Valasios Blind Sample (STRATHMILL 2007, 10y.o., 43%, Signatory)

[Alkisd8]

Ας ξεκινήσουν οι χοροί!

Blind tasting game by Whiskyforoum/HMWS April 2022

Sample of Valasios

Nose:ελαφριά γλυκιά τύρφη και γλυκιά βύνη. Τύρφη του νησιού. Lime και μου βγάζει επίσης μια βοτανικοτητα. Τσάι του βουνού,κ κάποια άνθη. Νότες βανίλιας όσο ανοίγει κ λίγο ξύλο (βαρέλι)

Palate:Γλυκά μπαχαρικά στο ξεκίνημα όχι μεγάλες εντάσεις σίγουρα πάνω από 52%. Μετά την Μέση πιο Μπιτερ εκφράσεις , τύρφης, κ lime. Ξύσμα από λεμόνι.

Finish:Μεσαίο προς μακρυ τελείωμα, ξηρό,και Μπιτερ με lime,τύρφη,νότες μαύρου τσαγιου, ισως και πικραμύγδαλου..

Ωραίο ισορροπημένο,όχι πολλές γωνιές.Σιγουρα είναι cask strength k unchillfiltted, uncoloured.Θα μπορούσε να ναι ένα ωραίο Bunna.Θα μπορούσε να ναι και ένα caol ila…Έχει την αίσθηση σε μενα του» τοχω ξαναπιει'

Score:88

P.s. μετά από ώρα που το σκέπασα και το ξαναμυρισα μου έβγαλε πολύ ωραίες βανίλιες, χαρακτηριστικό του μπερμπονοβαρελου...Βαρέλι μπερμπον λοιπόν 90%

 

 

Admin : Posts με σχόλια, μόνο μετά τη συμπλήρωση δοκιμής από όλους τους συμμετέχοντες

[Chrisous]

Παίρνω την σκυτάλη από τον φίλο Άλκη και έχω να πω τα εξής :

ΧΡΩΜΑ: Πάρα πολύ ανοιχτό. Προϊδεάζει για άγουρο "ζουμί" (ωχ) σε bourbon βαρέλι (ίσως και second fill) χωρίς καραμελόχρωμα. 

ΜΥΤΗ: Διακριτική αλλά και ξεκάθαρη γλυκιά κάπνα (sweet peat). Βανίλια. Λεμόνια, τζιντζερ, άγουρο lime, αλάτι, θαλάσσια αύρα, φύκια. Στο τέλος και σοκολάτα γάλακτος. Δεν φαίνεται πολύ το αλκοόλ. 

ΣΤΟΜΑ: Αρχικά λιπαρό, γεμίζει το στόμα. Εδώ τσιμπάει το αλκοόλ στη γλώσσα. Στιφό τώρα και ξηρό. Στάχτη και αλάτι. Έχει ηρεμίσει σε σχέση με τη μύτη όσο αφορά στις γεύσεις. 

Ηλικία περίπου 6 ετών, το αλκοόλ κάπου στο 48-50%. Κάτι παίζει με την κάπνα, την (απούσα) φαρμακίλα. Δεν έχει έντονα κάποια στοιχεία από Islay. Χμμ. Αρχίζω να πιστεύω ότι δεν είναι από ΤΟ νησί. 

ΤΕΛΕΙΩΜΑ : Μέτριο προς μακρύ, γλυκό και πιπεράτο. 

ΚΟΥΒΑΣ : Λοιπόν. Από την αρχή μου είχε κάτσει στο μυαλό CAOL ILA από ανεξάρτητο εμφιαλωτή. Επειδή όμως υπάρχουν μόνο 1537 επιλογές και πραγματικά δεν ξέρω ποιά να διαλέξω και όσο περνάει η ώρα κάνω δεύτερες σκέψεις, θα πω....

