίς να σε υποχρεώνει να κάνεις στάσεις.

Πριν πάω θεωρούσα το μέρος μια τουριστική μπαρούφα και θα το είχα ευχαρίστως παραβλέψει αν δεν ήταν στο δρόμο μου ούτως ή άλλως για το Isle of Skye. Ευτυχώς όμως που τα πράγματα δεν έγιναν έτσι. Η θέση του κάστρου είναι πραγματικά ιδανική και η θέα που έχεις στη λίμνη σε αποζημιώνει και με το παραπάνω, ειδικά μια ηλιόλουστη μέρα σαν αυτή που πετύχαμε. Η επιλογή δε, να πάμε ακριβώς την ώρα που ανοίγει ήταν σοφή, καθώς τα πρώτα λεπτά που είσαι σχεδόν μόνος εκεί νιώθεις την ιστορία του τόπου να σε συνεπαίρνει. Το τουρ ξεκινάει με ένα σύντομο βίντεο που σου δείχνει την ιστορία του κάστρου για μια χιλιετία. Έπειτα είσαι ελεύθερος να κόψεις βόλτες στο μισογκρεμισμένο κάστρο που οι τελευταίοι Μακ-κάκηδες που το είχαν υπό την κυριαρχία τους, το μπουρλότιασαν όταν κατάλαβαν πως στην τελευταία πολιορκία που θα ζούσε ποτέ το κάστρο αυτοί θα τον έπιναν και θα περνούσε στα χέρια των εχθρών τους. Οπότε σου λέει αντί να το χαρίσουμε ας το π…υρπολήσουμε. Στους αιώνες που πέρασαν κάθε επίδοξος χτίστης της περιοχής καβάτζωνε κάθε λογής οικοδομικό υλικό από τα ερείπια για να χτίσει το φτωχικό του παραλίμνια γιατί που να τρέχεις μωρέ να παραγγέλνεις πέτρα στη μάντρα. Ευτυχώς κάποια στιγμή ξύπνησε η κυβέρνηση κι έσωσε ότι προλάβαινε να σωθεί. Η επίσκεψη σήμερα σίγουρα αξίζει τον κόπο πάντως.

Μετά από μια ώρα κι αφού πρόλαβα να βγάλω 3-4 φωτογραφίες της Νέσι που εμένα δεν με ντράπηκε (όποιος ενδιαφέρεται οι φωτογραφίες θα πουληθούν τον επόμενο μήνα στο ebay με συλλεκτικό μακ καλαν 3,1 ετών 2.000.000 bottles worldwide ONLY, starting price 1mi. €) ξεκινήσαμε για το κάστρο highlight της εκδρομής. Eilean Donan Castle κύριοι! Η διαδρομή για να φτάσουμε ως εκεί ήταν πανέμορφη και σε προμήνυε για το τι θα ακολουθήσει.

Τι να πρωτοπείς και τι να πρωτοθαυμάσεις. Για πολλούς και σίγουρα και για μένα το πιο ειδυλλιακό, φωτογραφικό, ινσταγκραμικό κάστρο της Σκωτίας. Που αν ήταν influencer θα χε πιο πολλούς followers από την Ariana Grande και τον Christiano Ronaldo μαζί! Αρχοντικά χτισμένο στο μικρό νησί που πάτησε ο Αη Κολούμπα αιώνες πριν (αφού βέβαια είχε περάσει πρώτα από το Kintyre για να μην ξεχνιόμαστε) και επιβλέποντας τρεις λιμνοθάλασσες που ενώνονται στο σημείο εκείνο μαγεύει κάθε επισκέπτη. Ακόμα κι αν δεν έχεις χρόνο να μπεις μέσα πρέπει οπωσδήποτε να κάνεις 5λεπτη στάση στο δρόμο σου για το Isle of Skye έστω για τη φωτογραφία! Δε θα επεκταθώ περισσότερο και θα αφήσω τη φωτογραφία να μιλήσει.

