Bruichladdich 10y.o. Petrus Cask, 62.6%

[mallios]

===============================================================================

 Bottling serie: Private Cask Bottling, Vintage 14.10.2009, Bottled 04.11.2019, 10 y.o. Casktype Fresh Petrus Hogshead, Casknumber 3692
Number of bottles 279, Strength 62.6 % Vol.Bottled for Business Trip Partners

wb link: https://www.whiskybase.com/whiskies/whisky/157549/bruichladdich-2009

=================================================================================

Η πρώτη μου επαφή με whisky και Petrus ήταν με το υπέροχο Octomore Orpheus. Δεν υπήρχε περίπτωση να χάσω την ευκαιρία να βρώ ένα καλό Laddie που πέρασε 10 χρονάκια μέσα σε ένα fresh Petrus hogshead. Το αποτέλεσμα ήταν (και είναι αφού έχω αρκετό ακόμα) πέρα από προσδοκίες.

Ένα από τα whisky που σε κάνουν να μετανιώνεις που δεν αγόρασες κάποιο βαρελάκι κάπου στο 2007 αλλά και από αυτά που σε κάνουν να αισθάνεσαι ότι καλά έκανες και ασχολήθηκες με το whisky. 

Χρώμα: Λαμπερό, διάφανο, υπέροχο χρώμα από θυμαρίσιο και ανθέων μέλι! Το έβαλα δίπλα σε ένα βαζάκι και το χάζευα. 

Μύτη: Ξεκινάει με μια επιθετική θάλασσα,  με αλατισμένο αεράκι και το άρωμα από το ξεφλουδισμένο ξύλο σε ένα παραθαλάσσιο παγκάκι (που κάθεσαι παρέα με φίλους.  @Uisge-Beatha κάτι σου λέει?) Γλυκαίνει και φέρνει όλα αυτά τα φρούτα που περιμένεις διαβάζοντας για το Petrus. Κεράσια, τριαντάφυλλα (ροδοπέταλα από βαρύ / βαθύ κόκκινο τριανταφυλλένιο άρωμα), φρέσκα αμύγδαλα και ξηροί καρποί και λίγη σοκολάτα γάλακτος. Απαλά spices, κυρίως γλυκιά πάπρικα αλλά και κάποιο ήρεμο, μαύρο πιπέρι και μετά λίγα βουτυρώδη αρώματα. Το κυριότερο όλων, απαλή μύτη, υπέροχη και γλυκιά, δεν φαίνεται καθόλου επιθετική και δεν ενοχλεί καθόλου. Για όσους καταλαβαίνουν, πρώτη φορά που η Χαρά ζήτησε να δοκιμάσει από μόνη της με το που γέμισα το glencairn. 

Γεύση: 62,6%??? Really??!! Οκ... για να μην κάνουμε πλάκα, φαίνονται οι βαθμοί, μουδιάζει αμέσως η γλώσσα, αλλά.....ΑΛΛΑ!!! Γλυκές νότες, κεράσια, ανακατεμένα με την αλμύρα του Laddie, θαλασσινός αέρας και κάπου δίπλα ένας κήπος με τριαντάφυλλα και βατόμουρα και στο βάθος γλυκές νότες από κάποιο σπιτικό γλυκό που ετοιμάζεται. Θα τολμούσα να πω ότι κάποιο απαλό κρέας με κανέλα και γλυκιά πάπρικα αχνοφαίνεται (κάτι σαν το "ραγού" της μαμάς) αλλά ίσως να είναι και η επίδραση από το αλκοόλ. ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ στο στόμα, θεωρώ ότι είναι ακόμα καλύτερο και από την μύτη και (πάσα για το επόμενο) σε γεμίζει με αρώματα για ώρες.

Επίγευση: Ατελείωτη... πραγματικά μένει εκεί για ώρες και είναι τόσο γεμάτη αλλά ισορροπημένη και απαλή που δεν θέλεις να τελειώσει. όλα τα "κερασοειδή" υπάρχουν, γλυκιές πάπρικες και λίγο τριαντάφυλλο και δόσεις από αλάτι να κάνουν κάτι σαν salted caramel αλλά σε πιο απαλό, ευγενικό και ώριμο. Έχω λαλήσει, μένω εκεί για ώρες και παίζω με μύτη και επίγευση και παραπονιέμαι στον εαυτό μου που δεν θα σπάσω τον κανόνα (είμαι στο σπίτι και μην δίνουμε το κακό παράδειγμα) και δεν θα βάλω και 3ο ποτηράκι.

Στο διαταύτα. 