TORABHAIG

Ευχαριστώ πολύ @valasios

[Islaynder]

Με χρώμα αυτό του ξεπλυμένου μοσχοφίλερου, ξεκινώ ευθύς αμέσως την οσφρητική μου αναζήτηση με το γνωστό και αβαθή glencairn. Άμεσα, μια θαλασσινή coastal οντότητα ξεδιπλώνεται η οποία μετατρέπεται ολοένα και περισσότερο σε μια αλμυρή σαλάτα λευκόσαρκων φρούτων. Το αγαπημένο μου νησί απουσιάζει, δεν αισθάνομαι τον φημισμένο του καπνό μήτε και την πολυαγαπημένη μου φαρμακευτική "δια πάσαν νόσον" τύρφη. Αντίθετα, ο νους μου βγάζει τάχιστα εισιτήριο για άλλο νησί και για τα βόρεια παράκτια Highlands. Βανίλια, λίγο λεμόνι και γκρέιπφρουτ μαζί με πολτό δημητριακών και μια lightly peated εκδοχή που δε με συναρπάζει καθόλου. Τα ''πόδια'' στο ποτήρι δείχνουν αρκετό αλκοόλ και στη προσθήκη νερού, το απόσταγμα γίνεται πιο γλυκό ενώ τα όξινα φρούτα υποχωρούν.

Στο στόμα τσιμπάει αρκετά, φαίνεται δεμένο αλλά δεν διαθέτει βάθος και δείχνει νεαρό. Ελαφρώς βουτυρώδες και με βοτανικά στοιχεία, λευκά πιπέρια και μια πικρίλα η πρώτη εντύπωση. Με νερό γλυκίζει και αναδύεται ένας ελαφρύς και ξηρός καπνός.

 

Μικρή επίγευση, αρκετά πικρή και ξύλινη, με την προσθήκη νερού τα "συμπτώματα" υποχωρούν και χάνονται αφήνοντας μια πιο σταχτώδες επίγευση. 

 

Είναι η πρώτη φορά που έβαλα νερό σε δείγμα, η πρώτη φορά που ολοκλήρωσα τη γευσιγνωσία χωρίς να το έχω πατώσει και η πρώτη φορά που δεν με διασκέδασε το sample του παιχνιδιού! Θέλω να πιστεύω πως λόγω της εβδομάδας covid που πέρασα έχω λανθασμένες αισθήσεις και αδικώ το απόσταγμα.

 

Δεν το έχω πιει και γι αυτό ο κουβάς έρχεται με ταχύτητα πολυηχητικού πυραύλου στα μούτρα μου!

 

 

@valasios Σε ευχαριστώ! 

[Celtic]

Είπα να δοκιμάσω και εγω στα τυφλά ετούτο το χλωμό ζουμί.....

Μυτούλα - Ενώ υποβόσκει μια αίσθηση οτι πρόκειται περι ψηλού αλκοόλ, αυτό δεν κάνει και πολύ αισθητή την παρουσία του....

Έντονες θύμησες από HMWS Chorlton Ruadh Maor....τσιπουράκι με λεμόνι αρχικά. Μετά γενικά κιτρώδεις και mild peat νότες, κατι herbal αρωματικό στυλ σακουλάκι λεβάντας για την ντουλάπα, πευκοβελόνες και λίγο απο αυτό το μπεζ λαστιχάκι που κρατάει τυλιγμένα χαρτιά και σακουλάκια με τρόφιμα. Τέλος, μετά από κάποια λεπτά, ένας ήπιος maritime character στο βάθος.....

Στοματάκι - Ωραία λιπαρή υφή με spices αρμονικά απλωμένα ,σαν καλοστρωμένη κουβέρτα σε κρεβάτι. Κατα τ'άλλα μου φαίνεται το βρήκα αρκετά βοτανικό, γενικά υπάρχει και σε μύτη και στόμα ένα διάχυτο herbal feeling. Μικρή επίγευση

Καθόλου πολύπλοκο, όμως πολύ συμπαθητικό και μου βγάζει μια "ποιότητα". 

Ο αρκετά μονοδιάστατος χαρακτήρας του με οδηγεί σε κάποια ανεξάρτητη refill bourbon cask εμφιάλωση, το πολύ ως 10 έτων, με υψηλό αλκοόλ που όμως δεν ακούγεται ωστε να σε οδηγήσει να του "ξυπνήσεις το ερπετό".