Το αφήσαμε πίσω μας με την υπόσχεση μέσα μας πως κάποτε μια μέρα στο μέλλον θα ξανασυναντηθούμε και συνεχίσαμε στον Α87 που σε φέρνει στη γέφυρα που σε περνάει στο Isle of Skye. Το νησί που έχει συνδεθεί με ένα από τα πιο αγαπημένα αποστακτήρια της Σκωτίας που ανάθεμα η ώρα που έχωσε τα βρωμόχερά της η diageo. Αλλά το νησί είναι πολλά περισσότερα από το σπίτι του Talisker. Είναι ένας τόπος φοβερής φυσικής ομορφιάς και δικαίως ένας από τους πιο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς στη Σκωτία, ακόμα και τέλος Σεπτεμβρίου που πήγαμε εμείς. Αν είσαι φυσιολάτρης και οπαδός της ορειβασίας θα πρέπει να πας τουλάχιστον μια φορά στη ζωή σου.

Φτάσαμε στο B&B του James, το Ceum Thairis στο γραφικό Carbost λίγο μετά τις 2. Χρόνος πολύς για φαγητό δεν υπήρχε γιατί στις 3 μας περίμεναν για Tour στο Talisker. Οπότε φάγαμε στα γρήγορα κάτι σουπερμαρκετίστικες σαλάτες στην κουζίνα του James, όσο αυτός μας έφτιαχνε μια λίστα με τα μέρη που αξίζει να επισκεφτείς κι έπειτα μας εξηγούσε τη σημασία των παραδοσιακών μουσικών οργάνων και φορεσιών που χε κρεμασμένα στους τοιχους του. Τι τυπάς ο James ρε φίλε! Χίπης, βουκολικός, βέρος νησιώτης Σκωτσέζος με καταγωγή μισός από το isle of mull και μισός από το north uist. Από ηπειρωτική Σκωτία δεν σκάμπαζε και πολλά! Το Inverness ήξερε που πήγαινε όταν χρειαζόταν τις παροχές της πόλης και την Γλασκόβη και το Εδιμβούργο για αεροδρόμιο και πάρτι! Το dufftown που του είπαμε ότι ήμασταν πιο πριν πρώτη φορά το έβλεπε στο χάρτη. Αλκοολικός φυσικά, σε έπαιρνε η μπιρίλα όταν στεκόσουν δίπλα του από τις 8 το πρωί που ξυπνούσες για πρωινό. Αλλά όταν είσαι 35αρης εργένης στο carbost έχεις 2 επιλογές. Ή να συνάψεις ερωτική σχέση με προβατίνα ή να το ρίξεις στο αλκοόλ, οπότε ο James προτίμησε τον ενάρετο δρόμο του ξυδιού.

3 παρα κάτι ψιλά φτάσαμε αγχωμένοι στο talisker distillery για το προγραμματισμένο τουρ. Ο ξεναγός μας ήταν δεν ήταν 22 χρονών και σε κάποιο σημείο έπιασα τον εαυτό μου να τον φθονώ, που εγώ στην ηλικία του έπινα τζόνι κόλα και στις καλές μέρες χέιγκ. Μετά βέβαια θυμήθηκα που ζει και ήρθε στο μυαλό μου το δίλλημα προβατίνα ή αλκοολισμός οπότε μου πέρασε. Το τουρ στο talisker ήταν πολύ ενδιαφέρον γιατί, hello στο talisker είσαι, φτάνει και μόνο να περπατάς εκεί. Όπως λέει και ο Βαγγέλας (ζήτω ο Ολυμπιακός) δεν χρειάζεσαι προπονητή για να κερδίσεις τον Αστέρα Τραχανοπλαγιάς, τσουλάει από μόνο του το τόπι στο πλεκτό. Η μοναδική απογοήτευση ήταν που η δομή του τουρ ήταν 100% ίδια με τα 2 προηγούμενα που κάναμε. Μικρή εισαγωγή, να εδώ μυρίστε το κριθάρι, εδώ το τρίβουμε, εδώ το μουλιάζουμε, εδώ το μαγιάζουμε, εδώ το αποστάζουμε κι εδώ το ωριμάζουμε. Πιείτε κι ένα δράμι Port ruighe στο τέλος γιατί η μαμά diageo αυτό προωθεί αυτό το μήνα κι άντε ξαμοληθείτε στο distillery shop. Σημαντική πληροφορία: Και στο talisker όπως και στα glenlivet και blair athol το spirit safe ήταν κειδαμπαρωμένο με  λουκέτο. Εδώ δεν ρώτησα το γιατί αλλά ο λόγος προφανώς όπως και στα άλλα 2 για να διασφαλίσει η κυβέρνηση τη φορολόγηση του new make μπλα μπλα. Κρατήστε το για μετά (όταν λέμε μετά εννοούμε μεταααααα από κάνα μήνα θα γίνει η σύνδεση) αυτό το τελευταίο. Στη συνέχεια ήπιαμε καναδυο δράμια (εγώ ίσα έβρεξα τα χείλια μου) στο μπαρ του αποστακτηρίου, αγοράσαμε και το distillery only μπουκαλάκι μας που από γεύση ήταν πολύ καλό, δεν το κρύβω, και τραβήξαμε για το talisker bay ακολουθώντας τη συμβουλή του james.