Υπάρχει ακόμα στο whiskybase, προτείνω ανεπιφύλακτα να το αγοράσουμε για την κάβα μας. Και γιατί Petrus δεν είναι και τόσο σύνηθες, και γιατί είναι εξαιρετικό. Πιστεύω ότι στους Springbank φίλους @Celtic @McRookie δεν θα αρέσει γιατί δεν έχει τίποτα dirty μέσα του. Αλλά, σε όσους θέλουν να ξεφύγουν από αυτή την ανεκδιήγητη υφασματίλα του πολυφορεμένου sherry, είναι πραγματικά άλλο επίπεδο.

Μπαίνει με το σπαθί του και άξια στην λίστα από τα whisky που δεν θα βαθμολογήσω. Θέλω να το έχω σαν ανάμνηση (και σαν μπουκάλι φυσικά στην κάβα μου) και να περιμένω να βρεθούμε παρέα και (εφόσον έχουμε πάρει ένα) να το ανοίξουμε μαζί. 

[DMTK]

Κι επειδή @mallios όπως ξέρεις μου αρέσει, να ψάχνομαι και λίγο πίσω από την ετικέτα (ιδίως όταν πρόκειται για φινίρισμα σε κρασοβάρελα), κάποια ωραία στοιχεία για το Petrus (από αυτό το πολύ αναλυτικό άρθρο)

Η έρευνα δείχνει ότι τα παλαιότερα αρχεία σχετικά με την ιστορία του Petrus πηγαίνουν μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1750, καθιστώντας τον έναν από τους παλαιότερους αμπελώνες στο Pomerol (περιοχή της Γαλλίας).

Το Petrus, μοιράζεται το όνομά του με την τοποθεσία του, τον λόφο του Petrus. Ωστόσο, υπάρχει μια πιο ιστορική πλευρά στο όνομα Petrus. Κατά την εποχή των Ρωμαίων, το κτήμα ανήκε σε έναν Ρωμαίο που ονομαζόταν Petrus. Το λογότυπο για το κρασί βγήκε από την ελληνική έκδοση του Αγίου Πέτρου, "Πέτρος".

Το Petrus, όπως και τα πολυάριθμα κτήματα του Μπορντώ, πουλήθηκε και μεταπουλήθηκε αμέτρητες φορές τους τελευταίους αιώνες.

Μέσα στα τέλη του 1800, το κρασί Petrus άρχισε να γίνεται γνωστό. Θεωρήθηκε το τρίτο καλύτερο κρασί στο Pomerol, λίγο μετά το Vieux Chateau Certan και το Trotanoy. Η ποιότητα του Petrus και του κρασιού του άρχισαν να κερδίζουν βραβεία λίγο μετά την επιδημία φυλλοξήρας που κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος του Μπορντώ.

Μετά την επιδρομή της φυλλοξήρας, οι αμπελώνες του Petrus φυτεύτηκαν κυρίως με αμπέλια Merlot. Από εκείνη την εποχή το κρασί του Petrus αναγνωρίστηκε σύντομα ως εκπληκτικό και μοναδικό.

Το 1969, ο Jean-François Moueix, ο μεγαλύτερος γιος του Jean-Pierre, αγόρασε τις υπόλοιπες μετοχές από την κυρία Lily Lacoste. Την ίδια χρονιά, κανόνισε να αγοράσει 5 εκτάρια μερικών από τους καλύτερους αμπελώνες που ανήκαν στο Gazin. Αυτή ήταν μια από τις μεγάλες αγορές σε όλο το Pomerol, καθώς επέτρεπε στο Petrus να αυξήσει κατά πολύ το μέγεθος των αμπελώνων του. Ο Jean Pierre Moueix ξεκίνησε ως ιδιοκτήτης του Chateau Fonroque στο St. Emilion.

Σήμερα, το χαρτοφυλάκιο των εταιρειών περιλαμβάνει την ιδιοκτησία των La Fleur Petrus, Trotanoy, Hosanna, Latour-Pomerol, Lagrange και La Grave στο Pomerol, καθώς και του Bel-Air Monange και άλλων στο St. Emilion. Επιπλέον, ο Moueix είναι υπεύθυνος για να ενεργεί ως διαπραγματευτής για μια πληθώρα από chateaux του Pomerol καθώς και για κτήματα στο Saint Emilion.
Μπορεί να υποστηριχθεί ότι με ορισμένους τρόπους, το Pomerol και το Petrus έφτιαξαν τον Robert Parker ή και ότι ο Robert Parker βοήθησε στην δημιουργία της φήμης για το Pomerol και το Petrus. Αυτή η σειρά γεγονότων πραγματοποιήθηκε με το τρύγο του 1982.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα κρασιά του Pomerol ήταν ικανά και εξαιρετικά πριν από τον Ρόμπερτ Πάρκερ, αλλά ο αδιάκοπος έπαινος και οι υψηλές βαθμολογίες, εκτόξευσαν το Pomerol στο παγκόσμιο προσκήνιο.