Ίσως κάποιο Caol Ila, κάποιο Ledaig, αλλά θα πω τελικά αυτό που μου πρωτοσχηματίστηκε στο μυαλό, Ruadh Mhor δηλ. light peated Glenturret. Aς πούμε από North Star Spirits

Thanks @valasios!

[mallios]

Πάμε και εμείς.

Χρώμα: Λευκό κρασί, πολύ ανοικτό

Μύτη: Ξεκινάει με έντονη βανίλια, ξύλο και λεμόνια. Το ξύλο ιδιαίτερα δυνατό, μου φέρνει σε new / virgin oak. Στάχυ, κριθάρι, μέντα απαλή, γρασίδι (κάπως ξερό, όχι βρεγμένο) μια νότα φαρμακίλας, γάζες και στο τέλος μία γλυκιά νότα σαν τσιχλόφουσκα.

Στόμα: Πικρό, πολύ πικρό και το αλκοόλ τσιμπάει. Ανώριμο, σίγουρα νεαρό σε ηλικία, αρκετό ξύλο και κάτι σαν σκόνη μαγειρική βανίλιας ή/και σόδας. Πιπερόριζα ή τζίντζερ και μετά πάλι έντονο το ξύλο.

Επίγευση: Μέτρια, κυρίως πικρή και ξυλώδης, μετά από ώρα βγαίνει και κάτι το ελαιώδες αλλά σαν δεύτερη νότα.

Overall. Τσιμπάει το αλκοόλ, θα έλεγα πάνω από 46% (για τον κουβά ας πω 50,5%) νεαρό και ανώριμο (NAS) 

Δεν ξέρω αν φταίει η αποχή λόγω covid, και τα χτεσινά κοκορετσοειδή, αλλά δεν θα έλεγα ότι είναι του γούστου μου. Το βρήκα αρκετά σκληρό και πικρό, γενικά ανώριμο. Δύσκολο να επιλέξω τι ακριβώς είναι, θα πάω σε Highland και βόρεια και θα έρθω δεύτερος πίσω από @Islaynder με το ίδιο Wolfburn. 

[Makis]

Μύτη: Πολύ ευχάριστη, ανθικά αρώματα και έντονη κριθαρίλα-μαλτίλα την οποία έχω συνδέσει με νεαρά αποστάγματα. Νότες κάποιου εσπεριδοειδούς στο υπόβαθρο. Δεν αναγνωρίζω ούτε ίχνος τύρφης, κάπνας και ιωδίου.

Στόμα: Και γευστικά μου δίνει την αίσθηση του νεαρού αποστάγματος, γεύομαι μαλτίλα και μία αρκετά έντονη πίκρα που πιθανότα είναι από το φρέσκο ξύλο του βαρελιού.

Επίγευση: Ξεκάθαρα πικρή.

Θα μπορούσε να είναι κάποιο Teaninich αλλά θα πω The Classic Laddie από Bruichladdich.

 

Thanks @valasios!

[apo21]

Μετά από πολλές μέρες αποχής από το ουίσκι  ήρθε η ώρα του δείγματος του βαλάσιου. 

Χρώμα πολύ ανοιχτό με με μια πράσινη ανταύγεια

Μύτη που ξεχειλίζει από πρώτη ύλη και λεμόνι. Μια αίσθηση καπνού που χάνεται μετά τις πρώτες γουλιες ίσως και να βγαίνει από το καψαλισμα του βαρελιού. Η οξύτητα των εσπεριδοειδών είναι εκεί σταθερά. Όσο περνάει η ώρα βγάζει λίγο τσιχλοφουσκα.

Στόμα όχι πολύ δεμένο. Φαίνεται νεαρό. Έχει αρκετό τζίντζερ, κάποιες βανίλιες που προσπαθούν να φανερωθούν. Δεν έχει πολλούς βαθμούς. 

Τελείωμα αρκετό αλλά πικρό με ξεκάθαρη επιρροή από το ξύλο. 

Λογικά είναι κάτι σε second fill bourbon ίσως και heavily charged.

Είναι πολύ ωραίο dram πάντως. Δεν είναι πολυδιάστατο Βάλλα έχει χαρακτήρα. Με δυσκολεύει πολύ. 

