Jump to content
  • Welcome to our whiskyforum

    Dear Guest,

    On behalf of whiskyforum.gr and Hellenic Malt Whisky Society, we would like to thank you for visiting our forum. Feel free to navigate to our forum and enjoy content and topics. Always remember that our forum is free for all and if you share the same passion or you just want to be informed about whisky, you are more than welcome to join us!

    forum21.png

    Slainte!

Redbreast 12 y.o., 40% & Redbreast 15y.o., 46%


Recommended Posts

Αποτέλεσμα εικόνας για redbreast 12

Αγαπητά μέλη του forum.

Με λίγα λόγια η επαφή μου με αυτό το irish malt απλά τελείωσε μόλις το μύρισα.

Κάτι έντονα σάπιο το οποίο (σύμφωνα με McChariz θυμίζει σάπιο κρέας) δεν πολυκατάλαβα τι ακριβώς είναι. Θυμάμαι το είχα ξαναδοκιμάσει παλαιά και το είχα βρει παγερά αδιάφορο.

Χτες που του έδωσα μία δεύτερη ευκαιρία, πιο συστηματική θα έλεγα, απλά έμεινα στην μύτη (ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΡΝΗΘΗΚΑ ΝΑ ΤΟ ΠΙΩ) και μετά το έχυσα.

Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό αλλά το κατατάσω σαν το χειρότερο malt που έχω δοκιμάσει (μυρίσει) και το μόνο που αρνήθηκα να πιω.

Ακόμα και στο Bowmore Enigma έδωσα αρκετές ευκαιρίες και κάτι βρήκα (εκτός από σαπούνι).

Αν κάποιος έχει ίδια άποψη από το συγκεκριμένο malt θα με ενδιέφερε (Theo, Celtic) Σε κάθε περίπτωση συνιστώ ανεπιφύλακτα να το αποφύγετε.

Link to comment
Share on other sites

:D:D:D

Να'γειάσει το στόμα σου, mallios. Μπράβο, μπράβο. Tο είχα δοκιμάσει τυφλά και είχα γράψει στον Celtic που μου το'στειλε:

"Δεν μπορώ να το περιγράψω με τίποτα. Το άρωμα του είναι πολύ έντονο

και δυσάρεστο. ξύδι, σάπιο κρέας, κανέλα. Όλα αυτά σε πολύ δυσάρεστο

συνδυασμό. Με τρέλανες. Στο στόμα ήταν καλούτσικο, αλλά δεν με

ξεσήκωσε κιόλας. Με προβλημάτισες ιδιαίτερα."

Όπως είναι φανερό, όλοι συμφωνούν ότι μυρίζει σάπιο κρέας!!!

Link to comment
Share on other sites

Nose: Sweet, honey, with a bit of spiciness, a little floral aroma underneath.

Mouthfeel: Lighter than the Bushmill's, but a little oily, but in a good way.

Taste: Caramel, like butterscotch flavor and yet very peppery. Finishes off with a bit of anise... a nice long finish. Still tasting it about 40-50 seconds after swallowing.

Overall: I like this quite a bit. The length of the finish was a pleasant surprise, and the taste was complex without being in your face about it. Quite nice. I would buy this again.

Μάλλον άλλο whisky σου έδωσαν Celtic, γιατί εγώ με την μυτούλα και το στοματάκι μου ούτε ένα από αυτά τα αρώματα δεν θυμάμαι μέσα (το ίδιο και με τις γέυσεις). Μην απελπίζεσαι και προσπαθείς να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα :tongue: . Είσαι ικανός να μας φέρεις και τον Murray σε κανένα meeting για να μας αποδείξεις πόσο λάθος κάνουμε που δεν μας αρέσει το ξυνισμένο ξύγκι :tongue::lol: . Όλοι κάνουμε λάθη και πρώτος εγώ (όπως πρόσφατα σου έδειξα με μια επιλογή μου). ;)

Link to comment
Share on other sites

Θυμάμαι καθαρά τον Celtic να το δοκιμάζει μαζί μας και να λέει ότι του μυρίζει σάπιο. Οπότε μάλλον δεν διαφωνεί. Αλλά είναι όντως περίεργο, έτσι; ¨ολοι να ενθουσιάζονται και εμείς να το βρίσκουμε σάπιο.

Μήπως το συγκεκριμένο μπουκάλι είχε πρόβλημα; Τι να πώ...