Περίπου 20 λεπτά η διαδρομή με το αυτοκίνητο υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα πέσεις σε κίνηση προβατίνας. Γιατί κυριολεκτικά πρέπει να κόρναρα 4-5 φορές κι άλλες τόσες να σφύριξα βουκολικά, λαρισιώτικα όπως μου μαθε ο παππούς μου για να κάνουν τα πρόβατα στην άκρη. Με τα πολλά φτάσαμε στο σημείο που παρκάρεις το αμάξι, κοντά στον οικισμό από τον οποίο ξεκίνησαν τότε οι ιδρυτές του talisker και κατέληξαν στο carbost που ήταν πιο ιδανικό σημείο για να ιδρύσουν το αποστακτήριο. Από εκεί με τα πόδια είναι 25 λεπτά  όμορφου χαλαρωτικού περιπάτου μέχρι να φτάσεις στην παραλία και απογευματάκι όπως ήταν πραγματικά χαλάρωνε το είναι σου μετά από μια γεμάτη μέρα να περπατάς εκεί.

Γύρω στις 7 παρά ήμασταν πίσω και περνούσαμε την πόρτα του the old inn για να γράψουμε πάλι χιλιόμετρα στο δρόμο της χοληστερίνης. Σύμφωνα με την πινακίδα στην πόρτα: perhaps the best pub in Carbost. Σύμφωνα με την πραγματικότητα η μόνη παμπ εκεί. Το φαγητό πολύ καλό όπως και οι μπύρες τους! Η ποικιλία τους σε μολτ όπως αναμενόταν κυμαίνονταν γύρω από το talisker distillery, οπότε για αρχή κινηθήκαμε εκεί, πριν κλείσουμε την βραδιά με ένα Springbank 10, δείγμα ότι έχεις βρεθεί σε καλό μπαρ. Γιατί καλά τα αλατοπίπερα και οι μαρκετινίστικες ατάκες made by the sea  και τα φρύδια μου κουνιούνται αλλά δεν θα ξεχάσουμε και τον προορισμό τους ταξιδιού μας. Δύο και μία λοιπόν και η προσμονή αυξάνεται.

[mallios]

Κλαίμε λέμε.... Σημαντικό είναι ότι δόθηκε επιτέλους μία τεκμηριωμένη απάντηση στο ερώτημα προβατίνα ή αλκοολισμός! 🤣 

Τώρα να πω ότι δεν ζηλεύω για το Skye.... ψέματα θα πω....

[Celtic]

@McRookie φοβερές περιγραφές, αλλά αφού πήγατε Skye, έπρεπε να το εξερευνήσετε λίγο παραπάνω. Άν όχι να πηγαίνατε στο ιστορικό-θρυλικό-επιβλητικό Dunvegan Castle, το "σπίτι" της clan MacLeod, τουλάχιστον μια βόλτα στο γραφικό Portree ήταν must, απορώ πως σας ξέφυγε.....Remember next time.

