Yπάρχει στάνταρ χαρακτήρας καθενός αποστακτηρίου??

[Uisge-Beatha]

θελω να πω οτι το συγκεκριμενο Caol Ila (D.E. Moscatel Cask finish) ειναι εντυπωσιακο.!!!!!!!!!!!!!

τα βαρελακια moscatel εχουν καταφερει να δωσουν ενα πολυ ιδιαιτερο χαρακτηρα

που σαν αποτελεσμα εχει να αναρωτιεσαι εαν οντως πινεις caolila.

πολυ καλο και ιδιαιτερη δουλεια!!!!!!!!!!!

Δεν διαφωνώ τόσο στο συγκεκριμένο ουίσκι αλλα ως φιλοσοφικό ερώτημα.

Είναι καλο να πίνεις κάτι το οποιο δεν έχει τα ουσιαστικά χαρακτηριστικά του αποστακτηρίου του?

Κλασικό παράδειγμα για μένα το Auchentoshan Three wood... Nice whisky... bad Auchentoshan

[giorgos]

Προσωπικά πιστεύω πως όντως ήταν ένα ιδιαίτερο Caol ila αλλά όχι ξεχωριστό σε τέτοιο βαθμό ώστε να μη μου θυμίζει τα γενικά χαρακτηριστικά του αποστακτηρίου.

Ήταν Κουλίλα .

Όσο για την ερώτηση σου είναι ένα θέμα,ναι κάπως μου έρχεται αλλά καλά να'ναι μωρέ και ας μην τα ψυρίζουμε πολύ .

[tomy]

right answer!!!!!!!!!!11

[Celtic]

Tα Highlanders, Lowlanders, Speysiders δεν με απασχολεί να κινούνται γευστικά σε όποια μονοπάτια θέλουν, άλλωστε καταλαβαίνω οτι ορισμένα βγάζοντας peated εμφιαλώσεις αναζητούν την χαμένη τους αίγλη από το παρελθόν . Αλλά σε καμμιά περίπτωση δεν θα συγχωρήσω κάποιο νησιώτικο ή παράκτιο που λοξοδρομεί εντελώς (όπως εκείνο το Springbank Whisky Fair του Theo ή το Caol Ila OB 25yo που είχαμε ανοίξει ρεφενέ στη Γλυφάδα ή το Ardbeg Blasda απ'όσα έχω διαβάσει).

Sorry guys αλλά όταν ανοίγω ένα μπουκάλι Caol Ila Talisker Bowmore Ardbeg Laphroaig Η.Park κλπ, θέλω να πλυμμηρίζει ψαροκασέλες, φύκια, κάπνα, ιώδιο και τυρφίλα το δωμάτιο!! Σε διάφορες παραλαγές, ΟΚ?

(το Scapa εξαιρείται, άλλωστε χωρίς αυτό πως θα επιβεβαιώσω τον κανόνα? )

[Uisge-Beatha]

Εδώ θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Celtic και θα διαφωνήσω με τον giorgo γιατί αν τους αφήσουμε να κάνουν ότι θέλουν (μαρκετίστες και λογιστές) πολύ φοβάμαι θα καταλήξουμε να πίνουμε τα ίδια ουίσκι απλά σε διαφορετική ετικέτα και θα χαθεί η μαγεία και η διαφορετικότητα των malt.

Ήδη έχουμε χάσει πολλά από την παραδοσιακή παρασκευή των single malt του προσφατου παρελθόντος...

[tomy]

οκ η παραδοσιακη παραγωγη εχει αλλαξει αλλα δε γινεται αλλιως.

το προσταζει η βιομηχανοποιηση και οι αναγκες της αγορας.

ΑΛΛΑ αυτο το caolila μη ξεχναμε οτι ειναι DE οποτε μη το περνετε

τοσο κατακαρδα οτι διαφερει.

και δε διαφερει και τοσο πολυ,ειπαμε.

εξαλου ειναι καλο,δεν το κατακριναμε.

CAOLILA IS GOOD!!!!