Link to comment
Share on other sites

Θυμάμαι καθαρά τον Celtic να το δοκιμάζει μαζί μας και να λέει ότι του μυρίζει σάπιο. Οπότε μάλλον δεν διαφωνεί. Αλλά είναι όντως περίεργο, έτσι; ¨ολοι να ενθουσιάζονται και εμείς να το βρίσκουμε σάπιο.

Μήπως το συγκεκριμένο μπουκάλι είχε πρόβλημα; Τι να πώ...

Λοιπόν, να βάλω τα πράγματα στη θέση τους. Το ουίσκυ αυτό το πήρα με μεγάλη προσδοκία για διάφορους λόγους.

1. Οι κριτικές του απο άτομα όπως ο Jackson, o Murray, o Broom μίλαγαν για κάτι πολύ σπουδαίο

2. Πρόκειται για το κλασσικό pure pot still Irish Whiskey. Είχα δοκιμάσει το έτερο της κατηγορίας, το Green Spot που μου άρεσε πολύ (στο 1ο whisky festival, στο masterclass του Murray, ξεχώρισα αυτό και τα 6 Isles & Benriach peated "Authenticus")

3. Είναι .....Ιρλανδέζικο, ξέρετε την αγάπη μου για αυτόν τον τόπο

4. Ε, δεν είναι και κάτι που το βρίσκεις εύκολα.

Aνοίγοντας το και δοκιμάζοντας το στο σπίτι, μου άρεσε σε γενικές γραμμές, αλλά απογοητεύτηκα πολύ με βάση τις κριτικές, περίμενα κάτι "πολύ μεγάλο" και μάλλον έπεσα απο τα σύννεφα. Μετά έστειλα ένα δείγμα στον Theo να μου πει τη γνώμη του, την οποία διαβάσατε πιο πάνω. Ξαναδοκιμάζοντας το, άλλες φορές μου άρεσε, άλλες φορές με χάλαγε, ανάλογα με τη στιγμή. Mετά το πήγα και στον McChariz να το δοκιμάσει και όποιος άλλος θέλει, και τελικά όλοι όσοι το δοκίμασαν το βρήκαν χάλια. Μια μέρα που το δοκίμασε ο ambu, απλά συμφώνησα μαζί του για το άρωμα και είπα "ναι, μου μοιάζει σαν ξεθυμασμένη μπύρα", αυτό είναι όλο.

Εντάξει, δεν ξέρω τι να πω, μεγάλο ερωτηματικό, όσοι δεν το έχουν γευτεί ας το κάνουν όποτε βρεθούν Γλυφάδα, προσέξτε όμως να το δείτε αμερόληπτα, μην παρασυρθείτε απο αυτά που διαβάσατε εδώ.

Link to comment
Share on other sites

Συνυπογράφω σχεδόν όσα είπε ο Celtic. Οι διαφορές μας είναι ότι: α) δεν τρέφω εκτίμηση για κανένα από τα 4 βρετανικά έθνη (παρόλο που οι ιρλανδοί είναι οι πιο ταλαιπωρημένοι απ'όλους), αλλά δεν πάυω να εκτιμώ βαθύτατα το whisky που παράγουν όλοι και β) δεν βρήκα καλά στοιχεία στην μινιατούρα του Redbreast που δοκίμασα.

ΟΜΩΣ και εγώ στην θέση του θα αγόραζα το μπουκάλι για να δοκιμάσω και να μπορώ να πω τι είναι αυτό το pure pot still. Τώρα μπορώ να πω ότι δεν μου άρεσε και να διαφωνήσω με όλους τους κριτικούς γευσιγνώστες. Με ανάλογο τρόπο είχαμε δοκιμάσει κάποια στιγμή ένα Old Potrero (100% single rye whiskey αποσταγμένο σε μικρό χάλκινο αποστακτήρα, όπως φτιαχνόταν το αμερικάνικο whiskey τον 18 αιώνα έλεγε η διαφήμιση) χωρίς να ενθουσιαστώ. Ξέρω πλέον όμως με τι μοιάζει και αυτό στις whisko-αναζητήσεις μου είναι σημαντικό.