Το κομμάτι Inverness-Loch Ness-Castle Urquhart-Skye με γύρισε κάτι χρόνια πίσω, όταν είχα κάνει μια σχεδόν παρόμοια διαδρομή. Εμείς κάναμε πρώτα μια βόρεια βόλτα μέχρι το Ullapool και μετά ξανακατεβήκαμε, βέβαια αυτό μας στοίχησε το tour στο Talisker....βλέπεις τότες δεν υπήρχαν τα smartphones και τα internet κι όλα αυτά τα σύγχρονα καλούδια και η οργάνωση, τρώγαμε τα βούτυρα μας, έριχνα μια ματιά στον χάρτινο τριπλοτσακισμένο χάρτη Michelin, έβαζα μπρος τη μίζα του νοικιασμένου Fiesta, κι όπου μας βγάλει.....Είχε κι αυτό την ομορφιά του, δε λέω......Επική στιγμή όταν κάπου στο δρόμο για το Talisker βλέπω μια μεγάλη μοτό με Ελληνικές πινακίδες......κορναρίσματα ....."ελα ρε πατρίδαααα !!!!!....και τα σχετικά......Ήταν ένα ζευγάρι από τον Πειραιά που έκαναν με τη μηχανή τον γύρο της Ευρώπης και κάτσαμε στην άκρη του δρόμου σε ένα λοφίσκο και λέγαμε ο καθένας τις εμπειρίες του.....Φοβερή στιγμή!

[McRookie]

@Celtic προτρεχεις και θα αναγκαστώ να κάνω spoiler! Είναι δυνατόν να πήγα στο skye μόνο και μόνο για τις προβατίνες; Περίμενε να φτάσει η 5η μέρα

[Wisdom]

@McRookie χαλαρά γράφεις βιβλίο για το roadtrip σου. Στη χειρότερη θα μπορούσες να σκαρώσεις ένα δικό σου travel blog και να βγάζεις κάτι ψιλά από google ads. Μας τιμάει λοιπόν που τα μοιράζεσαι όλα αυτά εδώ μαζί μας.

ΥΓ. Με αρκετές από τις ατάκες σου, όπως π.χ. περί Mitsuko και των επιλογών του 35άρη εργένη, γελάω μόνος μου μπροστά σε μια οθόνη...

[McRookie]

Η 5η μέρα ήταν ίσως η μόνη που θα έπρεπε να χαμε φάει 5000 θερμίδες στο πρωινό. Αλλά ήταν και η μόνη που δεν το κάναμε γιατί δεν είχε ούτε αυγά ούτε μπέικον ούτε λουκάνικα. Α ρε James παλικάρι μου, ξεβράκωτους στα αγγούρια μας στέλνεις. Με δυο γαβάθες γάλα με μούσλι την έβγαλα. Στο σημείο αυτό να πω πόσο τα σπάει το Σκωτσέζικο γάλα! Όπου το βρείτε χτυπήστε μια εξάδα, σίγουρη μεταπώληση στη διπλή τιμή!