Το παλιό ρητό για την αύξηση της παλίρροιας που ανεβάζει όλα τα σκάφη σίγουρα λειτουργεί εδώ. Από εκείνο το σημείο, ολόκληρη η ονομασία προέλευσης Pomerol άρχισε να παράγει κρασιά άξια του terroir, με τις τιμές να ταιριάζουν.

Μέχρι το 1982, ενώ το Petrus δεν ήταν φτηνό, δεν ήταν τόσο ακριβό όμως σε σύγκριση με τα άλλα κορυφαία κρασιά του Μπορντό. Πουλιόταν περίπου στην ίδια τιμή με τα first growth εκείνη την εποχή.
Εάν επιστρέψετε λίγο πιο πίσω στη δεκαετία του '70, το Petrus πουλιόταν σε χαμηλότερη τιμή από τα First Growths. Και αν πραγματικά θέλετε να ρίξετε μια ματιά πίσω στα μέσα του 19ου αιώνα, οι αμπελώνες του Petrus δεν θεωρούνταν καν ότι αξίζουν να κάνουν καλό κρασί. Πόσα πράγματα όμως έχουν αλλάξει σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.

Ο Jean-Francois Moueix και τα παιδιά του είναι σήμερα ιδιοκτήτες του Petrus. Όταν πέθανε ο Jean-Pierre Moueix το 2003, ντρεπότανε για τα 90α γενέθλιά του. Σε εκείνο το σημείο, ο μεγαλύτερος γιος του Jean-François Moueix ανέλαβε το Petrus, ενώ ο Christian Moueix, ο άλλος γιος του, διαχειρίστηκε την παραγωγή. Το 2005, το Petrus έκανε μια απαραίτητη ανακαίνιση και εκσυγχρονισμό των κελαριών και των δεξαμενών.

Το επόμενο κεφάλαιο για το Petrus άνοιξε το 2008, όταν ο 33χρονος Olivier Berrouet αντικατέστησε τον πατέρα του ως οινολόγος για το Petrus.
Ο Olivier Berrouet έφερε νέες ιδέες για το κρασί του Petrus. Τα κρασιά φαίνονται πιο γεμάτα, πιο φρέσκα και προσφέρουν πιο πλούσια, ώριμα χαρακτηριστικά καθώς και υψηλότερα επίπεδα αλκοόλ, ανάλογα με το τρύγο.

Η επόμενη σημαντική αλλαγή για το Petrus έλαβε χώρα το 2014. Προηγουμένως, το Petrus πουλιόταν και διατίθεντο αποκλειστικά από την Ets. Moueix. Το 2014, όλα άλλαξαν. Το Petrus πωλήθηκε τώρα σε μια επιλεγμένη ομάδα διαπραγματευτών καθώς και η Ets. Moueix. Για πρώτη φορά το Petrus δεν πωλείται πλέον στην ίδια αυστηρά κατανεμημένη βάση.

Περίπου το 2016, το Petrus πώλησε μερίδιο 20% του αμπελώνα για 200 εκατομμύρια ευρώ στον Alejandro Santo Domingo, έναν πλούσιο επενδυτή από την Κολομβία. Αυτό σημαίνει ότι το Petrus αξίζει σήμερα κοντά στα 1,5 δισεκατομμύρια δολάρια! Η συμφωνία διατηρήθηκε μυστική για 2 χρόνια, καθιστώντας το ένα από τα καλύτερα διατηρημένα μυστικά στο Μπορντώ!

Ο αμπελώνας του Petrus των 11,5 εκταρίων είναι φυτεμένος με 100% Merlot. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 και της δεκαετίας του 2000, κατείχε περίπου 1/2 εκτάριο η ποικιλία Cabernet Franc, καθιστώντας τις αμπελουργικές φυτεύσεις περίπου 95% Merlot και 5% Cabernet Franc. Ωστόσο, το Cabernet δεν χρησιμοποιήθηκε στα περισσότερα vintage.

