Αυτές τις μέρες είπα να δοκιμάσω κι εγώ το Dalwhinnie 15 y.o. μιας και προτείνεται για εισαγωγικό malt.
Θα κάνω μια προσπάθεια περιγραφής, δείξτε λίγη κατανόηση!
Ανοίγοντας το μπουκάλι διέκρινα ένα πλούσιο μπουκέτο γλυκών αρωμάτων φρούτων και βανίλιας.
Στο ποτήρι, η πρώτη εντύπωση ήταν ένα κάπως άγουρο και σκληρό, αλλά μυρωδάτο και φρεσκοκομμένο αχλάδι.
Δυνατό άρωμα στην αρχή, σαν να ήθελε να σου αποσπάσει την προσοχή ζητώντας να ασχοληθείς περισσότερο μαζί του.
Στη συνέχεια και αφήνοντάς το για λίγο στο ποτήρι, το ανώριμο αχλάδι άρχιζε σιγά-σιγά να ωριμάζει δίνοντας μια πιο πλούσια και "στρογγυλή" αίσθηση, με λίγες νότες μπανάνας. Όσο το αφήνω, τόσο μου δίνει πλούσια αρώματα βανίλιας.
Αυτά τα έντονα φρουτώδη αρώματα, ίσως εν μέρει να δικαιολογούνται από την εκτεταμένη διάρκεια ζύμωσης των 72 ωρών
Νομίζω πως το επόμενο που πρέπει να δοκιμάσω από τα Highlands να είναι κάποιο Glengoyne ώστε να αντιληφθώ τυχόν διαφορές που προκύπτουν από την βραχύτερη ζύμωση του συγκεκριμένου αποστακτηρίου, των 54-56 ωρών.
Ενώ στη μύτη ήταν ξεκάθαρο και πολύ ευχάριστο, στο στόμα με μπέρδεψε λίγο.
Σε καλωσορίζει με μία απαλή γλυκύτητα την οποία διαδέχεται μια ελαφριά πικάντικη υφή που διαρκεί.
Στην επίγευση, νομίζω ότι τα μυρωδάτα φρούτα που δίνει στην αρχή, τώρα ωριμάζουν, στρογγυλεύουν και χάνουν κάπως την αρχική τους σπιρτάδα.
Στο τέλος, χάνεται η πικάντικη υφή, οι περισσότερες γεύσεις χάνονται σχετικά γρήγορα και μου δίνει μία απαλή γεύση ζεστού τσαγιού με μέλι.
Πράγματι είναι πολύ καλό ως εισαγωγικό malt, μιας και σου δίνει ξεκάθαρες απαντήσεις που σε βοηθάνε να επιβεβαιώνεις αυτά που διαβάζεις από τους ειδικούς. Από την άλλη το Edradour cask strength με έχει δυσκολέψει κάπως..