Η φανταστική πρωινή λιακάδα προμήνυε μια υπέροχη ηλιόλουστη μέρα….μουχαχα! Το ότι έσταζε ο τόπος από την υγρασία το άφησα να περάσει στο ντούκου. Μιλάμε το πάει για φοβερή μέρα σκέφτηκα ο καψερός. Τα περίφημα ferry pools ήταν η πρώτη στάση στο μαραθώνιο της ημέρας. Φτάσαμε εκεί μετά από μισή ώρα σχεδόν και παρκάραμε στο εξαιρετικά οργανωμένο, με τα του ωφελίμου βεβαίως βεβαίως, parking. Κι από εκεί ξεκινάς μια πεζοπορία στη φύση για όσο σε βγάλει. Υποθέτω το μονοπάτι πάει πολλά χιλιόμετρα παραπέρα από όσο το κάναμε αλλά μετά από 50 λεπτά σταματήσαμε κι επιστρέψαμε πίσω γιατί σύμφωνα με σύνθετους υπολογισμούς στο πεδίο του χωροχρόνου όταν θες 50 λεπτά στο πήγαινε θες κι άλλα 50 λεπτά στο γύρνα. Η διαδρομή στα πρώτα μέτρα είναι αστεία εύκολη κι έπειτα έχει μια μικρή ανηφορική κλίση που την καθιστά εύκολη. Κοινώς την βγάζεις ακόμα κι αν είχες γίνει σκνίπα το προηγούμενο βράδυ που για τα πρακτικά να σημειωθεί πως δεν γίναμε. Το τοπίο εξαιρετικό. Μπροστά σου εκτείνεται η κοιλάδα με τα ποταμάκια εδώ κι εκεί και δεξιά κι αριστερά σου οι λόφοι πότε με πιο πυκνή βλάστηση και πότε τελείως γυμνά με τους χαρακτηριστικούς χορταρόθαμνους σε καφέ αποχρώσεις. Στη συνέχεια φτάνεις σε μικρούς ή και μεσαίου μεγέθους καταράκτες που καταλήγουν σε μικρές φυσικές πισίνες. Για λίγο ένιωσα ο Φρόντο στο δρόμο προς τη Μόρντορ αλλά σε λάθος σετ που κάποιος ξέχασε να σβήσει τον ήλιο.

Επιστροφή στο αυτοκίνητο, βάζω Neist Point στο google maps κι άστο να σε πάει 1 ωρίτσα δρόμος. Στο 10λεπτο ξεκινάει και η βροχή. Είναι που θα έκανε καλή μέρα. Για να φτάσεις στο Neist Point θα πρέπει να τελειοποιήσεις την τεχνική βάζω όπισθεν – αγκαλιάζω με στυλ το κάθισμα συνοδηγού – στρίβω αυχένα πίσω – μαντεύω αν στα επόμενα 10 μέτρα θα βρω λακούβα ή κατσίκα μέχρι να φτάσω στο πρώτο διαθέσιμο passing point. Αλλά αν πας στο isle of skye και δεν ακούσεις το γαργαλιστικό ήχο της λαμαρίνας του αυτοκινήτου να βρίσκει λακούβα είναι σαν να μην πήγες. Φαντάσου να μην είχαμε πάρει SUV.

Εκεί παρκάρεις το αυτοκίνητο και περπατώντας λίγα μέτρα έχεις το ακρωτήρι στο πιάτο. Για τους τεμπέληδες αυτό αρκεί καθώς η θέα είναι κι από αυτό το σημείο φοβερή. Οι λιγότερο τεμπέληδες θα περπατήσουν μες στα χόρτα και τις λάσπες 10 λεπτά δεξιά από το πάρκινγκ για να φτάσουν στο view point όπου έχεις την καλύτερη θέα του βράχου με το φάρο στο άκρο του. Και οι adventurous τύποι σαν κι εμάς θα κάνουν όλα τα προηγούμενα κι επιπλέον θα αγνοήσουν βροχή κι αέρα για να κατέβουν κάτω ως τον φάρο και να συνειδητοποιήσουν πως τελικά έφτανε μόνο να είχαν πάει ως το view point. Η κατάβαση και ανάβαση θέλουν προσοχή καθώς σε μερικά σημεία η κλίση είναι σχετικά μεγάλη και γλιστράει. Γύρω στα 25 λεπτά μέχρι το φάρο, υπό τη συνοδεία προβατίνας.