Στην πραγματικότητα, από το 1982, το Cabernet Franc συμπεριλήφθηκε στο blend μόνο κάθε τρίτο ή τέταρτο έτος. Σήμερα όλα τα αμπέλια Cabernet Franc έχουν αντικατασταθεί με Merlot. Αυτό είναι αρκετά διαφορετικό από αυτό που υπήρχε στη δεκαετία του 1960 και του 1950, και ίσως πιο πριν. Εκείνη την εποχή ήταν περίπου 80% Merlot και 20% Cabernet Franc.

Ο αμπελώνας Petrus βρίσκεται στην κορυφή του ψηλότερου υψώματος στο οροπέδιο Pomerol και χωρίζεται σε 12 ξεχωριστά αγροτεμάχια, Αυτό προσφέρει φυσική αποστράγγιση. Το πιο σημαντικό είναι ότι οι αμπελώνες του Petrus έχουν ένα έδαφος και terroir μοναδικό. Ο πηλός στον αμπελώνα Petrus είναι αυτό που κάνει το κρασί τόσο ιδιαίτερο και μοναδικό.

Στην πραγματικότητα, αυτός ο τύπος πηλού δεν υπάρχει σε καμία άλλη περιοχή παραγωγής οίνου στον κόσμο! Κάτι άλλο που πρέπει να θεωρηθεί ότι βρίσκεται μόνο στο Petrus, για τη γη που είναι αφιερωμένη στην παραγωγή κρασιού, ο λόφος Petrus είναι ο μοναδικός λόφος εξ ολοκλήρου από πηλό.

Στο Petrus, μεγάλα ποσοσοστά νέας δρυός δεν ήταν ποτέ μέρος της διαδικασίας παλαίωσης στο βαρέλι, με εξαίρεση μια σύντομη, πειραματική περίοδο κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980. Πριν από τη δεκαετία του 1960 χρησιμοποιήθηκε πολύ λίγη νέα δρυς για τη διαδικασία παλαίωσης. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, ίσως το 10-15% του κρασιού ωρίμαζε σε νέα δρυ. Ωστόσο, για μερικά χρόνια, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '80, το κρασί παλαίωνε σε 100% νέα, γαλλική βελανιδιά για τουλάχιστον ένα μέρος της παραγωγής.

Δεν υπάρχει δεύτερο κρασί στο Petrus. Οι παρτίδες που απορρίπτονται πωλούνται ως generic Pomerol. Και ναι, εκεί όπου καταλήγει ο αποχαρακτηρισμένος χυμός του Petrus, είναι ένα από τα καλύτερα κρυμμένα μυστικά σε όλο το Μπορντώ.

Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι η αυξημένη επιλογή μέσα στα χρόνια, έχει πραγματικά μειώσει την ποσότητα του κρασιού στο Petrus. Για παράδειγμα, κατά τη δεκαετία του 1970 οι μέσες αποδόσεις ήταν κοντά στα 70 εκατόλιτρα ανά εκτάριο. Σήμερα, η παραγωγή είναι σχεδόν το μισό από ό, τι είχε προηγουμένως με μέσες αποδόσεις 40 εκατόλιτρων ανά εκτάριο. Η μέση παραγωγή του Petrus ανέρχεται σε 2.500 κιβώτια ετησίως.

[McRookie]

2 hours ago, mallios said:

Υπάρχει ακόμα στο whiskybase, προτείνω ανεπιφύλακτα να το αγοράσουμε για την κάβα μας.

Γενικά η περιγραφή προδιαθέτει για δυνατό μπουκάλι αλλά στα 220 στο wb μου κάνει πολύ ακριβό. Υποθέτω πως κυκλοφόρησε γύρω στα 120-140;

[mallios]

2 hours ago, McRookie said:

Γενικά η περιγραφή προδιαθέτει για δυνατό μπουκάλι αλλά στα 220 στο wb μου κάνει πολύ ακριβό. Υποθέτω πως κυκλοφόρησε γύρω στα 120-140;

90! Απευθείας από τον Kris που το εμφιάλωσε.

[Eilean a' Cheo]

Στα 100 ναι για κάβα στα 200 plus όχι από μένα.. 

[mallios]

1 hour ago, Eilean a' Cheo said:

Στα 100 ναι για κάβα στα 200 plus όχι από μένα.. 

Μπορώ να ρωτήσω τον Kris αν έχει κάποιο spare δικό του που να μας το δίνει 90 + μεταφορικά.

[DMTK]

On 7/8/2020 at 5:19 PM, mallios said:

Έχω λαλήσει, μένω εκεί για ώρες και παίζω με μύτη και επίγευση και.....

Το καταλάβαμε, ούτε το όνομα του αγαπημένου σου αποστακτηρίου δεν μπορείς να γράψεις σωστά