[Theo]

Tα Highlanders, Lowlanders, Speysiders δεν με απασχολεί να κινούνται γευστικά σε όποια μονοπάτια θέλουν, άλλωστε καταλαβαίνω οτι ορισμένα βγάζοντας peated εμφιαλώσεις αναζητούν την χαμένη τους αίγλη από το παρελθόν . Αλλά σε καμμιά περίπτωση δεν θα συγχωρήσω κάποιο νησιώτικο ή παράκτιο που λοξοδρομεί εντελώς (όπως εκείνο το Springbank Whisky Fair του Theo ή το Caol Ila OB 25yo που είχαμε ανοίξει ρεφενέ στη Γλυφάδα ή το Ardbeg Blasda απ'όσα έχω διαβάσει).

Sorry guys αλλά όταν ανοίγω ένα μπουκάλι Caol Ila Talisker Bowmore Ardbeg Laphroaig Η.Park κλπ, θέλω να πλυμμηρίζει ψαροκασέλες, φύκια, κάπνα, ιώδιο και τυρφίλα το δωμάτιο!! Σε διάφορες παραλαγές, ΟΚ?

Όχι!

Διαφωνησα παλαιότερα και ξανα-ματα-διαφωνώ. Είναι λάθος (κατά την γνώμη μου) να ψάχνεις να βρεις τον χαρακτήρα του αποστακτηρίου σε single cask. Ο χαρακτήρας αυτος γεννιέται από το blending (ή vatting ή όπως θέλετε πείτε το) πολλών βαρελιών. Κάθε βαρέλι κάτι προσφέρει ώστε τελικά να φτάσουμε στο αποτέλεσμα που τόσο αγαπάτε. Θάλασσα μπορεί να βρεις (από τα κύματα που σκάνε στην αποθήκη φυσικά... ), τύρφη μπορεί να βρεις, sherry μπορεί να βρεις, αλλά (νομίζω) σπανίως (ή ποτέ ?? ) δεν θα βρεις single cask με όλα αυτά τα στοιχεία. Άρα (αν έχω τελικά δίκιο) μην τα ψάχνετε όλα: θα απογοητευτείτε αδίκως.

[Uisge-Beatha]

Καταρχήν να ξεκαθαρίσω κάτι σχετικά με το Caol Ila ότι απλά έπιασα την συγκεκριμένη πρόταση τού tommy

που σαν αποτελεσμα εχει να αναρωτιεσαι εαν οντως πινεις caolila.

και έθεσα τον προβληματισμό μου χωρίς αυτό να σημαίνει ότι απευθυνόμουν στο συγκεκριμένο μπουκάλι κάθε άλλο.

Τώρα σχετικά με το post του Τέο αυτό και αν είναι ένα μεγάλο θέμα προς συζήτηση

και διαξιφισμούς απλά εγώ θα πω ότι έχεις και δεν έχεις δίκιο.

Ναι μεν το vatting εγγυάται και διαιωνίζεις τον χαρακτήρα του αποστακτηρίου αλλα κυριότερος της ετικέτας/εμφιαλώσεις

και ναι κάποια βαρέλια έχουν πιο ανεπτυγμένα κάποια στοιχεια αυτού του χαρακτήρα ΑΛΛΑ κάθε βαρέλι θα πρέπει να έχει έστω και στο ελάχιστο

το σύνολο των στοιχειων του χαρακτήρα του αποστακτηρίου (όχι της ετικέτας/εμφιαλώσεις) αυτό μέχρις στιγμή αποδεικνύεται κατά την ταπεινή μου γνώμη από όσα δείγματα κατευθείαν από βαρέλι έχω πιει και από όσα single cask κανονικής αποστάξεις έχω δοκιμάσει.

Σίγουρα το ένα single cask Balvenie 15 για παράδειγμα θα είναι διαφορετικό από το άλλο αλλα όλα πιστεύω ότι θα επιδεικνύουν

ξεκάθαρα τον χαρακτήρα του Balvenie

[Theo]

Ναι μεν το vatting εγγυάται και διαιωνίζεις τον χαρακτήρα του αποστακτηρίου αλλα κυριότερος της ετικέτας/εμφιαλώσεις

και ναι κάποια βαρέλια έχουν πιο ανεπτυγμένα κάποια στοιχεια αυτού του χαρακτήρα ΑΛΛΑ κάθε βαρέλι θα πρέπει να έχει έστω και στο ελάχιστο

το σύνολο των στοιχειων του χαρακτήρα του αποστακτηρίου (όχι της ετικέτας/εμφιαλώσεις) αυτό μέχρις στιγμή αποδεικνύεται κατά την ταπεινή μου γνώμη από όσα δείγματα κατευθείαν από βαρέλι έχω πιει και από όσα single cask κανονικής αποστάξεις έχω δοκιμάσει.