Thanks @valasios

Θα πω ίσως κάποιο Highland Park από ανεξάρτητο. Ίσως αυτό

 

[SimoG]

Χρώμα: Ίσως το πιο ανοιχτόχρωμο που έχω δει, σαν νερωμένο λευκό κρασί. Μήπως μας έστειλες @valasios το υπόλοιπο περσινό (που ποτέ δεν παραλάβαμε) και το συμπλήρωσες με νεράκι?

Μύτη: Δροσερά λεμόνια και από την αρχή μέχρι το τέλος, η λέξη είναι μια, λεμόνια, λεμόνια, λεμόνια. Ελαφριά θαλάσσια αύρα, φρέσκο ξύλο, λουλούδια, βανίλια, κριθάρι, ξηροί καρποί.

Στόμα: Ελαιώδης και γλυκιά υφή με ελαφριά θάλασσα, λεμόνι και λίγη ξύλο. Ακολουθεί ελαφρύς καπνός, πιπέρι, μέλι και πίκρα στο τέλος.

Επίγευση: Μέτρια, ζεστή, φουλ ελαιώδης και λίγο πικρή με ξηρούς καρπούς

Κουβάς: Κάτι σαν υποτονικό Caol Ila, δείχνει NAS και κάπου στα 43%-46%. Μπορεί highlands από ανεξάρτητο εμφιαλωτή για να μας μπερδέψει περισσότερο. Μπορεί κάτι σαν πέρυσι με την σειρά Elements of Islay από Elixir Distillers. Τέλος πάντων, μιας κι είναι από ex-Islay Casks, καταλήγω σε Wolfburn Northland 46%

Ευχαριστώ @valasios

[valasios]

Περιμένω τον @Wisdom για την αποκάλυψη..........

[Wisdom]

Ζητώντας συγγνώμη για την καθυστέρηση, ξεκινάω.

Θα επαναλάβω κι εγώ ότι το πρώτο πράγμα που προξενεί μεγάλη εντύπωση είναι το χρώμα. Παίζει να είναι το πιο ανοιχτόχρωμο whisky που έχω πιει (εκτός από new make spirit, που έτσι κι αλλιώς δεν ειναι ακόμα whisky). Ακόμα και τα λευκά κρασιά πιο σκούρα είναι. Εντάξει, το να πεις ότι δεν έχει προστεθεί χρώμα είναι σα να κλέβεις εκκλησία. Πιθανότατα όμως έχουμε και ένα whisky που δεν πέρασε και πολύ χρόνο στο βαρέλι και πριν καν ανοίξω το μπουκαλάκι σκέφτομαι ότι αποκλείονται πρώην κρασοβάρελα, sherry κλπ.

Μια γρήγορη ματιά στα δάκρυα στο ποτήρι. Τόσο το πρώτο κύμα όσο και το δεύτερο φαίνονται γρήγορα και βιαστικά. Άλλο ένα δείγμα που μαρτυράει λίγα χρόνια στο βαρέλι. Μαντεύω NAS ή max 10yo.

Αντίθετα με το χρώμα που ξενίζει, η μύτη μου φαίνεται αρκετά γνώριμη. Φρέσκα νωπά γρασίδια, με τις πρωινές δροσοσταλίδες τους. Στο βάθος έρχεται λίγο ωμό κρέας, μόλις το βγάζουμε από το ψυγείο, όχι η δυσάρεστη κρεατίλα όμως. Κομμένες φλούδες εσπεριδοειδών. Φρεσκοσφουγγαρισμένο πάτωμα. Λίγη βανίλια κάπου πάει να κερδίσει το χώρο της. Ex bourbon το βαρελάκι, σιγουράκι αυτό. Στο τέλος βγάζει και νότες δημητριακών, αλλά αυτό είναι σα να ανακαλύπτω τον τροχό, whisky είναι, από δημητριακά φτιάχνεται.