Επίσης πρέπει να αναφέρω ότι η έννοια της ομάδας/κοινότητας/club μέρα με την μέρα γίνετε πιο εμφανής. Ανοίγονται μπουκάλια κερασμένα, ανοίγονται μπουκάλια ρεφενέ, μοιράζονται μινιατούρες με κορυφαία αποστάγματα, μπουκάλια μένουν στο μαγαζί για τους υπόλοιπους της παρέας. Κάτι πάει να γίνει.

Link to comment
Share on other sites

α) δεν τρέφω εκτίμηση για κανένα από τα 4 βρετανικά έθνη (παρόλο που οι ιρλανδοί είναι οι πιο ταλαιπωρημένοι απ'όλους),

Όχι και βρετανικό έθνος οι Ιρλανδοί βρε Theo !!!

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

Aνοίγοντας και δοκιμάζοντας το μεγαλύτερο κατα 3 χρόνια αδελφάκι του, δηλ. το Redbreast 15y.o., 46%, non chillfiltered, είμαι πια πεπεισμένος οτι το 12άρι που είχαμε πιει τότε, για κάποιο λόγο ήταν χαλασμένο, δεν εξηγείται αλλιώς.

Αποτέλεσμα εικόνας για redbreast 15 old

Το άρωμα σε αυτό είναι ευωδιαστό, με ροδάκινο, υγρό ξύλο, κερί, ψιλοφαρμακίλα και μια ιδιόμορφη "σερίλα". Σίγουρα θα βρει κι άλλα κανείς, εμένα το μυαλό μου σταματάει εκεί, συνεχίζω απλά να το μυρίζω για απόλαυση χωρίς σκοτούρα να βρω "τι άλλο μου βγάζει" και είναι απλά υπέροχο-βελούδινο.

Στο στόμα τώρα, γίνεται πανικός. Δύναμη (όχι υπερβολική όμως) λόγω των 46βαθμών, στην αρχή φρουτένια γλύκα, μετά έρχεται η "τραχύτητα" (crispness κατά τον J. Murray)του unmalted barley, αλλάζει από γλυκό σε ξινό και σε πικρό, κάπου προς το τέλος είναι και λίγο πικάντικο. Πολύ γεμάτο σώμα με ελαιώδη υφή. Επίγευση πολύ ικανοποιητική, που σου θερμαίνει τον οισοφάγο. Χορταστικό, με 2 ποτηράκια νοιώθεις οτι έχεις φάει 2 ζουμερές σταβλίσιες μπριζόλες.

Αντιγράφω από το μπουκάλι

Unique among whiskeys, Redbreast is a "single", unblended, Pure Pot Still Irish Whiskey which has been Triple Distilled and matured in Oak Casks for not less than Fifteen Years.

The uncompromising dedication to authenticity and quality gives Redbreast a traditional smooth mellow character and a taste which is full flavoured and assertive, but not over robust.

Και έτσι ακριβώς είναι!!

Σημείωση: πρόκειται για το "παλιό" 15άρι που κυκλοφορούσε 2006-7, είχα φυλάξει μπουκάλι και αναμένω τη νέα έκδοση του 2010 με μεγάλο ενδιαφέρον.

Link to comment
Share on other sites

  • 11 months later...

REDBREAST 12 y.o. 40% (Part Two)

Διαβάζοντας τα παραπάνω και έχοντας ανά χείρας το glencairn με το υπέροχο αυτό Whiskey, είμαι σίγουρος ότι δεν ήταν χαλασμένο το μπουκάλι του Celtic. Ήταν μια άρτια ενορχηστρωμένη επίθεση, από συντεχνία φίλα προσκείμενη στο Baijiu, με στόχο την εξόντωση της HMWS και του Whiskyforum εν τη γενέσει τους. Στόχος τους, η κατάληψη της Ελληνικής αγοράς από το συγκεκριμένο απόσταγμα! Ευτυχώς οι άνθρωποι σώθηκαν (λόγω της μεγάλης διάρκειας των εμβολίων του στρατού μας, σειρούλαααά τη γλύτωσες) και βρισκόμαστε σήμερα εδώ (να γράφω πίπες) ελέω κορονοϊού αντί να τα πίνουμε ΈΞΩ!!! 
 