Ωραία! Serious stuff.

1. Οι βασικές ετικέτες του αποστακτηρίου δεν προσδιορίζουν και τον χαρακτήρα του αποστακτηρίου;

2. Αυτό που αναφέρεις είναι πιθανόν να συμβαίνει σε αποστακτήρια με μονόπλευρο χαρακτήρα (μην αρχίζετε να κράζετε, το αναφέρω με καλή διάθεση), αλλά δεν νομίζω ότι ισχύει για τα all around (παράδειγμα HP και Springbank). Να δεχτώ ότι θα βρεις ένα χαρακτηριστικό βαρέλι Ardbeg, Laphroaig, Glenfarclas (απίθανα SC), Aberlour, αλλά δεν νομίζω ότι ισχύει το ίδιο για SC Highland Park και Springbank (υποθέτω ότι θα είναι και άλλα - Benriach? Glengoyne?): όσα δοκίμασα δεν είχαν παρα μόνο επι μέρους στοιχεία του χαρακτήρα των κλασικών OB εκδόσεων τους.

[Celtic]

Δεν βλέπω το λόγο να επικεντρώνουμε την κουβέντα στα single casks, λάθος μονοπάτι τραβάμε. Θυμάμαι οταν μου ειχε στειλει ο Theo να δοκιμάσω στα τυφλά το Glengoyne Ronnie's Choice, έκοβα τον π.. μου οτι επινα Talisker απο sherry cask !!!.......

[Uisge-Beatha]

Ωραία! Serious stuff.

1. Οι βασικές ετικέτες του αποστακτηρίου δεν προσδιορίζουν και τον χαρακτήρα του αποστακτηρίου;

2. Αυτό που αναφέρεις είναι πιθανόν να συμβαίνει σε αποστακτήρια με μονόπλευρο χαρακτήρα (μην αρχίζετε να κράζετε, το αναφέρω με καλή διάθεση), αλλά δεν νομίζω ότι ισχύει για τα all around (παράδειγμα HP και Springbank). Να δεχτώ ότι θα βρεις ένα χαρακτηριστικό βαρέλι Ardbeg, Laphroaig, Glenfarclas (απίθανα SC), Aberlour, αλλά δεν νομίζω ότι ισχύει το ίδιο για SC Highland Park και Springbank (υποθέτω ότι θα είναι και άλλα - Benriach? Glengoyne?): όσα δοκίμασα δεν είχαν παρα μόνο επι μέρους στοιχεία του χαρακτήρα των κλασικών OB εκδόσεων τους.

1 Νομίζω ότι οι βασικές ετικέτες εκπροσωπούν τον χαρακτήρα του αποστακτηρίου αλλα και έναν έξτρα χαρακτήρα της ετικέτας

πχ το Bowmnore 12 Enigma που προβάλει τα χαρακτηριστικά του Bowmore αλλα και την έξτρα γλυκύτητα του Enigma...

2 Τα συγκεκριμένα αποστακτήρια δεν μπορώ να πω ότι τα έχω δοκιμάσει σε SC (τουλάχιστον όχι τόσα πολλά για να εκφέρω γνώμη) αλλα

σε όλες της ετικέτες HP που έχω δοκιμάσει μέχρι στιγμής 12,16,18,21,25,30 και 32 SC WOW exclusive επιδείκνυαν όλα τα κλασσικά στοιχεια HP

σε διαφορους βαθμούς και βαθμίδες.

Αλλα εξαρτάται τι εννοείς "όσα δοκίμασα δεν είχαν παρα μόνο επι μέρους στοιχεία του χαρακτήρα των κλασικών OB εκδόσεων τους"

Γιατί αν περιμένεις να βρείς όλα τα στοιχεια OB σε SC ναι συμφωνώ δεν θα τα βρείς γιατί με το πάντρεμα των βαρελιών δημιουργούν

τον χαρακτήρα των OB ετικετών.