Πάμε και στο στόμα τώρα. Η πρώτη εντύπωση είναι ότι είναι χαμηλών αλκοολικών βαθμών. Μαντεύω 40-46%. Δροσερό, ευκολόπιοτο, υδαρές. Στα προηγούμενα ευρήματα της μύτης προστίθεται μια απαλή όξινη γεύση, κάτι σαν τους ετοιματζίδικους χυμούς λεμόνι που βρίσκουμε σε φοιτητικές λέσχες και συνοικιακά μαγειρεία. Λίγο βερνίκι ξύλου, το οποίο πάλι με ξενίζει, καθώς συνήθως συνδυάζεται είτε με πολυετή παραμονή στο βαρέλι, είτε με την προσθήκη χρώματος (εδώ δεν ισχύει τίποτα από τα δύο).

Βάσει των παραπάνω, αναμένω εξαιρετικά σύντομη επίγευση. Δεν είναι τόσο. Θα τη χαρακτήριζα μέτριας διάρκειας και σίγουρα ανώτερη ποιοτικά από το σχετικά μέτριο στόμα του. Αφήνει έναν συνδυασμό γλυκιάς βυσσινάδας που είναι υπερβολικά αραιωμένη με νερό, μαζί με νότες μπαχαρικών/πιπεριού.

Πάμε τώρα στο δύσκολο σημείο, τη μαντεψιά. Ψάχνω ένα whisky με natural colour, NAS ή max 10yo, 40-46%, ex bourbon cask, με χαρακτηριστικά που παραπέμπουν σε Highlands, συμπεριλαμβανομένων των unpeated islands. Καταλαβαίνω πλήρως την επιλογή των περισσοτέρων για Wolfburn. Θυμάμαι αυτό που είχε φέρει ο @Tassos Roubeidis νομίζω μια βραδιά στο Tiki και πάλι μου είχε κάνει εντύπωση το ανοιχτό του χρώμα και τα παρόμοια χαρακτηριστικά. Θα ταίριαζε γάντι όντως, αλλά δεν θέλω να ακολουθήσω την πεπατημένη. Το χρώμα μου θύμισε επίσης ένα Teaninich που είχα ανοίξει εγώ παλιότερα, στα χρόνια του James Joyce, αλλά αυτό είχε πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά. Σκέφτηκα το Glencadam 10yo, αλλά τελικά για ένα γρήγορο κουβά θα πω το Ben Nevis 2013 από Signatory Vintage.

Ευχαριστώ @valasios !

[valasios]

STRATHMILL 2007/2018  10 Y.O  SIGNATORY VINTAGE 43%.

[Wisdom]

 Μάλιστα. Ο γνωστός ομαδικός κουβάς. Τουλάχιστον ο @apo21 και εγώ πετύχαμε τον εμφιαλωτή. Εγώ πέτυχα και την ηλικία. Τι κερδίζουμε;

Αστειεύομαι. Δεν περίμενα με τίποτα να ήταν whisky από Speyside. Η κλασική παγίδα της χρήσης bourbon cask από Speysider που μας πάει σταθερά κουβά.

[Celtic]

Εδω είμαστε λοιπόν https://www.whiskybase.com/whiskies/whisky/131293/strathmill-2007-sv

Όπως έγραψα και στα σχόλια μου, του λείπει η πολυπλοκότητα αλλά είναι καλό.

Ενδιαφέρουσα επιλογή @valasios που θεωρώ θα έστελνε στον κουβά ακόμα και επαγγελματίες master blenders

Tο Strathmill δεν είναι καν στην υποψήφια 50άδα που θα σκεφτεί κάποιος κάνοντας μια μαντεψιά. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για μια ανεξάρτητη εμφιάλωση.

Μέσες-άκρες, όλοι βρήκαμε τα ίδια χαρακτηριστικά, ήταν από τα blind sample που δεν υπήρχαν έντονες διαφοροποιήσεις στην "αίσθηση" που έδωσε στον καθένα, στα βασικά, αλλά και στα επιμέρους γνωρίσματα του (bourbon βαρέλι-α, κίτρα, βανίλιες, δημητριακά, φρέσκο ξύλο, ως 10 ετών), με εξαίρεση τους βαθμούς αλκοόλ, που κάποιους μας ψιλομπέρδεψε, όπως και το οτι κάποιοι "ψιλοακούσαμε" μεταξύ άλλων και coastal νότες, ενώ είναι μάλλον επιτυχία το οτι αρκετοί κατέληξαν στο οτι πρόκειται για ανεξάρτητη εμφιάλωση.