Στο δια ταύτα:
Η όψη της φιάλης, λόγω των σκούρων χρωμάτων της και του αναχρονικού της στυλ (του ταιριάζει αφάνταστα), σε προδιαθέτει ότι θα πιεις κάτι αρκετά παλαιό και ώριμο. Ο υγρός μπρούτζος πέφτει στο ποτήρι, χρώμα της φωτιάς που βγαίνει από καμίνι, δάκρυα και σταγόνες πιτσιλάνε, κάποιες παραμένουν εκεί. Αραιωμένο βερνίκι με μαγειρεμένα κόκκινα φρούτα και λίγο αστεροειδή γλυκάνισο μαζί με άλλα μπαχάρια που τα έχουν σβήσει με σέρι και στο έχουν σερβίρει πάνω σε δρύινη σανίδα η οποία εκτέθηκε στην υγρασία μεσαιωνικού κελαριού σε κάστρο της Ιρλανδίας. Υπέροχο, σύνθετο και πλούσιο, λίγο βαρύ αλλά όχι τόσο. Ακούγοντας το να μιλάει στο στόμα μου με λόγια ευγενικά και βελούδινα, χωρίς να ενοχλεί και να γίνεται αδιάκριτο, μου προσφέρει λογιών αποξηραμένα φρούτα, πικάντικα και τραγανά πλυμένα με σέρι, μια γεύση αρκετά μαγειρεμένη και ευχάριστη. Φεύγοντας σε αφήνει με μια γεμάτη αίσθηση στο στόμα, πότε πικάντικη και πιπεράτη και άλλοτε γλυκιά και ξηρή, σίγουρα παρατεταμένη και ευχάριστη. Ο κοκκινολαίμης σίγουρα πίνει το δράμι του πριν κελαηδήσει!
IMG_20201114_195725.thumb.jpg.6bc1b1f447d19b12be417abfa5c49d37.jpg
  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

Καθότι εδώ και κανα 2 βδομάδες έχει ανοιχτεί ένα φρέσκο 12άρι στο σπίτι, και όποτε θέλω να πιω κάτι από τα ανοιχτά μου, συνήθως είναι η πρώτη μου επιλογή, είπα να γράψω και κάτι.

Στη μύτη είναι ελαφρύ, "αερατο", και γλυκό, με επίκεντρο τα αποξηραμένα φρούτα τύπου μάνγκο, παπάγια, βερύκοκο.

Επίσης στο στόμα είναι ελαφρύ, γλυκό και φρουτένιο, με μια πρέζα ήπιων μπαχαρικών να συνοδεύει τη συνταγή. Μέτριο σώμα, καλούτσικη επίγευση.

Ένα πανέμορφο ουίσκυ για καθημερινή χαλαρή συντροφιά.

Μεταφέρω εδώ επίσης και τα πρόσφατα σχόλια και εντυπώσεις του φίλου @ALX

"......Το δοκίμασα χθες και μου άρεσε πολύ! Μην περιμένετε βέβαια τόσο λεπτομερή ανάλυση όπως μερικά posts του DMTK και nikola (among others). Υπενθυμίζω ότι έχω δοκιμάσει (τουλάχιστον αρκετά πρόσφατα ώστε να τα θυμάμαι) Tullamore (rum cask finish), Bushmills-Black bush, Highland park 12 και Monkey Shoulder. Σίγουρα το καλύτερο για μένα με δεύτερο το black bush (sorry for the peated lovers). Είναι 50% malted και 50% unmalted barley, single pot still, Irish whiskey. Δεν ξέρω τι θα έπρεπε να περιμένω από το unmalted (help me out here please).

Γενικά μου φάνηκε πιο «βαρύ» και στις μυρωδιές και στη γεύση, αλλά με καλή έννοια (ίσως γεμάτο?). Στη μύτη θα έλεγα ότι έπιανα φρούτα (κυρίως σταφύλια), μέλι, ίσως και καραμέλα και λίγο λουλούδια (floral?). Στο στόμα ευκολόπιοτο (η ένταση του αλκοόλ ήταν πολύ smooth και η υφή γενικά), σίγουρα λουλούδια και φρούτα (ιδικά τα σταφύλια, ex-sherry cask?), λίγο ξυνό, λίγο πικάντικο, λίγο γλυκό, και λίγο ξύλο. Επίσης, η επίγευση ήταν επίμονη, δεν έφευγε γρήγορα.

Δεν ξέρω αν φαίνεται από τα λεγόμενα μου αλλά είναι η πρώτη φορά που προσπαθώ να περιγράψω τι ήπια οπότε be gentle....."

Αλέξης

  • Like 6
Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
×
×
  • Create New...