Αλλα νόμιζα ότι αναφερόμασταν στον χαρακτήρα του αποστακτηρίου που αυτόν θα περίμενα να τον βρω σε SC κανονικής αποστάξεις

και εμφιαλώσεις (άρα Speysides σε Islay cask εξαιρούνται από τον κανόνα)

[mallios]

Εγώ πάλι θα τοποθετηθώ κάπου στην μέση.

Για μένα χαρακτήρας έχει άμεση σχέση με την διάρκεια και διαχρονικότητα. Με πιο απλά λόγια, χαρακτήρα έχει το Lagavulin 16 y.o. και Talisker 10.y.o.

Μη με μπλέξετε σε cask blending κλπ κλπ.Σίγουρα είναι batches malt (πολλά βαρέλια που αναμειγνύονται - υπάρχουν και νεότερα μέλη) αλλά από το 1988-9 που τα πίνω ανελλειπώς κάθε χρόνο έχουν σταθερή σχέση ποιότητας - γεύσης κλπ κλπ.

Επίσης να τοποθετηθώ λίγο προς το γεγονός ότι ακόμα και σε διαφορετικά βαρέλια, από το ίδιο αποστακτήριο θα βρεις τα ελάχιστα κοινά χαρακτηριστικά.

Και όταν λέω διαφορετικά βαρέλια, εννοώ ότι το υπόλοιπα χαρακτηριστικά παραμένουν τα ίδια (πχ. μιλάμε για ίδιο ξύλο, ίδιο τρόπο απόσταξης, ίδιο στέγνωμα του κριθαρίου και ίδιο finishing κλπ κλπ).

[Uisge-Beatha]

(Ok νομίζω ότι κολλάει εδώ)

Στο βιντεάκι που πόσταρε ο Κέλτης

...Ο Ralfy το έχρισε Whisky of the year 2011, για τους λόγους που εξηγεί στο σχετικό βίντεο

Μάλλον πρόκειται για πολύ καλή περίπτωση.

ο Ralfy μιλάει για ποιοτική αστάθεια και σκαμπανεβάσματα σε διαφορες εμφιαλώσεις (σαν παράδειγμα είχε το Teachers)

Σαν εργαζόμενος στην χώρο όλα τα αποστακτήρια και οι εταιρίες πάντα μας υπογραμμίζουν την σταθερότητα τις ετικέτας (the ultimate job of the master distiller/blender is consistency)και ρωτάω έχετε συναντήσει τέτοια σκαμπανεβάσματα;

προσωπικά το μονο παράδειγμα που έχω είναι τα Highland Park αλλα πάλι συγκρίνω τα παλιά 43% με τα καινούργια 40%

[Celtic]

Στα ΗΡ να υποθέσω οτι αναφέρεσαι στα τωρινά vintages, δεν είναι το ίδιο πράγμα, πέραν της διαφοράς βαθμών 40-43%

Απο κει κι έπειτα, για να απαντήσει κάποιος σοβαρά σε ένα τέτοιο ερώτημα συντρέχουν 2 προϋποθέσεις (ξεχωριστά)

1. να είναι κάποιος κολλημένος χρόνια με συγκεκριμένη/ες έκδοση/εις που πίνει στάνταρ στην καθισιά του, ώστε να μπορεί να απαντήσει για τυχόν διαφορές και πόσο σημαντικές αυτές είναι

ή

2. να είναι κάποιος επαγγελματίας του χώρου, από ανεξάρτητη σκοπιά, ή έστω ερασιτέχνης αλλά με τεράστια εμπειρία.

Έτσι, κατατάσσω τον εαυτό μου στην κατηγορία "δεν ξέρω/δεν απαντώ" επι του θέματος.

[Uisge-Beatha]

Όχι αναφέρομαι στα καινούργια 12,15,18... σε σύγκριση με τα παλιότερα όταν ήταν 43%

το 12 σε παράλληλη δοκιμη με το παλιό 12 στους 43% έχανε αρκετά

αλλα είναι ξεχωριστή υπόθεση μια άλλαξαν την συνταγή.