Ξελιγωμένοι όπως ήμασταν κάναμε στάση στο γυρισμό σ΄ ένα μικρό καφέ πάνω στο δρόμο της επιστροφής για σύντομο μεσημεριανό, το Cafe Lephin. Συστήνεται ανεπιφύλακτα. Από εκεί συνεχίσαμε για το Dunvegan Castle με το δίλλημα αν θα μπούμε μέσα ή αν απλώς θα πάμε στο view point για τη φωτογραφία και θα συνεχίσουμε για τα υπόλοιπα. Πολύς χρόνος δεν υπήρχε οπότε τελικά μόνο φωτογραφία. Επίσης ήμασταν κι άτυχοι γιατί μέχρι και μια μέρα πριν (30.09) υπάρχει καθημερινή βαρκάδα που βλέπεις το κάστρο από τη θάλασσα αλλά σταματάει τον Οκτώβρη. Sorry Dunvegan, next time!

Κι αφού δεν έχουμε περπατήσει ήδη αρκετά λέμε δεν πάμε και στο old man of storr να κατακτήσουμε κι αυτή την κορυφή; Ε και πήγαμε. Ξανά παρκάρεις, ξανά αρχίζεις ελαφριά ανηφορική διαδρομή μες στη βροχή. Αλλά ήδη μετά από 10 λεπτά περπάτημα αν γυρίσεις πίσω και δεις στα δεξιά σου τη λίμνη και στα αριστερά τη λιμνοθάλασσα που εκτείνονται μπροστά σου καταλαβαίνεις ότι αξίζει τον ιδρώτα. Συνεχίσαμε και ανεβαίναμε, ανεβαίναμε και κάποια στιγμή από εκεί που απλώς ήταν ένα ανηφορικό μονοπάτι κατέληξε να είναι βράχια που θέλαν σκαρφάλωμα. Αλλαγή επιπέδου δυσκολίας αλλά τα κομάντα, οι γητευτές των Άλπεων δεν κωλώνουν. Οκ για την ακρίβεια το έτερον ήμισυ μετά από λίγο κώλωσε και το έκοψε προς τα κάτω αλλά εγώ εκεί το είχα βάλει στόχο να πλησιάσω όσο πιο κοντά στις σουβλερές κορυφές των βράχων που έβλεπα μπροστά μου. Αν τα πόδια σου και η φυσική σου κατάσταση στο επιτρέπουν πρέπει να πας οπωσδήποτε όσο πιο ψηλά μπορείς. Η θέα από εκεί δεν υπάρχει και ο καιρός μου είχε κάνει τη χάρη να ανοίξει όταν έφτασα πάνω. Περιττό  βέβαια να πω πως δαγκώνεις τον φιρφιρίκο σου εκεί πάνω από τον αέρα και το κρύο.

     

Επιστροφή στο αυτοκίνητο με βήματα που θυμίζουν απαράμιλλο στυλ κάβουρα καθώς εκείνη τη μέρα με πόνεσαν μύες που δεν ήξερα πιο πριν καν ότι υπάρχουν. Τελευταίος προορισμός που ευτυχώς δεν θέλει περπάτημα το view point από το οποίο στα δεξιά σου βλέπεις το kilt rock και στα αριστερά σου τους mealt falls. Δύο σε ένα και μόλις 50 μέτρα περπάτημα από το parking! Αν έχεις μόνο 5 λεπτά στο νησί αυτό είναι ακριβώς το μέρος που θα επιλέξεις να τα ξοδέψεις. Κι αφού για άλλη μια φορά πήρε φωτιά ο φακός του κινητού βάζουμε μπρος για το portree που θα μας φιλοξενήσει απόψε. Στο δρόμο μαζεύουμε και 2 παλικάρια από το aberdeen που το είχαν κόψει με τα πόδια αλλά κατέληξαν να κάνουν οτοστοπ. Κρίνοντας από την αναπνοή τους και τα πατάκια του αυτοκινήτου αφού κατέβηκαν πρέπει να είχαν περάσει τη μέρα πίνοντας 3 βαρέλια μπύρα σε στάβλο αλόγων.

Το b&b της αποψινής βραδιάς λέγεται sea haze και έχει πολύ ωραία θέα προς το portree. Γρήγορο check in και τρέχουμε να φάμε στο χωριό. Και είναι όλα κλεισμένα ρε φίλε! Αρχές Οκτώβρη και το μέρος είναι πίτα στο τουρίστα. Αφού φάγαμε πόρτα από 5 μαγαζιά μας λένε στο Dulse and brose ότι έχουν τραπέζι στις 8:30. Η ώρα 7, δε βαριέσαι το κλείνουμε και πάμε στο the isles inn παραδίπλα να πλακωθούμε στις μπύρες 1,5 ώρα να μας κόψει λίγο την πείνα μέχρι να γυρίσουμε για το τραπέζι μας.

Skye red, skye gold, skye black. Καλές κι οι 3 αλλά κάτι λείπει. Τσεκάρω το μπαρ και βλέπω έχουν kilkerran 12. Βάλε μας από 1 λέω στην έγγυο μπαργούμαν. Δίπλα μας στη μπάρα τύπος γύρα στα 60-65 με τραγιάσκα και κοιλιά συνταξιούχου καπετάνιου. Έχει κατεβάσει σε 20 λεπτά 3 διπλά auchentoshan 12. Υποθέτω πως είναι ντόπιος και τον ρωτάω πως ακριβώς το προφέρουν αυτό το μπεκρόζουμο που πίνει γιατί ποτέ δεν το είπα σωστά. Κι έτσι γνωριστήκαμε με τον Bill από την California. Χεσμένος από τη ζωή ο καημένος πίσω στην πατρίδα έχει κάτι ψωρο ιστιοπλοϊκά που τα νοικιάζει για να βγάλει πενταροδεκάρες. Για την ακρίβεια το δουλεύουν άλλοι τώρα το μαγαζί γιατί αυτός είχε μόλις περάσει 3 βδομάδες στην Ιρλανδία και πριν λίγες μέρες έφτασε Σκωτία που θα έμενε κάνα μήνα. Φτωχαδάκι. Με τα πολλά του λέω να μην τα πίνει αυτά τα φαρμάκια και τον μυώ στο kilkerran. Ακόμα με ευχαριστέι ο μπιλ.

8:30 κι επιτέλους μπορούμε να φάμε. Δε θα πω πολλά. Αν βρεθείτε κατά εκεί θα πάτε σίγουρα στο  Dulse and brose για δείπνο. Δεν είναι και το πιο φτηνό αλλά είναι ότ καλύτερο έφαγα 9 μέρες στη Σκωτία. Το φιλέτο ψαριού μαγειρεμένο σε μπαλοτίνα με μπέικο ήταν από άλλο πλανήτη. Και με τα πολλά μια απλή καθημερινή μέρα στην οποία δεν κάναμε και τίποτα έφτασε στο τέλος της. Αν θα άλλαζα κάτι σε όλη την εκδρομή είναι πως θα έβαζα άλλη μια μέρα στο isle of skye. Αν αγαπάς τη φύση έχει πολλά να σου δώσει το νησί…

Η συνέχεια προμηνύεται αλκοολική!

 

[mallios]

Το πλέον σημαντικό στις περιγραφές του @McRookie είναι ότι δεν ξέρεις ποια ατάκα να κάνεις quote και να λιώσεις στο γέλιο.  Διαλέγω την παρακάτω γιατί περιγράφει καταστάσεις που έχουν γίνει μέχρι και ταινίες με greek καμάκι που την πέφτει σε τουρίστρια και τελικά του βγαίνει Ελληνίδα.

41 minutes ago, McRookie said:

Υποθέτω πως είναι ντόπιος και τον ρωτάω πως ακριβώς το προφέρουν αυτό το μπεκρόζουμο που πίνει γιατί ποτέ δεν το είπα σωστά. Κι έτσι γνωριστήκαμε με τον Bill από την California

Μετά από ώριμη (??? εεεε ???) σκέψη θα έλεγα ότι πρέπει δικαιωματικά να απονεμηθεί στον φίλο μας ο ρόλος του WFS (whisky forum storyteller) και να οργανωθεί event με απαγγελία ποίησης και διήγηση των αφηγημάτων!