Τώρα στα υπόλοιπα Κέλτη συμφωνώ απόλυτα και εδώ αναρωτιέμαι τι ακριβώς ήθελε να πει ο Ralfy;

Κακά τα ψέματα πρώτη σκέψη όλων αν ανοίξουμε ένα κακό μπουκάλι από κάτι που πίνουμε συνήθω είναι

1) "φελωμενο"

2) μπόμπα

3) κακή αποθήκευση

Αλλα δεν νομίζω να λέγαμε α ρίξανε την ποιότητα

[Celtic]

UB μην ξεχνάμε οτι ο Ralfy αναφερόταν σε ένα ευρείας κυκλοφορίας blend των 10€ που το βρίσκει κανείς και στο minimarket της γειτονιάς, και μάλιστα από μπουκάλι που του έστειλε κάποιος άγνωστος. Όταν αυτού του είδους τα blends έχουν ως συστατικά τους γύρω στα 30 και βάλε διαφορετικά malt & grain whiskies και υπάρχουν ως μάρκες στην αγορά εδώ και δεκαετίες, για ποιά consistency μιλάμε; Είναι φυσικό χθες να ήταν έτσι, σήμερα γιουβέτσι και αύριο κοκορέτσι. Τώρα, άν η εταιρία προσέλαβε έναν νεαρό blender που δεν φτάνει ούτε στο μικρό του δαχτυλάκι τον προηγούμενο, μπορεί όντως να πέσει πολύ ποιοτικά ένα τέτοιας κατηγορίας blend, οπότε όλα είναι σχετικά.

Και χωρίς ίχνος σνομπισμού, γιατι μπορεί κάποιος νέος να το πάρει κι έτσι ενώ οι παλιοί με ξέρετε, πραγματικά όταν έχω στο σπίτι μου δεκάδες καλά whisky για να πιω, έχω κόψει εδώ και καιρό τα blends των 10-15€. Κι ακόμα παραπέρα, εκεί που έχουν φτάσει σήμερα οι τιμές αυτών των blends, ακόμα και κάποιων 12αριών (πχ Chivas κλπ γύρω στα 25€), είναι αστείο να μην δώσει κάποιος 5 και 10 ευρώ παραπάνω και να πάρει ένα Laphroaig, Glenmorangie, Glen Rothes, Glenfiddich κλπ

[Theo]

UB μην ξεχνάμε οτι ο Ralfy αναφερόταν σε ένα ευρείας κυκλοφορίας blend των 10€ που το βρίσκει κανείς και στο minimarket της γειτονιάς, και μάλιστα από μπουκάλι που του έστειλε κάποιος άγνωστος. Όταν αυτού του είδους τα blends έχουν ως συστατικά τους γύρω στα 30 και βάλε διαφορετικά malt & grain whiskies και υπάρχουν ως μάρκες στην αγορά εδώ και δεκαετίες, για ποιά consistency μιλάμε; Είναι φυσικό χθες να ήταν έτσι, σήμερα γιουβέτσι και αύριο κοκορέτσι. Τώρα, άν η εταιρία προσέλαβε έναν νεαρό blender που δεν φτάνει ούτε στο μικρό του δαχτυλάκι τον προηγούμενο, μπορεί όντως να πέσει πολύ ποιοτικά ένα τέτοιας κατηγορίας blend, οπότε όλα είναι σχετικά.

Όχι βρε Celtic μου διαφωνώ κάθετα μαζί σου. Ίσα ίσα που χρησιμοποιούν πολλά συστατικά-whiskies ακριβώς για να πετυχαίνουν το ίδιο αποτέλεσμα. Αν η αναλογία είναι σταθερή, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, τότε θα είχες δίκιο, αλλά είμαι σίγουρος ότι αυτό δεν ισχύει: η αναλογία ενημερώνεται σε κάθε batch ώστε το αποτέλεσμα να είναι ίδιο. Αυτός δεν είναι και ο λόγος που χρησιμοποιούν όλα τα blended whiskies (και όχι μόνο) καραμελόχρωμα; Υπάρχει ο τύπος που πίνει κάθε βδομάδα 1-2 μπουκάλια από το ίδιο blended (γνωρίζω δύο 60άρηδες φίλους του πατέρα μου που όσο τους θυμάμαι έπιναν 1-2 ποτηράκια κάθε βράδυ σταθερά από το ίδιο blended - υποθέτω ότι δεν μπορούν να το κάνουν πλέον - δεν μπορώ να περιγράψω την γκριμάτσα που έκανε ένας από αυτούς όταν του έβαλα ένα single cask κάποτε για να κοκορευτώ που ασχολούμαι με το "καλό" whisky - η απόλυτη αποκαθήλωση του single malt), αυτός αν βρει σημαντικές διαφορές θα αλλάξει μάρκα (το ίδιο δεν ισχύει και με τα τσιγάρα βρε παιδιά; ).

Όσο για τον άπειρο master blender, μου φαίνεται αρκετά δύσκολο σενάριο (χωρίς να έχω τις γνώσεις σου στον χώρο - ούτε βέβαια την ηλικία σου )

Και χωρίς ίχνος σνομπισμού, γιατι μπορεί κάποιος νέος να το πάρει κι έτσι ενώ οι παλιοί με ξέρετε, πραγματικά όταν έχω στο σπίτι μου δεκάδες καλά whisky για να πιω, έχω κόψει εδώ και καιρό τα blends των 10-15€. Κι ακόμα παραπέρα, εκεί που έχουν φτάσει σήμερα οι τιμές αυτών των blends, ακόμα και κάποιων 12αριών (πχ Chivas κλπ γύρω στα 25€), είναι αστείο να μην δώσει κάποιος 5 και 10 ευρώ παραπάνω και να πάρει ένα Laphroaig, Glenmorangie, Glen Rothes, Glenfiddich κλπ

Προσυπογράφω.

[Uisge-Beatha]

Μα δεν μιλάμε και consistency υλικών αλλα ποιότητας και γεύσεως

και εδώ είναι το ερώτημα έχουν διαφορα γευστική και ποιοτική τα διαφορα ουίσκι που αγοράζουμε?

[Celtic]

όπως και νά'χει, για τα φτηνά blends ευρείας δεν θα ασχοληθώ άλλο, ο τύπος που περιγράφει εύστοχα ο Theo και είναι αυτό που εννοούσα κι εγώ ως μία προϋπόθεση, είναι ο πλέον κατάλληλος να απαντήσει

Υπάρχει ο τύπος που πίνει κάθε βδομάδα 1-2 μπουκάλια από το ίδιο blended (γνωρίζω δύο 60άρηδες φίλους του πατέρα μου που όσο τους θυμάμαι έπιναν 1-2 ποτηράκια κάθε βράδυ σταθερά από το ίδιο blended, αυτός αν βρει σημαντικές διαφορές θα αλλάξει μάρκα (το ίδιο δεν ισχύει και με τα τσιγάρα βρε παιδιά; ).

Τώρα, αν μιλάμε για τα single malts, εκεί υπάρχει θέμα σαφώς, αλλά επαναλαμβάνω ΔΞ/ΔΑ, αλλά νομίζω οτι σε σχέση με παλιότερα οι περισσότερες εταιρίες/αποστακτήρια είναι πιο προσεκτικές. Βέβαια, μην ξεχνάμε οτι σήμερα οι ποσότητες κάθε αποστακτηρίου που προορίζονται για single malt εμφιάλωση είναι πολύ μεγαλύτερες από παλιά. Επίσης, με τα χρόνια αλλάζει το κλίμα, το νερό, κάποια υλικά και κάποια τμήματα της παραγωγής κλπ κλπ Εκ των πραγμάτων δεν υπάρχει περίπτωση το πχ Cragganmore που πήραμε χθες από την κάβα να είναι ίδιο με το Cragganmore 5, 10, 15 χρόνια πριν. Γι'αυτό άλλωστε και πολλοί κριτικοί (πχ Murray, Serge) επισημαίνουν και ποιάς χρονιάς εμφιάλωση είναι στις κριτικές τους, circa τάδε κλπ

Άσε που μόνος σου έδωσες την απάντηση με τα HP, οπότε τι ψάχνεσαι;

[Theo]

Μα δεν μιλάμε και consistency υλικών αλλα ποιότητας και γεύσεως

και εδώ είναι το ερώτημα έχουν διαφορα γευστική και ποιοτική τα διαφορα ουίσκι που αγοράζουμε?

Αναφέρομαι σε άρωμα και γεύση. Η ποιότητα είναι υποκειμενική.

[Uisge-Beatha]

Αναφέρομαι σε άρωμα και γεύση. Η ποιότητα είναι υποκειμενική.

fair enough

[Theo]

fair enough

και φυσικά χρώμα!!!

[DMTK]

Whisky Distiller Taste Profiles

http://www.thewhiskyhunter.net/blog/whisky-distiller-taste-profiles

[mallios]

On 5/3/2009 at 10:59 PM, mallios said:

Εγώ πάλι θα τοποθετηθώ κάπου στην μέση.

Για μένα χαρακτήρας έχει άμεση σχέση με την διάρκεια και διαχρονικότητα. Με πιο απλά λόγια, χαρακτήρα έχει το Lagavulin 16 y.o. και Talisker 10.y.o.

Μη με μπλέξετε σε cask blending κλπ κλπ.Σίγουρα είναι batches malt (πολλά βαρέλια που αναμειγνύονται - υπάρχουν και νεότερα μέλη) αλλά από το 1988-9 που τα πίνω ανελλειπώς κάθε χρόνο έχουν σταθερή σχέση ποιότητας - γεύσης κλπ κλπ.

Επίσης να τοποθετηθώ λίγο προς το γεγονός ότι ακόμα και σε διαφορετικά βαρέλια, από το ίδιο αποστακτήριο θα βρεις τα ελάχιστα κοινά χαρακτηριστικά.

Και όταν λέω διαφορετικά βαρέλια, εννοώ ότι το υπόλοιπα χαρακτηριστικά παραμένουν τα ίδια (πχ. μιλάμε για ίδιο ξύλο, ίδιο τρόπο απόσταξης, ίδιο στέγνωμα του κριθαρίου και ίδιο finishing κλπ κλπ).

Ένα επίκαιρο θέμα που πιστεύω θα έχει αρκετό Hint στο μάρκετινγκ των αποστακτηρίων. Ακούστηκε και για διαχωρισμό ανά χαρακτήρα και όχι γεωγραφική περιοχή κλπ κλπ. Ο λόγος που κάνω quote τον εαυτό μου είναι γιατί βρήκα να λέω ότι malt πίνω από το 88 (ισχύει) και γιατί 10 χρόνια μετά το Post συζητάμε τοίδιο θέμα (και μάλλον τα τελευταία 50 χρόνια το ίδιο θα συζητάνε οι ειδικοί).

(Συναισθηματικά δεμένος με τα μπλοκ σημειώσεων  -(αυτό αφορά σε άλλο topic) έκανα ένα ξεσκαρτάρισμα στα αρχεία μου (κοινώς συρτάρια και ντουλάπες) και βρήκα το μπλοκ σημειώσεων από την ΑΣΟΕΕ (1989) όπου είχα ένα διαχωριστικό φύλο (αυτά που στα παλιά σπιράλ μπλοκ χωρίζανε τις ενότητες) που χρησιμοποιούσα για να γράφω τι έχω πιει και ποιο μου άρεσε πιο πολύ! Σύνολο (τότε) 43 διαφορετικά blended & malts με καλύτερο το Glenlivet!!! και το Lagavulin... )

Κλείνοντας την παρένθεση, απλά να πω ότι 10 χρόνια μετά από το quoted post αυτό που μετράει ακόμα για μένα είναι η διαχρονικότητα. Απλά θα προσθέσω τώρα και την διαφάνεια (transparency). Για μια ακόμα φορά να ευλογήσω τα γένια του αγαπημένου μου Laddie (το 89 δεν το ήξερα) όταν λέμε για transparency και χαρακτήρα μιλάμε απλά για το γεγονός να αναφέρουμε στο αγοραστικό μας κοινό ότι "πλέον φτιάχνουμε αυτό το whisky".

Οι καιροί αλλάζουν, οι ανάγκες και η τεχνολογία αλλάζει, οι πρώτες ύλες το ίδιο, ο τρόπος επίσης (κάποτε το Glenlivet χρησιμοποιούσε peated malt αφού.... το στέγνωνε με peat) αλλά το να είναι ένα αποστακτήριο ειλικρινές, είναι ένα επιπλέον στοιχείο του χαρακτήρα.

Κάτι για το οποίο παλεύει ακόμα η Ιαπωνία (ελπίζω να είδαμε όλοι το Japan Whisky Infographic) και πιο πολύ μοιάζει με διαδικασία αυτοκάθαρσης πριν αποκτήσει χαρακτήρα. Αυτά τα ολίγα.